Ένας πραγματικός μαχητής, ένας πολεμιστής που είδε την λευχαιμία ως πρόκληση και όχι ως ασθένεια. Αυτός είναι ο Θανάσης Αθανασίου, ένα πρόσωπο που έγινε γνωστό μέσα από τις δημόσιες αναρτήσεις του, οι οποίες προκάλεσαν αίσθηση, έστειλαν μηνύματα και έδειξαν την δύναμη ψυχής που έχει ο ίδιος και μεταδίδει σε όλους εμάς.
Έγκλειστος σε Νοσοκομείο της Γερμανίας, λόγω παρενεργειών που προέκυψαν μετά την μεταμόσχευση, αποδέχθηκε μετά χαράς το αίτημά μας για διαδικτυακή συνέντευξη, καθώς για τον ίδιο ασθένεια είναι η ομάδα του (Ανόρθωση) και όχι η λευχαιμία.
Φίλε Θανάση αρχικά θέλω να μας πεις που βρίσκεσαι τώρα;
Αυτή την στιγμή βρίσκομαι σε Νοσοκομείο της Γερμανίας. Κάνω θεραπείες, έγινε η μεταμόσχευση και όλα πήγαν καλά. Είμαστε σε καλό δρόμο.
Πότε διαγνώστηκες με λευχαιμία και τι σε οδήγησε να εξεταστείς;
Το πρόβλημα ξεκίνησε από το καλοκαίρι όταν ξύπνησα ένα πρωί και ένιωσα αδύναμος. Είχα μελανιάσματα σε όλο μου το σώμα, είχα λιποθυμίες και ήταν αρκετά για να με οδηγήσουν στον προσωπικό μου γιατρό. Έκανα γενικές εξετάσεις αίματος όπου έδειξαν χαμηλά αιματολογικά. Μετά από διάφορες εξετάσεις, διαγνωστικά τον Οκτώβρη με λευχαιμία. Ξεκινήσαμε χημειοθεραπείες στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου και κατάφερα να καθαρίσω από το πρώτο στάδιο της θεραπείας. Μετά ξεκίνησε η διαδικασία για τη διακομιδή μου στην Γερμανία για μεταμόσχευση μυελού των οστών. Αν δεν πραγματοποιηθεί μεταμόσχευση, υπάρχει το ενδεχόμενο υποτροπής. Κάναμε την μεταμόσχευση 22 Δεκεμβρίου, με δότη τον αδελφό μου.
Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση; Υπήρξε στιγμή που φοβήθηκε ότι δεν θα τα καταφέρεις;
Καθόλου δεν φοβήθηκα, αντίθετα ανακουφίστηκα γιατί ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Έπρεπε να είμαι δυνατός όχι μόνο για εμένα αλλά και για τους δικούς μου. Το μόνο που είπα ήταν ότι θα παλέψω και από εκεί και πέρα θα ήταν θέλημα Κυρίου. Το πάλεψα με την πίστη που με διακατέχει, είμαι δυνατός και προχωρώ δυναμικά.
Ποια ήταν η ιατρική αντιμετώπιση που είχες στην Κύπρο;
Ήταν άριστη, καθώς οι γιατροί και οι νοσηλευτές ήταν πάρα πολύ καλοί. Μου εξηγούσαν τα πάντα με χαμόγελο με αστεία, μου ανέβαζαν την ψυχολογία στο σημείο που δεν σκεφτόμουν την αρρώστια.
Ένιωσες πως ήσουν σε πιο ασφαλή χέρια όταν σε ανέλαβαν οι γιατροί από την Γερμανία;
Ένιωσα ότι θα ήμουν πιο ασφαλής στην Γερμανία γιατί εδώ είναι εξαιρετικοί επιστήμονες, προσέχουν την κάθε λεπτομέρεια και με το που έφτασα οργανώθηκαν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ξεκινήσαμε χημειοθεραπεία για να μπορέσει να μπει το μόσχευμα στο σώμα μου.
Είσαι ένα γνωστό πρόσωπο σε ότι αφορά τα οπαδικά κινήματα καθώς είσαι μέλος των οργανωμένων της ομάδας ‘Ανόρθωσις Αμμοχώστου’. Πώς θα χαρακτήριζες την στήριξη που σου έδωσαν οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας σου;
Τους οργανωμένους τους χαρακτηρίζω ως οικογένεια και αδελφοσύνη. Ήμουν σίγουρος ότι θα με αγκαλιάσουν γιατί μεγαλώσαμε μαζί στους συνδέσμους, στις κερκίδες και φωνάζαμε μαζί για την ομάδα μας. Είναι άξια θαυμασμού η αντιμετώπιση που είχα από τον υπόλοιπο κόσμο. Το έχω ξαναπεί ότι στην Κύπρο δεν χάθηκε η ανθρωπιά. Με βοήθησε ψυχολογικά και οικονομικά η Θύρα 9, αλλά και φίλοι από την Ελλάδα. Είχα από την αρχή καλή ψυχολογία γιατί μέσα μου έχω πίστη και Θεό. Όταν περνούσα δύσκολα ευχαριστούσα το Θεό που μου έδωσε αυτή την αρρώστια.
