Ξενάκης Κυριακίδης: Η Λάρνακα έχει τη δυνατότητα να εξελιχτεί στην πιο ελκυστική πόλη της Κύπρου

Ο Ξενάκης Κυριακίδης υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΕΚ στη Λάρνακα στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές γεννήθηκε στις 15 του Σεπτέμβρη του 1956 και μεγάλωσε στο Πρόδρομο, μια φτωχογειτονιά της Λάρνακας. Αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο Προδρόμου το 1968 με άριστα!

Συνέχισε στο Πρακτικό Τμήμα του Λυκείου Αγίου Γεωργίου Λάρνακας από όπου πήρε το απολυτήριο του επίσης με άριστα το 1974. Υπηρέτησε στην Εθνική Φρουρά σαν Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού (εκπαιδευτής στο ΚΕΝ Λάρνακας). Σπούδασε Οδοντιατρική στην Οδοντιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας ενώ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο (University College Hospital) και στο Άρχους της Δανίας στην Γναθοχειρουργική και Ορθοδοντική.

Παράλληλα με τις σπουδές στην Οδοντιατρική έκανε σπουδές Φιλοσοφίας (PhD Philosophy – Birkbeck College, University of London) στο Λονδίνο και Θεάτρου (ΜΑ Theatre Studies and Performance στο Rose Bruford College of Drama του Univ. of Manchester) με ειδικότητα (PhD) σ το Παιδικό και Εφηβικό Θέατρο.

Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας κατά τη δεκαετία 1992 – 2002 εκπροσωπώντας το Σ.Κ. ΕΔΕΚ. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Θεάτρου ΣΚΑΛΑ και πρωτεργάτης στη δημιουργία του Δημοτικού Θεάτρου Λάρνακας. Ίδρυσε το Θέατρο ΑΝΤΙΔΟΤΟ για Παιδιά και Νέους που συνεργάστηκε με επιτυχία με το Υπουργείο Παιδείας για μια δεκαετία με πολλές θεατρικές παραγωγές και σεμινάρια στη Κύπρο και στο εξωτερικό.

Βραβεύτηκε με το Βραβείο ΘΟΚ για τη καλύτερη παράσταση και σκηνοθεσία Εφηβικού Θεάτρου δύο φορές με τα έργα «ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ» και «Ο Μίμος και η Μίμη». Ανέβασε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης όπου εργάστηκε αποσπώντας πολλές διακρίσεις και διετέλεσε μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του ΘΟΚ για μία τριετία. Αφυπηρέτησε από τη θέση του μόνιμου Καθηγητή Θεατρολογίας στα Λύκεια τον Αύγουστο του 2020 και επέστρεψε στο πρώτο του «λιμάνι», την Οδοντιατρική.

Έχει τρία παιδιά: τον Κυριάκο που είναι συνιδιοκτήτης Κτηνίατρος της γνωστής κλινικής 3 VETS στη Λάρνακα, τον Αδάμο που εργάζεται σαν Προγραμματιστής Ηλεκτρ. Υπολογιστών και την Νταίζη-Ευριδίκη που είναι μαθήτρια στην Αμερικάνικη Ακαδημία στη Λάρνακα. Έχει επίσης δυο εγγόνια, τον Ξενοφώντα και τον Λοίζο.

Το Larnakaonlne «ανακρίνει» τον Ξενάκη Κυριακίδη για τη Λάρνακα και τα προβλήματα της πόλης, την πολιτική, την πανδημία, την κατάσταση του πολιτισμού και του θεάτρου αλλά και για τα σχέδια του ως υποψήφιος βουλευτής Λάρνακας.

