Η Ζωοπανήγυρις τα παλιά χρόνια στη Λάρνακα
Στα παλιά κυρίως χρόνια, από τα μέσα του 19ου αιώνα, στα μεγάλα πανηγύρια λειτουργούσε και το «παζάρι» των ζώων. Φαινομενικά μια καθόλου κολακευτική διεργασία, πλην όμως βοηθούσε πολύ τους γεωκτηνοτρόφους να εξασφαλίζουν τα αναγκαία ζώα για τις εργασίες τους.
Τα μεγάλα πανηγύρια που γίνονταν στον περίβολο του Αγίου Γεωργίου Κοντού, στη Λάρνακα, οργανώνονταν δύο φορές το χρόνο (3 Νοεμβρίου του “Αγίου Γεωργίου του Σπόρου” και 23 Απριλίου) με αξιόλογη οικονομική σημασία, ιδιαίτερα για το εμπόριο ζώων.
Και σε άλλα μεγάλα πανηγύρια γινόταν το ίδιο. ( Του Κρομμή στο νερόμυλο Κουγιούκας στην Πάφο, στη Χλώρακα, στο Μένοικο, στο Δίκωμο, στον Αρακαπά, τη Ζώδια, και άλλα). Ο κάθε αγρότης έφτανε στο χώρο για να πουλήσει ή να αγοράσει ζώα για τις ανάγκες της οικογένειάς του.
Υπήρχαν τότε οι έμποροι ζώων (τζαμπάζηδες ή τζαμπάσηδες) κυρίως μουλαριών, αλόγων, γαϊδάρων, βοδιών και αιγοπροβάτων. Τα ζώα τα αγόραζαν και τα μεταπουλούσαν.
Επίκεντρο των αγοραπωλησιών αποτελούσαν οι ζωοπανηγύρεις στα μεγάλα πανηγύρια. Εκτός από τους ντόπιους ζωέμπορους, την περιοχή επισκέπτονταν τότε και μεταπράτες/μεσίτες από ολη την Κυπρο, για να διαπραγματευτούν με τους ντόπιους την αγοραπωλησία ζώων. Κάποτε «έβγαζαν» ζώα στο λαχείο. Όπως στην περίπτωση «λαχείου μιας φοράδας, ετών 7, ράτσας Τεμερέας (Γρίβας)», όπου τυπώθηκαν 1600 λαχεία με τιμή 4 ½ γρόσια.
Να σημειώσω ότι η μετακίνηση των προσκυνητών γινόταν με ζώα κυρίως και το βράδυ διανυκτέρευαν μέσα ή έξω από τα μοναστήρια. Περιγράφει η Magda Ohnefalsch-Richter στο βιβλίο της «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ».
«Οι περισσότεροι απ’αυτούς τους προσκυνητές κουβαλούν μαζί τους και τα δικά τους φαγώσιμα αλλά και τις τροφές ή μέρος των τροφών για τα ζώα τους. Κοπάδια ολόκληρα από πρόβατα, κατσίκες και κοτόπουλα σφάζονται επί τόπου.
Tο Μεγάλο Σάββατο, στην οδό Ερμού στη Λάρνακα (σήμερα πλατεία Ερμού) γινόταν κάτι ανάλογο. Μάλιστα, εκτός της πώλησης αρνιών για τις ανάγκες του Πάσχα, κάποτε έσφαζαν επί τόπου τα ζωα, θέαμα ενοχλητικό, κάτι που θυμούνται πολλοί Λαρνακείς μέχρι σήμερα.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