Πάει και το κύπελλο για την ΑΕΚ. Μετά που έμεινε εκτός τροχιάς τίτλου σχετικά νωρίς στο πρωτάθλημα ήρθε και ο αποκλεισμός στο κύπελλο από την καλύτερη ΑΕΛ να υπενθυμίσουν στην ομάδα της Λάρνακας τα πολλά και τραγικά λάθη του καλοκαιριού.
Στον επαναληπτικό με την ΑΕΛ η ομάδα του Ηλία Χαραλάμπους είχε θέματα στο γήπεδο και όπως πάντα οι απουσίες επηρεάζουν την ΑΕΚ. Λίγο και το σύστημα με τριάδα δεν βοήθησε, λίγο οι αλλαγές δεν βοήθησαν και λίγο το «φτωχό» σχετικά ρόστερ.
Απέναντι στην ΑΕΛ είχε την ευκαιρία μετά το 0-0 του πρώτου αγώνα να παλέψει στα ίσα για την πρόκριση. Ήθελε νίκη και μόνο νίκη αλλά το ισόπαλο 1-1 στο τέλος της ημέρας χάρισε την πρόκριση στην ομάδα της Λεμεσού. Μία πρόκριση η οποία δίκαια σε γενικές γραμμές κατέληξε στην ΑΕΛ που ήταν ανώτερη, πιο παθιασμένη και πιο αποφασιστική στο γήπεδο.
Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν έβγαλε ενέργεια. Έβγαλε περισσότερο άγχος και πίεση παρά θέληση και αποφασιστικότητα. Στοιχείο αυτό επηρέασε τους παίκτες οι οποίοι στο τέλος προσπάθησαν με μακρινές μπαλιές και ανορθόδοξα γεμίσματα να φθάσουν στο γκολ της πρόκρισης.
Η απουσία Τρουγιόλς και Σάστρε στην μεσαία γραμμή ήταν φανερή με αποτέλεσμα να είναι μπλοκαρισμένη η ΑΕΚ και να μην μπορεί να βγάλει αυτά που θέλει στο γήπεδο. Επιθετικά πολύ λίγα πράγματα με τον Ακοράν, τον Γιάννου και τον Τρισκόφσκι να κυμαίνονται σε ρηχά νερά. Είναι φανερό ότι αν ο Τρισκόφσκι δεν είναι στην μέρα του η ΑΕΚ μπλοκάρει και σε μεγάλο βαθμό το είδαμε ξανά το σενάριο αυτό με την ΑΕΛ.
Η ΑΕΚ ότι έδωσε πήρε και ο αποκλεισμός με δυο ισοπαλίες θύμισε την προηγούμενη συνάντηση των δυο ομάδων στο κύπελλο την σεζόν 2014-15 όταν και πάλι η ΑΕΚ είχε αποκλειστεί με δυο ισοπαλίες (1-1, 2-2) από την ΑΕΛ. Τότε τα παιχνίδια ήταν στα ημιτελικά του κυπέλλου.
Το βάρος όλο στο πρωτάθλημα…
Μετά τον αποκλεισμό η ομάδα επικεντρώνεται στο πρωτάθλημα θέλοντας να διεκδικήσει εκεί ότι καλύτερο μπορεί. Πρώτος στόχος είναι η 4η θέση και απ’ εκεί και πέρα ότι βγει. Μόνο έτσι θα έχει πλέον ελπίδες για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
