Εκδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν το πρωί η Ομάδα Πρωτοβουλίας Πυργών – Κόρνου και οι φίλοι της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου, για την απόφαση της κυβέρνησης να δρομολογήσει την εγκατάσταση νέου εργοστασίου ασφαλτικού σκυροδέματος σε δημόσια γη στην περιοχή Σταυροβουνίου, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από Κοινότητες, το Σταυροβούνι και στρατόπεδα.
Σε δηλώσεις του ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Σταυροβουνιώτης εκ μέρους της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου, ανέφερε ότι «20 περίπου δεκάρια της γης ανήκουν στη Μονή και εδώ συντελείται ένα περιβαλλοντικό έγκλημα με εθνικές και θρησκευτικές προεκτάσεις, γιατί απειλείται μία Μονή 1700 χρόνων και τα στρατόπεδα των Καταδρομέων που αποτελούν συνέχεια του Τύμβου της Μακεδονίτισσας. Η Μονή Σταυροβουνίου μη θέλοντας να είναι συνεργός σ’αυτό το περιβαλλοντικό έγκλημα, επειδή η εγκατάσταση του εργοστασίου στο δάσος Σταυροβουνίου, αποτελεί ένα καρκίνωμα, αποφάσισε τη διακοπή της συνεργασίας με την εταιρεία ΣΚΥΡΑ ΛΙΜΑ ΛΤΔ και με τη λήξη του συμβολαίου ενοικιάσεως απαιτήσαμε από την εταιρεία όπως προχωρήσει στην περιβαλλοντική αποκατάσταση του χώρου και στην αποχώρηση της».
“Τα παιδιά στο Δημοτικό Γ’ Ιδαλίου βγήκαν στο δρόμο και διαμαρτύρονται για την υγεία τους.
Ζητούν το αυτονόητο-καθαρό άερα”
Ταυτόχρονα εξέφρασε την ελπίδα «να εισακουστούν οι προσπάθειες μας, να γίνουν καλύτερες σκέψεις και να μεταφερθούν αυτές οι επενδύσεις σε χώρους που να μην επηρεάζουν κατοίκους. Δεν είμαστε εναντίον της αειφόρου ανάπτυξης αλλά ζητούμε να σεβαστούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα μας στην υγεία, το περιβάλλον και στους ιερούς και εθνικούς μας χώρους» ,σημείωσε.
Ο Ιωάννης Γέρου εκ μέρους της Ομάδας Πρωτοβουλίας Πυργών – Κόρνου αναφέρθηκε στα δύο ασφαλτικά που υπάρχουν το Γέρι και το Τσέρι, στη περιοχή Ιδαλίου, που βρίσκονται σε απόσταση πέραν των δύο χιλιομέτρων με αποτέλεσμα όπως είπε «οι κάτοικοι της περιοχής Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης να υποφέρουν από οσμές, σκόνη και ρύπους και να μην μπορούν να αναπνεύσουν».
Πρόσθεσε ότι «την ίδια στιγμή που για την περιοχή Ιδαλίου, διορίζεται Διυπουργική Επιτροπή και μελετά την απομάκρυνση των δύο ασφαλτικών μονάδων, στο Σταυροβούνι στη περιοχή Πυργών – Κόρνου, ετσιθελικά επιμένουν να εγκαταστήσουν εργοστάσιο ασφάλτου που θα βρίσκεται πολύ κοντά στις Κοινότητες, σε Μετόχια και σε στρατόπεδα. Είναι παράλογο να λέμε ότι στα δυόμιση χιλιόμετρα υπάρχει πρόβλημα και τα εργοστάσια πρέπει να μεταφερθούν αλλού, ενώ εδώ ερχόμαστε να εγκαταστήσουμε εργοστάσιο ασφάλτου». Συνεχίζοντας είπε ότι «θέλουμε κάποιοι να αναλάβουν τελικά τις ευθύνες τους και να αλλάξουν αυτή την τραγική απόφαση που έχουν πάρει».
Στις δικές του δηλώσεις ο Μητροπολίτη Κιτίου Νεκτάριος ανέφερε ότι «σήμερα συμπαραστεκόμαστε στη Μονή Σταυροβουνίου που αποτελεί πνευματικό πνεύμονα για τη Μητρόπολη και στις Κοινότητες Πυργών και Κόρνου που θα επηρεαστούν αν εγκατασταθεί μονάδα παραγωγής ασφάλτου. Απευθύνω έκκληση προς την κυβέρνηση να εξεύρει τόπο και να υποδείξει στην εταιρεία για να μετακινηθεί και να αλλάξουν σχέδιο για να μην εγκαταστήσουν εδώ τη μονάδα τους».
Πρόσθεσε ότι «δεν είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής ανάπτυξης ούτε έχουμε εχθρότητα απέναντι σε οποιαδήποτε εταιρεία, αλλά η ανάπτυξη πρέπει να μην γίνεται εις βάρος των κατοίκων του τόπου, ούτε εις βάρος μνημείων και Μονών που προσφέρουν πολλά. Γι’ αυτό αναμένουμε ότι θα γίνουν δεύτερες σκέψεις και περιμένουμε από τη κυβέρνηση ότι θα δείξει ευαισθησία, γιατί σε αυτόν τον πνεύμονα πρασίνου, είναι κρίμα να εγκατασταθεί μια μονάδα που μπορεί να επιφέρει οικολογική καταστροφή».
Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Τριμυθούντος Βαρνάβας είπε πως «οι άνθρωποι των Κοινοτήτων Πυργών και Κόρνου, που αγωνίζονται για την επιβίωση τους, είναι σήμερα αντιμέτωποι με μια απόφαση της κυβέρνησης να τοποθετήσει στο συγκεκριμένο χώρο εργοστάσιο που θα γίνει εστία μόλυνσης. Παρακαλούμε την κυβέρνηση να αλλάξει την απόφαση της γιατί να είναι βεβαία ότι εμείς δεν αλλάζουμε και ως Εκκλησία είμαστε στο πλευρό όλων όσων αγωνίζονται, επιθυμώντας να γίνει ειρηνική συνδιαλλαγή».
Έδωσε επίσης τη διαβεβαίωση «ότι υπάρχει χώρος κατάλληλος και τους καλούμε να αφήσουν το Μοναστήρι και τις Κοινότητες να ζήσουν και να απολαύσουν το χώρο που τους χάρισε ο Θεός για κατοικία».