Συναυλία από το συγκρότημα «Μέλισσες». Μια νότα ανανέωσης μέσα στην περίοδο που ζούμε, μετά από τον περιορισμό των κοινωνικών μας συναναστροφών.
Μπορώ να πωλήφθηκαν όσο το δυνατό καλύτερα τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό. Στην ουρά αναμονής για είσοδο, ο κόσμος ανά παρέα τηρούσε τις αποστάσεις ασφαλείας
με οδηγίες λειτουργών ασφαλείας.
Μπαίνοντας από την είσοδο υπήρχαν ταξιθέτες, οι οποίοι σε βοηθούσαν να εντοπίσεις τη θέση που αναγραφόταν στο εισιτήριό σου. Πολύ μεγάλη εξέλιξη για την Κύπρο παιδιά, ένιωσα σαν να βρισκόμουν σε ποδοσφαιρικό αγώνα στο εξωτερικό. Κάθεσαι στη θέση σου και παρατηρείς ότι ανά κράτηση, μάλλον, υπάρχουν θέσεις, οι οποίες ήταν ακυρωμένες με χρωματιστή κορδέλα, ώστε να κρατηθεί απόσταση ασφαλείας. Σκέφτομαι, τέλεια, μακριά και αγαπημένοι!
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας ο τραγουδιστής παρότρυνε τον κόσμο να μη σηκώνεται από τη θέση του και να αποφύγει άσκοπες μετακινήσεις, όπως και έγινε. Όταν τελείωσε η συναυλία με το τελευταίο τραγούδι «της καληνύκτας», ο τραγουδιστής παροτρύνει και πάλι τον κόσμο να φεύγει σιγά σιγά αρχίζοντας από αυτούς που είναι πιο κοντά στην
έξοδο. Ο κόσμος ξεκινά να φεύγει σιγά σιγά και σκέφτομαι, «Τέλεια, προκόψαμε ως λαός». Καθόμαστε ακόμα 5 λεπτά να αραιώσει ο κόσμος και με το που σηκώνομαι να ανέβω προς τον πάνω διάδρομο του αμφιθεάτρου, τι να δω; «Σκουπίδια παντού!» και σκέφτομαι, «Δεν έχουμε Σωτηρία εμείς μάνα μου».
Ανώνυμη
