Η 17χρονη Γεωργία, ο παραγκωνισμός, η επιβράβευση και το μάθημα κατά του ρατσισμού
Η Γεωργία γεννήθηκε στην Κύπρο, από Κύπριο πατέρα και μητέρα από την Μοζαμβίκη. Από τα πρώτα της βήματα μέχρι και την ηλικία των δέκα ετών, έζησε σε χώρες της Μέσης Ανατολής, μιας και ο πατέρας της λόγω δουλειάς μετανάστευσε οικογενειακώς αρχικά στο Ντουμπάι και στη συνέχεια στο Κατάρ και άλλες χώρες. Οι συχνές μετακινήσεις είχαν ως αποτέλεσμα η Γεωργία να μην καταφέρει να μάθει καλά την ελληνική γλώσσα, παρά μόνο όσες εκφράσεις και λέξεις μάθαινε από τη γιαγιά της κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών διακοπών της οικογένειας στο νησί.
Η ζωή όλων άλλαξε με την απόφασή τους να επαναπατριστούν. Η δεκάχρονη, τότε, Γεωργία, άφησε πίσω της την Αγγλική Σχολή όπου φοιτούσε και συνέχισε την εκπαίδευσή της σε δημόσιο σχολείο στην Κύπρο, από την Ε΄τάξη του δημοτικού, γνωρίζοντας μόνο αγγλικά. Οι δυσκολίες, αλλά και ο τρόπος ζωής της νεαρής, έμοιαζε διαφορετικός. Ωστόσο, το πάλεψε και προχωρώντας με πείσμα, κατάφερε να μάθει και να μιλήσει την ελληνική γλώσσα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να κερδίσει, λόγω των επιδόσεων της, αρκετά αριστεία.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, η Γεωργία είχε να αντιμετωπίσει την περιθωριοποίηση από τα υπόλοιπα παιδιά λόγω του χρώματος και της γλώσσας της, ωστόσο, στη συνέχεια αυτό ανατράπηκε, αφού μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να μάθει άριστα την ελληνική γλώσσα, να κάνει φίλους και να κερδίσει διάφορες διακρίσεις.
«Θυμάμαι πως δεν μπορούσα να γράψω έκθεση. Με δυσκόλευε η γλώσσα γιατί δεν μπορούσα να σκεφτώ το ίδιο από τα αγγλικά στα ελληνικά. Όμως κατάλαβα πως μάθαινα γρήγορα γλώσσες. Δυσκολεύτηκα μόνο την πρώτη χρονιά, μετά έγινα πολύ καλή στα ελληνικά», περιγράφει μιλώντας στον REPORTER η 17χρονη σήμερα Γεωργία Χειμαρίδη.
«Στις αρχές δυσκολεύτηκα να κάνω φίλους και αυτό οφειλόταν όχι μόνο στη γλώσσα, αλλά και στο γεγονός ότι είμαι πολύ ντροπαλή σαν άνθρωπος. Τώρα έχω τους φίλους μου και δεν νιώθω καθόλου μόνη».
Όνειρο της Γεωργίας είναι να φοιτήσει σε νομική σχολή στην Ουαλία, όπου βρίσκεται και σπουδάζει η μεγαλύτερή της αδελφή.
Η βράβευση και η περηφάνια
Για την τελετή, χάρηκα περισσότερο όταν άκουσα πως θα ερχόταν ένας γονιός μαζί μας, ως συνοδός, κατά τη διάρκεια της βράβευσης. Ήμουν αγχωμένη στην αρχή αλλά χαλάρωσα στη συνέχεια. Μας μίλησαν για την αξία της μητρικής γλώσσας και άκουσα ενδιαφέρον τοποθετήσεις».
Την συγκίνησή της μοιράστηκε στον REPORTER και η μητέρα της Γεωργίας, η κυρία Σαράια Χειμαρίδη, η οποία νιώθει περήφανη για την κόρη της.
Η 17χρονη Γεωργία, στέλλει και το δικό της ηχηρό μήνυμα ,μέσα από την προσωπική της εμπειρία.
«Μπορεί πλέον να μην νιώθω ότι το χρώμα μου παίζει ρόλο. Οι συμμαθητές μου πλέον είναι δεκτικοί με όλα τα παιδιά που έχουν διαφορετικό χρώμα ή δεν είναι Κύπριοι. Αυτό που συμβαίνει μαζί μου μερικές φορές από άγνωστους είναι πως συχνά μου μιλούν στα Αγγλικά νομίζοντας πως είμαι ξένη. Αυτό δεν συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πλέον νιώθω ασφάλεια στην Κύπρο και ότι ανήκω εδώ αλλά το όνειρό μου θα το ακολουθήσω στο εξωτερικό».
Για τη Γεωργία μίλησε στον REPORTER και η καθηγήτρια Ελληνικών της, Μαρία Παντελή, η οποία πέραν της περηφάνιας που ένιωσε για τη διάκρισή της θεωρεί πως το επίτευγμά της πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για την ένταξη μαθητών από άλλες χώρες στα δημόσια σχολεία.
