Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών η δημοσιογράφος Αλέκα Γράβαρη Πρέκα.
Η Αλέκα Γράβαρη Πρέκα γεννήθηκε στην Ταγκανίκα της Αφρικής από Ελληνες γονείς και σε ηλικία τριών ετών ήρθε στην Κύπρο. Αφού αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας, σπούδασε στη Σχολή Δημοσιογραφίας και Δημοσίων Σχέσεων του Ελληνοαμερικανικού Επιμορφωτικού Ινστιτούτου στην Αθήνα.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά. Ασχολήθηκε με το ελεύθερο ρεπορτάζ και κυρίως με γυναικεία θέματα.
Σε ειδική έκδοση της Βουλής των Αντιπροσώπων για τους βετεράνους της Δημοσιογραφίας (2010) που στηρίζεται σε στοιχεία που παραχώρησε η ίδια αναφέρονται και τα ακόλουθα:
«Ηταν η πρώτη γυναίκα που εργοδοτήθηκε ως Βοηθός Τύπου στο Γραφείο Δημοσίων Πληροφοριών, θέση στην οποία εργάστηκε για πέντε χρόνια, εξακολουθώντας παράλληλα τη δημοσιογραφική της δραστηριότητα.
Στη συνέχεια διορίστηκε Λειτουργός Προγραμμάτων Ραδιοφώνου στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου (Ρ.Ι.Κ.). Εργάστηκε για τρία χρόνια στην Υπηρεσία Επικαίρων, απασχολούμενη παράλληλα με την ετοιμασία προγραμμάτων για τη γυναίκα και τους νέους. Το 1980 της ανατέθηκε ο καταρτισμός της καθημερινής οικογενειακής εκπομπής “Εμείς κι ο κόσμος μας”, η οποία συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες του 2000 ως η μακροβιότερη ραδιοφωνική καθημερινή εκπομπή στην Κύπρο.
Το 1988 η εκπομπή έγινε ζωντανή και έδωσε στην Αλέκα τη δυνατότητα να βρεθεί στην πρωτοπορία, στις ζωντανές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Η ζωντανή εκπομπή έφερε τα πάνω κάτω και έμοιαζε σαν μια επανάσταση στα ερτσιανά κύματα του ΡΙΚ.
Ανθρωποι μπορούσαν να τηλεφωνούν στην εκπομπή της Αλέκας, να υποβάλλουν ερωτήσεις, να σχολιάζουν γεγονότα και να λένε ζωντανά, χωρίς καμιά παρεμβολή, ελεύθερα τη γνώμη τους, καθώς προηγουμένως οι ακροατές δεν είχαν τη δυνατότητα να ακούονται στον αέρα αλλά να τηλεφωνούν και να καταγράφουν εκ των προτέρων τις ερωτήσεις τους.
Η Αλέκα στάθηκε τυχερή και ένοιωσε την ικανοποίηση της καθ’ όλα ζωντανής εκπομπής, αλλά και την αγωνία, καθώς δοκίμασε για πρώτη φορά, ένα ξεχωριστό μηχάνημα στο ΡΙΚ που έφερε επανάσταση καθώς της επέτρεπε να συνδέεται με τους ακροατές αλλά και να μπορεί να «κόψει» στον αέρα μια ανάρμοστη λέξη ή φράση που θα έλεγε ένας που θα τηλεφωνούσε για να μετάσχει ζωντανά στο πρόγραμμά της.
Αυτό το μηχάνημα έδινε στην Αλέκα ένα διάστημα δέκα κρίσιμων δευτερολέπτων να ακούει αυτά που θα της έλεγε ο άγνωστός της στην άλλη άκρη τους σύρματος για να αποφασίσει αν θα παρενέβαινε ώστε να μη ακουστεί στον αέρα κάτι που δεν έπρεπε.
ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ: Αφού η Αλέκα αφυπηρέτησε πρόωρα από το Ρ.Ι.Κ., εργάστηκε για σχεδόν δύο χρόνια στο ραδιόφωνο του συγκροτήματος “Ο Λόγος”. Ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με το χρονογράφημα και εξέδωσε το σχετικό βιβλίο “Αιχμές”.
Από το 1989 ιδρυτικό μέλος του πρώτου Παγκυπρίου Αντιναρκωτικού Συνδέσμου, από το το 1996 μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Παγκυπρίου Συντονιστικού Σώματος Εθελοντισμού, από το 2015
Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Προνοίας της Βουλής των Γερόντων. Το 2012 τιμήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση για την προσφορά της στη δημοσιογραφία και τον εθελοντισμό και τον Οργανισμό Δίας με το βραβείο Πορεία Ζωής στη μνήμη του Αντη Χατζηκωστή. Το 2010 επιλέχθηκε ανάμεσα στα δέκα άτομα από όλη την Κύπρο που ενεργούσαν ως πρεσβευτές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το Διεθνές Ετος Καταπολέμησης της Φτώχιας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού. Η Αλέκα Γράβαρη έγραψε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, χρονογραφήματα στον κυπριακό τύπο ή μεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο.
