Home ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΟΣ Πράσινη ασπίδα στα λιμάνια Λάρνακας και Λεμεσού
Πράσινη ασπίδα στα λιμάνια Λάρνακας και Λεμεσού

Πράσινη ασπίδα στα λιμάνια Λάρνακας και Λεμεσού

Οι περιοχές στις οποίες υπάρχουν και λειτουργούν λιμάνια όπως εκείνη της Λεμεσού ή της Λάρνακας, είναι εκτεθειμένες σε διάφορους περιβαλλοντικούς κινδύνους και η προστασία τους δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σπασμωδικά και μεμονωμένα. Τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα, αντιμετωπίζουν ή αντιμετώπισαν ήδη και άλλες παράλιες περιοχές σε διάφορες χώρες και έτσι, εάν η σχετική εμπειρία τους διοχετευθεί στην Κύπρο, θα οδηγήσει στην πιο ομαλή και ταχεία επίλυση των εδώ προβλημάτων. Με τον ίδιο τρόπο, εάν η σχετική γνώση που ήδη διαθέτει η Κύπρος στον συγκεκριμένο τομέα διοχετευθεί στο εξωτερικό, σίγουρα θα συμβάλει στο να σωθούν εκεί λιμένες και παράκτιες περιοχές. Εν ολίγοις, ενωμένοι οι φορείς διαφόρων χωρών που εμπλέκονται στον τομέα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος των λιμανιών, μπορούν πιο εύκολα να επιτύχουν τον στόχο τους.
Προς αυτή την κατεύθυνση, στην ανταλλαγή δηλαδή σχετικών εμπειριών, κινείται το ερευνητικό έργο ECOPORTIL, στο οποίο συμμετέχει ως βασικός εταίρος το Frederick Research Center και το οποίο παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση στη Λεμεσό, Ως αντικείμενο, το συγκεκριμένο έργο έχει την ενίσχυση της περιβαλλοντικής προστασίας σε λιμένες και παράκτιες περιοχές μέσα από την ανάπτυξη καινοτόμων εργαλείων που αφορούν στη Νομοθεσία, στο πλαίσιο της Αειφόρου Γαλάζιας Ανάπτυξης της στρατηγικής Ευρώπης 2020.
Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκει να βελτιώσει την περιβαλλοντική ποιότητα των λιμανιών και των παράκτιων περιοχών ενισχύοντας τη βιωσιμότητά τους, μέσα από τη χρήση καινοτόμων εργαλείων και μεθόδων για την επιμόρφωση και κατάρτιση των εμπλεκόμενων φορέων, ως μέσο πρόληψης της μόλυνσης και προστασίας των φυσικών θαλάσσιων πόρων.
Από το έργο αυτό αναμένεται να επωφεληθούν μεταξύ άλλων οι Φορείς Διοίκησης Λιμένων, οι Λιμενικές Αρχές, η Ακτοφυλακή, η Ναυτιλιακή Βιομηχανία, ο Τομέας των Μεταφορών, καθώς και εργαζόμενοι σε θέσεις που σχετίζονται με λιμάνια και επηρεάζουν με διάφορους τρόπους το παράκτιο περιβάλλον.
Το έργο είναι συνολικού προϋπολογισμού €850.567,41 και χρηματοδοτείται από το διακρατικό πρόγραμμα συνεργασίας Interreg V-B «Balkan-Mediterranean 2014-2020», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (European Regional Development Fund – ERDF) και τα Εθνικά Ταμεία των συμμετεχόντων χωρών.
Συντονιστής του έργου είναι το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, ενώ οι υπόλοιποι συνεργαζόμενοι φορείς, εκτός από το Frederick Research Center, είναι: το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, η Βουλγαρική Εταιρεία Λιμενικών Υποδομών, το Εθνικό Ινστιτούτο Μετεωρολογίας και Υδρολογίας Βουλγαρίας και το Ινστιτούτο Μεταφορών Αλβανίας.
Σε τρεις άξονες το ευρωπαϊκό πρόγραμμα

Όπως αναφέρει ο δρ Εμμανουήλ Νικολαΐδης, καθηγητής στο Τμήμα Ναυτιλίας και Εμπορίου του Πανεπιστημίου Frederick, οι άξονες στους οποίους κινείται το πρόγραμμα είναι τρεις:

1. Ο πρώτος άξονας, είναι η ενημέρωση στο τι πολιτικές υπάρχουν γύρω από την αλληλεπίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων λιμενικών περιοχών και αστικών περιοχών. Η διαδικασία αναγνώρισης και καταγραφής του περιβαλλοντικού κινδύνου γίνεται σε άλλες χώρες με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία και αυτή τη συγκεκριμένη μεθοδολογία την εισηγούμαστε και εμείς με το πρόγραμμα αυτό, ώστε να εφαρμοστεί και για τα λιμάνια της Κύπρου. Στο πρόγραμμα, θεωρείται ως παράδειγμα το λιμάνι της Λεμεσού. Η διαδικασία λοιπόν αυτή, οδηγεί σε χαρτογράφηση των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών μιας λιμενικής περιοχής, όπως είναι αυτή της Λεμεσού. Καταγράφουμε ποια είναι η σημερινή θέση και με τη δημόσια διαβούλευση που γίνεται ενημερώνουμε τον κόσμο, ενημερώνουμε τους φορείς οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτή διαδικασία και τους καλούμε σε ένα συνεχή διάλογο. Χρήματα μπορούν να βρεθούν από τον ιδιώτη που έχει πάρει το λιμάνι, από ευρωπαϊκά κονδύλια. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να βρεθούν χρήματα, όμως για να λειτουργήσει αυτό καλύτερα, χρειάζεται οι φορείς οι οποίοι ασχολούνται με το θέμα, όπως είναι το λιμάνι, πανεπιστήμια, ιδιωτικές εταιρείες, να έρθουν σε επαφή, να μπορούν να μιλάνε, ώστε ο ένας να ενημερώνει τον άλλο και έτσι η όλη δράση να είναι πιο αποτελεσματική.

2. Ο δεύτερος άξονας, στόχο έχει να αναπτυχθούν εκπαιδευτικά εργαλεία όχι για τους φοιτητές, αλλά για τους φορείς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να τους τα παρουσιάσουμε και να μαθαίνει, ακόμη και το ευρύ κοινό, ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Πιστεύουμε ότι το περιβαλλοντικό θέμα είναι πολύ σοβαρό. Όταν ένα πλοίο εισέρχεται για παράδειγμα σε ένα λιμάνι, ρυπαίνει με τον καπνό του, με το θόρυβό του, πιθανότατα και με μια διαρροή που μπορεί να υπάρξει. Όλους αυτούς τους κινδύνους τους εκτιμούμε ως πολύ σοβαρούς. Τους κινδύνους αυτούς τους γνωρίζουν συνήθως μόνο οι υπηρεσίες που εμπλέκονται σε αυτούς και δεν διαχέεται η σχετική γνώση. Θέλουμε λοιπόν να διαχυθεί αυτή η γνώση.

 

 

3. Ο τρίτος και τελευταίος άξονας, αφορά την ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Να δούμε τι γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση σε άλλες χώρες, τι κάνουν άλλοι εταίροι και έτσι σταδιακά, όλη αυτή η γνώση να γίνει κτήμα και της κυπριακής πλευράς και ταυτόχρονα, η τεχνογνωσία που ήδη κατέχει η Κύπρος, να διοχετευθεί και σε άλλους.

Πηγή: Φιλελεύθερος

Send this to a friend