Ποιά είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Λάρνακα και οι κάτοικοι της;

Το τραγικό στη περίπτωση της Λάρνακας, της πόλης μου είναι ότι ξεκάθαρα μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα μακρύ κατάλογο με αυτά που ονομάζετε «προβλήματα» και που δεν είναι τίποτε άλλο παρά όλα εκείνα που της στερούν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να είναι μια σύγχρονη ελκυστική μικρή παραθαλάσσια με βαθιές ιστορικές ρίζες ΠΟΛΗ. Έχετε μήπως υπ’ όψη σας ότι το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας είναι ΚΛΕΙΣΤΟ για τα τελευταία 8 χρόνια χωρίς να έχει διευκρινίσει κανένας αρμόδιος και καμιά αρχή τους λόγους; Αυτό είναι ένα μόνο από τα προβλήματα. Τα υπόλοιπα ερωτήματα που βασανίζουν όλους τους Λαρνακείς και που δεν έχουν απαντήσεις είναι για να αναφέρω μόνο μερικά: Γιατί χρειάστηκε να ταλαιπωρείται μια παραθαλάσσια πόλη για 60 ολόκληρα χρόνια με εγκαταστάσεις ΠΑΝΩ στη παραλία της μέχρι να «καταλάβουν» όσοι εμπλέκονται ότι εκεί βρίσκεται το μέλλον και η ανάπτυξη της; Πότε θα καταλάβουν οι αρμόδιοι ότι η πόλη που γέννησε τον Ζήνωνα ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ την ανέγερση της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου; Πότε θα σταματήσει η κωλυσιεργία στην έγκριση και έναρξη οποιουδήποτε αναπτυξιακού έργου στη πόλη μας; Μαρίνα, Λιμάνι, Παλιό αεροδρόμιο, Παλιό Νοσοκομείο, δρόμος Δεκέλειας, Ανάδειξη αρχαιοτήτων που είναι θαμμένες κάτω από τα γήπεδα τέννις, παρακαμπτήριος που θα ενώνει τη πόλη με τις παραθαλάσσιες κοινότητες της επαρχίας περνώντας από το θαλάσσιο σύνορο του παλιού αεροδρομίου, τουριστική ανάπτυξη της Αλυκής που για χίλιες δυο δήθεν περιβαλλοντικές δικαιολογίες δεν εξετάζεται καν κλπ κλπ κλπ. Και υπάρχουν πολλά «λοιπά» δυστυχώς! Το βασικό λοιπόν πρόβλημα είναι πρώτα να κατανοήσουν πλήρως οι Λαρνακείς ότι η πόλη μας έχει τη δυνατότητα να εξελιχτεί στη πιο ελκυστική πόλη της Κύπρου, μετά να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ σθεναρά αυτά που δικαιούνται και τέλος να συνειδητοποιήσουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις (που παρεμπιπτόντως και για κάποιους περίεργους λόγους δεν έχουν σχεδόν καθόλου και ποτέ εκπροσώπους της Λάρνακας στις συνθέσεις τους) ότι είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη ΟΛΗΣ της Κύπρου και όχι μόνο της Αγίας Νάπας, της Λεμεσού και του κέντρου της Λευκωσίας!!!

Είστε χρόνια στα κοινά της πόλης του Ζήνωνα. Τι είναι αυτό που χρειάζεται να αλλάξει στην πολιτική σκηνή αλλά και στη χώρα;

