Ο κορωνοϊός χτύπησε το θέατρο – Απίστευτα δύσκολα τα πράγματα λένε οι ηθοποιοί

Η αυλαία έπεσε και τα φώτα έσβησαν γι’ ακόμη μια φορά στην Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού, η οποία ίσως να έχει υποστεί και το μεγαλύτερο πλήγμα, λόγω των περιοριστικών μέτρων που λήφθηκαν τον Νοέμβριο στη Λεμεσό και επεκτείνονται πλέον σε παγκύπρια βάση.

Για τους ανθρώπους του θεάτρου τα πράγματα είναι «απίστευτα δύσκολα» δηλώνει στο ΚΥΠΕ ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΘΑΛ, Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, ο οποίος κομπιάζει καθώς μας μιλά για τα όσα βιώνει φέτος το θέατρο και οι συνάδελφοι του.

«Με βλέπεις λίγο μαγκωμένο, δεν ξέρω τι να πω. Ξέρω ότι όλος ο κόσμος υποφέρει από αυτήν την πανδημία» λέει ο κ. Γραμματικόπουλος και προσθέτει «θεωρώ πως εμείς πάθαμε τη μεγαλύτερη ζημιά από τους θιάσους και τους θεατρικούς χώρους, εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων».

Χαρακτηριστική η περίπτωση της θεατρικής παράστασης «Οι γαμπροί της ευτυχίας», η οποία δεν ευτύχισε ακόμη να βγει κανονικά στο σανίδι, εκτός από την τελική γενική πρόβα, που δόθηκε ως avant premiere, μια μέρα πριν τα περιοριστικά μέτρα που τέθηκαν σε ισχύ στις 11 Δεκεμβρίου.

Λίγες εβδομάδες πριν, στο τοπικό lockdown της Λεμεσού, σημειώνει ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, η πρεμιέρα για τους «Γαμπρούς της ευτυχίας», στο δημοτικό θέατρο Λατσιών, είχε επίσης αναβληθεί, με τους μισούς ηθοποιούς να βρίσκονται, όπως και τα σκηνικά, στη Λευκωσία και τους άλλους μισούς ηθοποιούς στη Λεμεσό.

«Όλο το πρόγραμμα της τελευταίας μας παραγωγής, που ήταν και η πιο ακριβή μας παραγωγή, διαλύθηκε», είπε και πρόσθεσε πως, «το να συμμαζέψεις το μυαλό σου, να ξαναοργανωθείς, να αποκτήσεις τον ψυχισμό ότι ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή και παίζεις, αλλά τελικά σταματάς ξανά, αυτό το πράγμα είναι μεγάλο σκότωμα».

«Αναγκαστικά μπαίνεις σε μια κατάσταση φθοράς σαν άνθρωπος, σαν δημιουργικό μυαλό και προσπαθείς να βρεις το κουράγιο ν’ αντλήσεις δύναμη» αναφέρει και υπογραμμίζει πως η παραγωγή είχε προπωλημένα εισιτήρια και φαινόταν ότι θα κάλυπτε τη διαφορά της επιχορήγησης, «για να είμαστε εντάξει απέναντι στις οικονομικές μας υποχρεώσεις».

Ερωτηθείς για το πώς βιώνουν την όλη κατάσταση οι ηθοποιοί, λέει πως τα πράγματα είναι «απίστευτα δύσκολα», ειδικά για όσους δεν εργάζονται και σε τηλεοπτικές παραγωγές και οι οποίοι ανέμεναν την θεατρική παραγωγή για ν’ ανασάνουν.

Όχι μόνο οικονομικά, σημειώνει, αλλά και δημιουργικά, «καθώς ο καλλιτέχνης, ο άνθρωπος του θεάτρου, αναπνέει απ’ αυτό, χρειάζεται την επαφή με το κοινό». «Το θέατρο γίνεται ζωντανά, στην παρουσία θεατών, δοκιμάζεσαι, περιμένεις το χειροκρότημα στο τέλος. Όλο αυτό σήμερα δεν υπάρχει, έχει καταστραφεί», συμπληρώνει.

