ΠΕΝΗΝΤΑΗΜΕΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

• Για πρώτη φορά στη ζωή μου έμεινα εγκλωβισμένος και απόλυτα μόνος για πενήντα μέρες. Έγιναν πολλά και έκαναν τον κόσμο να βρεθεί μπροσά από ανεπιθύμητες καταστάσεις. Η μακρόχρονη φιλία μου με τη Μοναξιά δεν βοήθησε στο να δεχτώ με άνεση τον περιορισμό. Η ρουτίνα που την καταριόμαστε, κάποτε μας λείπει αφάνταστα.

• Οι πολλές ελεύθερες ώρες που είχα με «ανάγκασαν» να τακτοποιήσω πράγματα που για χρόνια ανέβαλλα. Το αρχείο μου τις βιβλιοθήκες μου, το σπίτι γενικά.

• Ξεχώρισα τα σημαντικά απο τα ασήμαντα. Βρήκα ότι πολλά πράγματα που έκανα μου έκλεβαν χρόνο και με αποσπούσαν από άλλα πιο σημαντικά.

• Εμπλούτισα το ιστολογιό μου FILOILARNAKAS με πολλές ιστορίες και φωτογραφίες της παλιάς Λάρνακας

• Η απλότητα στη σκέψη, οι αληθεινές αξίες, η δύναμη της φύσης, η σημαντικότητα της Αγάπης, οι ευεργεσίες της αλληλεγγύης, ο σεβασμός και η εργατικότητα. Σ’ ένα κλειστό δωμάτιο ΟΛΑ τα πιο πάνω παίρνουν διαστάσεις καθολικές. Ψάχνουν κωδικούς επανασύνδεσης. Είναι δικό μας μέλημα να επαναπροσδιορίσουμε το μέλλον.

• Επαναβρήκα όπλα να πολεμήσω τη Μοναξιά μου. Ο μακρύς περιορισμός ενίσχυσαν το πείσμα και τον τρόπο εργασίας μου. Μηδένισα το φόβο, κλείδωσα τις ανασφάλειές μου και πάω παραπέρα. ΄

• Βελτίωσα τις μαγειρικές μου επιδόσεις και έμαθα πολλά για την κουζίνα των ορθοδόξων μοναστηριών.

• Θυμήθηκα όλους όσους έχουν φύγει από τη ζωή και ένοιωσα τυχερός που περνώ ακόμη και τούτες τις δύσκολες ώρες. Εξάσκησα την υπομονή και την πειθαρχία μου για να μείνω αλώβητος για χάρη των συγγενών μου, των φίλων μου και της χώρας μου.

• Έζησα την απόσταση στο μεγαλείο της. Όταν δεν είναι δεδομένη η μετακίνηση, τότε οι αποστάσεις μεγαλώνουν και στο τέλος μένουν αγεφύρωτες. Η απομόνωση σε κάνει να θέλεις να είσαι πιο κοντά στους άλλους. Δεν αρκεί το να μιλήσεις στο κινητό ή να στείλεις και να λάβεις ένα μήνυμα. Η ανάγκη να βρεθείς με τους άλλους κάνει τα πράγματα δύσκολα.

• Ένοιωσα την αγάπη μου για τον κόσμο να μεγαλώνει ξαφνικά. Υπήρχε σε γενικές γραμμές, αλλά κάποτε έμπαινε στο περιθώριο μπροστά από δυσκολίες. Τώρα, που όλες οι δυσκολίες ήταν ίδιες για όλους, σκέφτηκα ότι άλλοι έχουν πιο πολλή ανάγκη από την αγάπη μας.

• Όταν βοηθάς ανθρώπους να βρουν το δρόμο τους σε βοηθά κι εσένα ο Θεός. Δεν έχει σημασία αν τον βρούν. Δώσε τη δική σου Αγάπη κι οι άλλοι θα παλέψουν για τη δική τους.

• Σε όλους εκείνους τους πρόσφυγες , όλους εκείνους που πάντα κάνουν τα γενέθλιά τους καθηλωμένοι από αρρώστεια, τα παιδιά που υποφέρουν χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα. Τα εκατομμύρια των νέων που πήγαν θύμα στους πολέμους των μεγάλων.

• Η αυτοπροστασία είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσουμε χωρίς κίνδυνο τις δύσκολες ώρες. Ο σεβασμός για τη Ζωή δε σηκώνει πειραματισμούς. Αν είναι εγώ καλά, τότε θα μπορώ να βοηθήσω και τους άλλους.

• Η απλότητα στη σκέψη, οι αληθεινές αξίες, η δύναμη της φύσης, η σημαντικότητα της Αγάπης, οι ευεργεσίες της αλληλεγγύης, ο σεβασμός και η εργατικότητα, όλα απόκτησαν την πραγματική τους σημασία.

ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