Θα μπορούσα να απαντήσω πολύ λακωνικά: Όλα πρέπει να αλλάξουν! Όλα! Θα απαντήσω όμως και με λίγη δόση χιούμορ: Στο ποδόσφαιρο όπως ξέρετε μετρά πάντα το αποτέλεσμα και είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ξεκάθαρο το ποιος είναι ο νικητής… αυτός που σκοράρει τα γκολ! Στη πολιτική ζωή του τόπου όμως δεν μπορεί κάποιος να δει ξεκάθαρα ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος. Δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος σκόραρε το γκολ ή ακόμα και ποιος σκόραρε εναντίον της ομάδας του. Εδώ και 50 σχεδόν χρόνια δεν ξέρει κανένας ποιος «σκόραρε» ενάντια στη πατρίδα για να τον μπαγλαρώσει και να τον ρίξει στα μπουντρούμια. Αντίθετα πολλοί από τους «ηττημένους» κυκλοφορούν σαν νικητές και σπάνε και πλάκα στη ράχη του αφελούς λαού! Άσε που σε κάθε εκλογική μάχη ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ! Στο ποδόσφαιρο λοιπόν όπως και πάλι ξέρετε καταντήσαμε για να σκοράρουμε να «διώξουμε» όλους τους Κύπριους και να προσλάβουμε ξένους που κλωτσούν τη μπάλα πιο «ίσια». Έτσι λοιπόν και με μια ακόμα δυνατότερη δόση χιούμορ, ή θα πρέπει να βγάλουμε από τις «Ακαδημίες της πολιτικής» νέους (κάτι που φαίνεται αδύνατο αφού αντί για ακαδημίες έχουμε εκκολαπτήρια δημιουργίας μέτριων απομιμήσεων των ήδη «ικανότατων» πολιτικών μας) ή με νέα υγιή μυαλά πολιτικούς (δεν είναι αδύνατο αλλά είναι πολύ δύσκολο) ή να φέρουμε μεταγραφές από το εξωτερικό. Θα ήταν για παράδειγμα πολύ ενδιαφέρον αν φέρναμε για δυο χρόνια το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο της Βαρκελώνης σαν μεταγραφή στη Λάρνακα αφού όλοι παραδεχόμαστε ότι η Βαρκελώνη είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου! Ή κάτι που θα ήταν πιο απλό θα ήταν να έδινε τη θέση του ο Αναστασιάδης για ένα χρόνο μόνο στον Νετανιάχου. Θα μου πείτε «μα τον κατηγορούν τον Νετανιάχου για σκάνδαλα»… ε, και τι έγινε; Θα μας «πληγώσουν τα σκάνδαλα;» Είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με αυτά! Εμείς θα δούμε μόνο το γεγονός ότι οι φίλοι μας οι Τούρκοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα Ισραηλίτη και όχι ένα Κύπριο πολιτικό!

Πως βλέπετε την πολιτιστική ζωή της χώρας γενικά αλλά και της Λάρνακας ειδικότερα;

Τεράστιο το θέμα και δεν θα έφταναν λίγες γραμμές για να δώσω την άποψη μου. Θα προσπαθήσω. Λοιπόν… οι δυνατότητες του μικρού μας νησιού σε θέματα πολιτισμού είναι τεράστιες. Αυτό είναι γνωστό. Σε μια χώρα όμως που ο πνευματικός της ηγέτης (Αρχιεπίσκοπος) εκλέγεται με το 7%, δηλώνει ότι θα παραιτηθεί σε 5 χρόνια και κάθεται κολλημένος στο θρόνο και απειλεί ότι «θα πάρει τη μπουλντόζα και θα καλύψει τες αρχαιότητες που τον εμποδίζουν να χτίσει ξενοδοχείο» τι άλλο μπορεί κάποιος να πει για ανάπτυξη και «εκμετάλλευση» του πολιτισμού; Η Λάρνακα ειδικά αποτελεί ένα αρχαιολογικό θησαυρό. Είναι το ΜΟΝΟ βασίλειο από τα 9 αρχαία βασίλεια της Κύπρου που χτίζεται συνεχώς πάνω ακριβώς από τα ερείπια της πόλης! Κάθε αυλή, κάθε πάρκο, κάθε δρόμος κρύβει αμύθητους θησαυρούς. Και τι κάνουν οι αρμόδιοι; Περιμένουν, συσκέπτονται, ξανασυσκέπτονται, ξύνονται και περιμένουν. Με λίγα λόγια μας δουλεύουν! Είναι δυνατό να ανέχεται ο Λαρνακέας να είναι κλειστό το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης για 8 χρόνια; Ειλικρινά προσωπικά το βρίσκω σκανδαλώδες! Μιλώντας δε γενικότερα για το πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας θάλεγα να αλλάζαμε το τίτλο και να το κάναμε «πολιτιστικό γίγνεσθαι της Χώρας» (όπου χώρα είναι η Λευκωσία). Η πολιτιστική αποκέντρωση είναι όρος ανύπαρκτος στους σχεδιασμούς του κράτους. Εδώ θα αναφέρω μόνο ένα γεγονός, κάτι σαν ανέκδοτο που έγινε πριν πολλά χρόνια: Όταν ήμουν κάποτε Δημοτικός Σύμβουλος άρχισα ένα αγώνα για να δημιουργηθεί Περιφερειακό Θέατρο στη Λάρνακα και να ανεγερθεί κλειστό Δημοτικό Θέατρο. Ο ΘΟΚ τότε απάντησε στο αίτημα που υπέβαλα τότε επίσημα με την έγκριση του αείμνηστου Δημάρχου Γιώργου Λυκούργου: «Μα η Λάρνακα είναι τόσο κοντά στη Λευκωσία. Μπορούν οι θεατρόφιλοι να έρχονται εδώ για να παρακολουθούν παραστάσεις»!!!!!!!!!!! Αυτή η νοοτροπία δυστυχώς δεν νομίζω να έχει αλλάξει από τότε!