Κορωνοϊού επιτρέποντος, η νέα χρονιά θα βρει την ΕΘΑΛ με άλλες υποχρεώσεις που, όπως λέει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της, αφορούν τρεις νέες παραγωγές για το πρώτο εξάμηνο, ωστόσο ο πόθος για νέες παραστάσεις για τους «Γαμπρούς της ευτυχίας» φαίνεται να παραμένει άσβεστος.

«Θέλουμε να δούμε που μπορούμε να βρούμε ημερομηνίες για να κάνουμε κάποιες παραστάσεις, τουλάχιστον τον κόπο που ρίξαμε δυο μήνες να τον δείξουμε, να τον αφήσουμε να αναπνεύσει», λέει ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος , εκφράζοντας την ελπίδα ότι με σωστό προγραμματισμό, οι παραστάσεις για το συγκεκριμένο έργο θα πραγματοποιηθούν.

Σε ερώτηση για το πώς οραματίζεται το μέλλον για την Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού, υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι του θεάτρου είναι εκ φύσεως αισιόδοξοι και πως «θα προσπαθήσουμε να ξαναδημιουργήσουμε και να σταθούμε τα πόδια μας».

« Τουλάχιστον εμείς, ως ΕΘΑΛ, θα προσπαθήσουμε να είμαστε εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις μας, θα συνεχίσουμε τον προγραμματισμό μας, να δημιουργήσουμε καινούργιες παραστάσεις», ενώ υπογραμμίζει την ανάγκη στήριξης από το κράτος.

Η ΕΘΑΛ, υπενθυμίζει, διαχειρίζεται ένα θέατρο, με λειτουργικά έξοδα και πραγματοποιεί 5-6 παραγωγές το χρόνο, για 30-40 ηθοποιούς και πολλούς άλλους συντελεστές, ενώ εξέφρασε τη θέση πως θα έπρεπε να υπάρχει μια «ιδιαίτερη μέριμνα» για τα θέατρα, κάνοντας αναφορά σε ανεπαρκή κρατική βοήθεια.

Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος έκανε επίσης λόγο για διάκριση, αφού όπως είπε, πολυκαταστήματα και άλλοι χώροι που συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου παραμένουν ανοικτά, με κάποια περιοριστικά μέτρα, ενώ τα θέατρα κρίθηκε πως θα έπρεπε να κλείσουν.

«Στα θέατρα ο άνθρωποι έρχονται με τις μάσκες τους, δεν μετακινούνται από τις θέσεις τους, τηρούν τα μέτρα, δεν παρουσιάστηκαν κρούσματα, δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να κλείσουν», διερωτήθηκε και εξέφρασε την άποψη πως θα έπρεπε να τηρηθεί η ίδια στάση για όλους.

Αν από όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση κάτι θα μείνει, θα είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων του θεάτρου, μας αναφέρει και εκτιμά πως η πανδημία θα τους φέρει όλους πιο κοντά, με τις συνεργασίες να κρίνονται επιβεβλημένες.

«Υπάρχει μια ευγενής ανταγωνιστική άμιλλα στο επάγγελμα, αλλά θεωρώ ότι θα έχουμε κοινή γραμμή, θα ομαδοποιήσουμε τα προβλήματα μας και θα προσπαθούμε να βρούμε κοινές λύσεις», λέει και τονίζει πως «η δημιουργικότητα μέσα από τη συνεργασία σου δίνει φτερά, ανεβαίνει επίπεδο».

Τέλος, εύχεται όλος ο κόσμος να είναι καλά και υγιής, με την ελπίδα, τα φώτα της σκηνής σύντομα ν’ ανάψουν και η παράσταση ν’ αρχίσει.