Σε στήριξαν οπαδοί και άλλων οργανωμένων ομάδων. Τι σημαίνει για σένα αυτή η στήριξη, την ίδια ώρα που διαχρονικά βλέπουμε την «έχθρα» και τις διαφορές που έχουν οι οργανωμένοι οπαδοί διαφόρων ομάδων μεταξύ τους; Το περίμενες;
Το περίμενα ότι θα με βοηθήσουν γιατί αν δεν είσαι άνθρωπος δεν λέγεσαι οπαδός. Δυστυχώς, βλέπουν πάντα τα κακά του οπαδισμού, ενώ τα καλά κανείς δεν τα βλέπει. Το περίμενα και από την Θύρα 9 και από όλους τους οργανωμένους οπαδούς γιατί όλοι τους έχασαν κάποιον δικό τους. Το ΑΠΟΕΛ έχασε τον Γαβρίλη πριν δύο χρόνια, η Ομόνοια έχασα μια κοπέλα με το ίδιο πρόβλημα και εμείς χάσαμε αρκετούς, όπως τον Αδάμο.
Κατά την διάρκεια της θεραπείας σου στη Γερμανία, παρέδιδες μαθήματα ηθικής από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε όσους διαμαρτύρονταν για τον εγκλεισμό τους εξαιτίας του lockdown; Τι σε οδήγησε να κανείς αυτές τις αναρτήσεις;
Ο λόγος που ανέβασα αυτές τις αναρτήσεις ήταν ξεκάθαρα για να δείξω στο κόσμο ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα και σίγουρα υπάρχουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα από το δικό μου. Μη χειρότερα. Το να είσαι κλεισμένος σπίτι ένα με δύο μήνες δεν είναι τίποτα, γιατί έχεις το πιο σημαντικό που είναι η υγεία. Καταλαβαίνω ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, αλλά όταν έχουμε το Θεό μέσα δεν θα μας πετάξει. Δυστυχώς, μέρα με την μέρα χάνουμε την πίστη μας και δεν πρέπει να κλαίμε για ανούσια πράγματα.
Πρόσφατα έκανες μια ανάρτηση για το δότη σου, τον ήρωα σου όπως τον αποκάλεσες. Θέλεις να μας πείς δύο λόγια για αυτό το πρόσωπο;
Το συγκεκριμένο πρόσωπο είναι ο αδελφός μου με το οποίο είμαι 100% συμβατός, καθώς έχουμε και την ίδια ομάδα αίματος. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο ήρωας μου, ο φύλακας άγγελος μου, εκείνος που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή. Είναι αξία ανεκτίμητη γιατί με βοήθησε από την πρώτη στιγμή. Από την πρώτη μέρα που διαγνώστηκα με λευχαιμία μέχρι τώρα, βρίσκεται εδώ μαζί μου στην Γερμανία, με προσέχει και με συντηρεί. Είμασταν πάντα αγαπημένοι, αλλά τώρα ήρθαμε ακόμη πιο κοντά.
Θα ήθελα να στείλεις το δικό σου μήνυμα σε όσους παλεύουν με οποιαδήποτε ασθένεια αυτή την στιγμή και σε όσους θεωρούν ότι οι καρκινικές ασθένειες είναι ανίατες.
Το μήνυμα που θέλω να δώσω σε αυτούς που είναι στο κρεβάτι του πόνου είναι να προσπαθήσουν να βρουν την δύναμη έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν σε κάθε δυσκολία. Όσο δύσκολο και να είναι, ότι και να περνάνε να μην το βάζουν κάτω και να έχουν πίστη. Όσο για εκείνους που θεωρούν ότι είναι ανίατες ασθένειες και ότι είναι άνισες, θέλω να τους πω ότι δεν είναι ανίατες. Όταν έχεις την πίστη μέσα σου θα αντέξεις, θα βρεις το κουράγιο και την δύναμη για να αντεπεξέλθεις κάθε δυσκολία.
Τέλος θέλω να μοιραστείς μαζί μας τα σχέδια σου και πότε θεωρείς ότι θα επιστρέψεις πίσω στην Κύπρο;
Πιστεύω ότι έχω ακόμη ένα μήνα στην Γερμανία, καθώς η όλη διαδικασία εμπεριέχει 100 μέρες μετά την μεταμόσχευση. Μετά από αυτά που πέρασα θα προσπαθήσω μέσα από τον εθελοντισμό να κάνω τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου να χαμογελάνε άσχετα με τις δυσκολίες που βρήκαν στην ζωή τους. Αυτός είναι ο σκοπός μου, να βοηθήσω τον συνάνθρωπό μου. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει ταπείνωση και γαλήνη.
Πηγή: Sigmalive