Ποια η γνώμη σας για τη θεατρική παραγωγή στη χώρα μας αλλά και για το επίπεδο των θεατρικών παραστάσεων;

Το θέατρο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας! Οπότε σε μια κοινωνία που δεν πάει καλά θα μπορούσε το θέατρο να αποτελεί εξαίρεση; Το τι συμβαίνει σήμερα στη Κύπρο μοιάζει ιστορικά με τη περίοδο στη Γαλλία λίγο πριν την Επανάσταση. Θέατρο μπουρζουά (δηλαδή αυτό που απευθύνεται μόνο στους λίγους), στην αυλή του Βασιλιά, παραστάσεις για τους άρχοντες και έξω από τα τείχη ένας λαός που διασκέδαζε μεθώντας στις ταβέρνες τραγουδώντας, χορεύοντας και καυγαδίζοντας. Μέχρι που ο Μολιέρος και η Επανάσταση βοήθησαν το λαό να ανοίξει τα μάτια του. Σε μας εδώ είναι ξεκάθαρο ότι ζώντας ακόμα στη περίοδο λίγο πριν την κορύφωση της παρακμής γινόμαστε μάρτυρες χλιδάτων παραγωγών, θεατρικών παραγωγών με τους ΙΔΙΟΥΣ πάντα πρωταγωνιστές που τυχαία ανήκουν σε συγκεκριμένες οικογένειες, τηλεοπτικών σειρών που απευθύνονται σε ηλίθιους, εκθέσεων μοντέρνας ζωγραφικής και κεραμικής που τις καταλαβαίνει μόνο ο «καλλιεργημένος» πρωτευουσιάνος, κονσέρτων κλασικής μουσικής κύρια σε Λευκωσία και Λεμεσό γιατί μια γριούλα (κοτζιάκαρη) βέβαια στο Αυγόρου ή το Λιοπέτρι δεν θα «καταλάβαινε» το κονσέρτο αριθμός 69 σε φα ελάσσονα του Σιμπέλιους αλλά θα πρέπει να ακούει μόνο Κυριακού Πελαγία από το Τρίτο του ΡΙΚ! Μιλώντας βέβαια για τη Κυριακού Πελαγία και για να μη παρεξηγηθώ, θα θεωρούσα υγιή θεατρική παραγωγή το ανέβασμα από το κρατικό θέατρο ενός έργου που να αναφέρεται στη ζωή του Παύλου Λιασίδη ή του Δημήτρη Λιπέρτη ή ακόμα και της ίδιας της Κυριακούς στη κυπριακή διάλεκτο και με αυθεντική παραδοσιακή μουσική παρά την επιμονή κάποιων ματαιόδοξων να προσθέτουν κάθε χρόνο στο βιογραφικό τους έργα του Σαίξπηρ ή του Ίψεν επειδή το είχαν απωθημένο από μικροί! Επίσης θάταν ενδιαφέρον αν η Κρατική Ορχήστρα προκήρυσσε διαγωνισμό σύνθεσης συμφωνικού έργου με θέμα τη παραδοσιακή μουσική και με σόλο όργανα το πιδκιαύλι, το λαούτο και τη ταμπουτσιά!

