Συγκλονίζει η νοσηλεύτρια που ήταν στο πλευρό του 70χρονου: «Νιώθω για μια ακόμη φορά λύπη, απογοήτευση και πίκρα»

Το βράδυ του Σαββάτου καταγράφηκε στην Κύπρο ο πρώτος θάνατος ασθενή, που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με κορωνοϊό.

Ο 70χρονος Βρετανός που νοσηλευόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Αμμοχώστου έφυγε από τη ζωή το Σάββατο, με το ιατρικό ανακοινωθέν που εξέδωσε το Υπουργείο Υγείας, να αναφέρει πως ο άνδρας είχε βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό.

Το ιατρικό ιστορικό του 70χρονου προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, αφού αρκετοί έσπευσαν να κατακρίνουν το γεγονός πως παρουσιάστηκε η είδηση ως θάνατος από κορωνοϊό. Μάλιστα, πολλοί ήταν οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που υποστήριξαν πως ο θάνατος ήταν αναπόφευκτος, με τέτοιο ιστορικό.

Τα σχόλια των πολιτών προκάλεσαν την έντονη αντίδραση νοσηλεύτριας που εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου και μάλιστα βρισκόταν μαζί με τον 70χρονο, τη νύχτα πριν τη μεταφορά του στο Παραλίμνι.

Σε ανάρτησή της στο Facebook, η νοσηλεύτριας τονίζει πως την νύχτα πριν μεταφερθεί ο ασθενής, ήταν ευδιάθετος και γελούσε. Την ώρα της μεταφοράς του στο νοσοκομείο Αμμοχώστου, ο ασθενής ρωτούσε πότε θα επιστρέψει, με τους νοσηλευτές να τον καθησυχάζουν.

Αυτούσια η ανάρτηση της νοσηλεύτριας:
«Ναι ο 1ος θάνατος από επιβεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού είναι γεγονός από ψες το βραδύ.. Παρακολουθώ όμως όλα όσα αναγράφονται και λέγονται παντού.. και νιώθω για μια ακόμη φορά λύπη.. απογοήτευση… και πίκρα… Εντάξει καλέ.. ήταν μεγάλος.. είχε και βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό.. άρα οκ.. ο κορωνοϊός τον πείραξε τώρα??

Από πότε Πατριώτες.. Συνάνθρωποι γίναμε μετρονόμοι της ζωής και του θανάτου??? Κάνουμε το οτιδήποτε για να κρατήσουμε κάποιον στη ζωή.. δε κάνουμε οτιδήποτε να τον στείλουμε μια ώρα αρχύτερα… Και ναι ήμουν εκεί.. με τον άνθρωπο.. και ναι είχε προβλήματα υγείας και ναι πολλά και πολλά.. και δε θα πω τίποτα Άλλο.. Και ναι δε ξέρω αν θα ζούσε και για πόσο ακόμα.. Αλλά ..να πω απλά ήμασταν νυχτέρι την Τρίτη μαζί…και έπαιζε με το κρεβάτι του ανεβοκατέβαινε… και του πήρα το τηλεκοντρόλ και γελάσαμε ανθρωπινά.. Και όταν βγήκε θετικός και τον περνάνε για Αμμόχωστο όλο αγωνία μας κοιτούσε και ρωτούσε πότε θα γυρίσει πίσω και γιατί του βάζουμε και τα πράματα του μαζί…και μεις τον καθησυχάζαμε…πάλι ανθρώπινα..

Εγώ λοιπόν για να καταλήξω.. δεν μπορώ να πάρω απόφαση για το πόσο θα ζήσει κάποιος.. πότε θα πεθάνει και από τι.. και αν είναι οκ που πέθανε…τελικά απ’ αυτό!!Και να νιώσω εν τέλει και ανακούφιση!! Εγώ ξέρω κάνουμε τα πάντα να ζήσει κάποιος… γιατί μιλάμε για Ανθρώπους.. Όχι για αναλώσιμους αριθμούς!!! Όπως φαντάζομαι και κανένας δε θα ήθελε να πάρει απόφαση κάποιος άλλος για το πότε θα πεθάνει και από τι είναι καλυτέρα.. ο πατέρας του, η η μάνα του, η γιαγιά του, η ο ίδιος στην τελική!!

Αυτά.. καλή συνέχεια σε όλους και Προσέχετε απλά τους εαυτούς σας και τους δικούς σας ανθρώπους η καλύτερα όλους τους Ανθρώπους».