Πράσινη ασπίδα στα λιμάνια Λάρνακας και Λεμεσού
Όπως αναφέρει ο δρ Εμμανουήλ Νικολαΐδης, καθηγητής στο Τμήμα Ναυτιλίας και Εμπορίου του Πανεπιστημίου Frederick, οι άξονες στους οποίους κινείται το πρόγραμμα είναι τρεις:
1. Ο πρώτος άξονας, είναι η ενημέρωση στο τι πολιτικές υπάρχουν γύρω από την αλληλεπίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων λιμενικών περιοχών και αστικών περιοχών. Η διαδικασία αναγνώρισης και καταγραφής του περιβαλλοντικού κινδύνου γίνεται σε άλλες χώρες με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία και αυτή τη συγκεκριμένη μεθοδολογία την εισηγούμαστε και εμείς με το πρόγραμμα αυτό, ώστε να εφαρμοστεί και για τα λιμάνια της Κύπρου. Στο πρόγραμμα, θεωρείται ως παράδειγμα το λιμάνι της Λεμεσού. Η διαδικασία λοιπόν αυτή, οδηγεί σε χαρτογράφηση των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών μιας λιμενικής περιοχής, όπως είναι αυτή της Λεμεσού. Καταγράφουμε ποια είναι η σημερινή θέση και με τη δημόσια διαβούλευση που γίνεται ενημερώνουμε τον κόσμο, ενημερώνουμε τους φορείς οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτή διαδικασία και τους καλούμε σε ένα συνεχή διάλογο. Χρήματα μπορούν να βρεθούν από τον ιδιώτη που έχει πάρει το λιμάνι, από ευρωπαϊκά κονδύλια. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να βρεθούν χρήματα, όμως για να λειτουργήσει αυτό καλύτερα, χρειάζεται οι φορείς οι οποίοι ασχολούνται με το θέμα, όπως είναι το λιμάνι, πανεπιστήμια, ιδιωτικές εταιρείες, να έρθουν σε επαφή, να μπορούν να μιλάνε, ώστε ο ένας να ενημερώνει τον άλλο και έτσι η όλη δράση να είναι πιο αποτελεσματική.
2. Ο δεύτερος άξονας, στόχο έχει να αναπτυχθούν εκπαιδευτικά εργαλεία όχι για τους φοιτητές, αλλά για τους φορείς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, έτσι ώστε να μπορούμε να τους τα παρουσιάσουμε και να μαθαίνει, ακόμη και το ευρύ κοινό, ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Πιστεύουμε ότι το περιβαλλοντικό θέμα είναι πολύ σοβαρό. Όταν ένα πλοίο εισέρχεται για παράδειγμα σε ένα λιμάνι, ρυπαίνει με τον καπνό του, με το θόρυβό του, πιθανότατα και με μια διαρροή που μπορεί να υπάρξει. Όλους αυτούς τους κινδύνους τους εκτιμούμε ως πολύ σοβαρούς. Τους κινδύνους αυτούς τους γνωρίζουν συνήθως μόνο οι υπηρεσίες που εμπλέκονται σε αυτούς και δεν διαχέεται η σχετική γνώση. Θέλουμε λοιπόν να διαχυθεί αυτή η γνώση.
3. Ο τρίτος και τελευταίος άξονας, αφορά την ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Να δούμε τι γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση σε άλλες χώρες, τι κάνουν άλλοι εταίροι και έτσι σταδιακά, όλη αυτή η γνώση να γίνει κτήμα και της κυπριακής πλευράς και ταυτόχρονα, η τεχνογνωσία που ήδη κατέχει η Κύπρος, να διοχετευθεί και σε άλλους.
Πηγή: Φιλελεύθερος