Θα μπορούσε η Κύπρος να βγει από την πανδημία με όσο το δυνατό λιγότερες κοινωνικές και οικονομικές απώλειες;

Όχι… δεν θα μπορούσε. Με αυτά τα μυαλά και με αυτούς τους κυβερνώντες δεν θα μπορούσε! Στη Κύπρο ισχύει απόλυτα η πρόταση «λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις» που είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικής πολιτικής ασθένειας, της ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ! Αν στείλουμε σε ξένα έγκυρα πανεπιστήμια έγγραφα και στοιχεία όπου θα καταγράφονται οι μέθοδοι πρόσληψης, προαγωγών, τοποθετήσεων σε όλες τις βαθμίδες και όλα τα επίπεδα της Διοίκησης (τοπικής και κεντρικής), της Παιδείας, της Υγείας, της Άμυνας και τους αφήσουμε χωρίς παρεμβάσεις να φτάσουν σε συμπεράσματα τότε εκτός από ένα τεράστιο με κεφαλαία μήνυμα που θα στείλουν πίσω λέγοντας «Oh my God! Whats happening there?» θα μας αναλύσουν γιατί χάσαμε τη μισή Κύπρο, γιατί όπως φαίνεται δεν θα την ελευθερώσουμε ποτέ και γιατί πάμε κατά διαόλου!

Η πολιτική στον τόπο μας περνάει κρίση; Απαξιώνουν οι πολίτες τους πολιτικούς;

Μετά από όσα είπαμε πιο πάνω διερωτάσθε ακόμα γιατί οι πολίτες απαξιώνουν τη πολιτική και τους πολιτικούς; Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Οι πολίτες θεωρούν ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς σαν μέλη μιας ευρύτερης Μαφίας! Δεν υπάρχει σωτηρία. Αν συνεχίσουν οι πολίτες να επιλέγουν με βάση την κομματική οικογενειακή παράδοση, τα κουμπαράτα και τα ρουσφέτια θάχουμε πάντα τα ίδια. Το κακό είναι ότι τα κόμματα το γνωρίζουν αυτό και έτσι δεν προσπαθούν να διορθώσουν τίποτε γιατί έτσι τους βολεύει. Ξέρουν ότι ένας μήνας πριν από τις εκλογές είναι αρκετός για να φτιαχτεί ο φράχτης της μάντρας και να οδηγηθούν ξανά ΟΛΑ τα αρνιά μέσα.

Ποια είναι τα δικά σας σχέδια σε περίπτωση που εκλεγείτε βουλευτής;

Χωρίς πολλές ελπίδες αλλά και χωρίς να υποκύπτω θα προσπαθήσω να διεκδικώ όσα αξίζουν και όσα δικαιούται η πόλη και η επαρχία μου. Ξέρω ότι αυτό θα το πουν όλοι οι υποψήφιοι. Το σέβομαι αλλά φοβούμαι ότι οι περισσότεροι, ιδίως των μεγάλων κομμάτων δεν είναι και τόσο ελεύθεροι στο να προτάξουν τις προσωπικές τους θέσεις στο Κοινοβούλιο που νάχουν καθαρό γνώμονα το συμφέρον της Λάρνακας, στο όνομα πάντα εκείνης της απίθανης «κομματικής πειθαρχίας». Δηλώνω λοιπόν από τώρα για να το ακούσουν ακόμα και οι δικοί μου συναγωνιστές στο δικό μου σοσιαλιστικό χώρο ότι δεν θα «πειθαρχήσω» σε τυχόν αποφάσεις που θάναι έξω από τα πιστεύω μου για μια καλύτερη Λάρνακα, πόλη και επαρχία ή θα περιορίζουν τη Λάρνακα σε ρόλο πόλης δεύτερης κατηγορίας. Θα σηκωθώ και θα φύγω.

Συνέντευξη στον Αντρέα Πολυκάρπου