Παράνομη μετάθεση αξιωματικού της Αστυνομίας
Τη μετάθεση αξιωματικού της Αστυνομίας ακύρωσε με πρόσφατη απόφασή του το Διοικητικό Δικαστήριο, κάνοντας δεκτή την προσφυγή που άσκησε ο αξιωματικός. Με την προσφυγή προσβαλλόταν η απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας, η οποία λήφθηκε τον Φεβρουάριο του 2017. Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο εν λόγω αξιωματικός, το 2011 υπηρετούσε στην Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης ως Υποδιοικητής (Υποστήριξης). Συνελήφθη μαζί με άλλα πρόσωπα και αντιμετώπισε ποινική και πειθαρχική υπόθεση. Τον Φεβρουάριο του 2012, το Κακουργιοδικείο αθώωσε τον εν λόγω αξιωματικό χωρίς καν να τον καλέσει να προβάλει την υπεράσπισή του, αφού, προφανώς, δεν υπήρχε ίχνος μαρτυρίας εναντίον του για διάπραξη αδικημάτων.
Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, κρίθηκε ένοχος πειθαρχικά και του επιβλήθηκε η ποινή της πειθαρχικής μετάθεσης για το αδίκημα της ανάρμοστης συμπεριφοράς.
Ασκήθηκε έφεση στο Συμβούλιο Εφέσεων, το οποίο ανέτρεψε την πειθαρχική καταδίκη. Εκκρεμούσης της έφεσης, τον Μάιο του 2014, αποφασίστηκε άρση της διαθεσιμότητάς του και τοποθέτησή του στο Κέντρο Ελέγχου Διαβατηρίων του Αερολιμένα Λάρνακας. Τελικά, το 2017, όταν εκδόθηκε η αθωωτική απόφαση του Συμβουλίου Εφέσεων, ζήτησε επιστροφή του στη θέση που κατείχε το 2011, δηλαδή, ως υποδιοικητής της ΥΑΜ. Η απόφαση άρνησης ικανοποίησης του αιτήματος, ήταν το αντικείμενο της προσφυγής. Από πλευράς Αστυνομίας υποστηρίχθηκε ότι η μετάθεση δεν αποτελούσε πειθαρχική ποινή, αλλά επιβαλλόμενη ενέργεια προς ικανοποίηση των αναγκών της Υπηρεσίας. Το Δικαστήριο δέχθηκε πως «από το σύνολο των ενώπιον μου στοιχείων, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί επαρκώς ο ισχυρισμός ότι η μετάθεση του αιτητή στην ΥΑΜ, ως Υπεύθυνου του Κέντρου Ελέγχου Διαβατηρίων (ΚΕΔ) Αερολιμένα Λάρνακας, συνιστούσε πειθαρχική ποινή και/ή την επιβληθείσα στον αιτητή ποινή της Πειθαρχικής Μετάθεσης». Ωστόσο, εξέτασε το κατά πόσο η απόφαση αυτή ήταν αιτιολογημένη.
Όπως σημειώνεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, η ιδιαιτερότητα της περίπτωσης επέβαλλε σαφή αιτιολόγηση και όχι απλή επίκληση της «εύρυθμης λειτουργίας και των αναγκών της Υπηρεσίας, που υπήρχαν τη δεδομένη στιγμή». Ακυρώνοντας την απόφαση-άρνησης τοποθέτησης του αξιωματικού στο πόστο που κατείχε το 2011, το Δικαστήριο υπέδειξε ότι «από πουθενά δεν προκύπτει ούτε οποιαδήποτε αναφορά σε γεγονότα αλλ’ ούτε και συγκεκριμενοποίηση των εν λόγω υπηρεσιακών αναγκών και/ή συμφερόντων της Υπηρεσίας, με αναφορά σε συγκεκριμένους λόγους που επέβαλλαν τη μετάθεση του αιτητή…».
Πηγή: Φιλελεύθερος
