
Ας φροντίσουμε να μέινε για πάντα ζωντανή η μνήμη του κ.Κόκου…
Είναι γεγονός πως τέτοια περιστατικά συγκλονίζουν τόσο την γενική γνώμη, αλλά και όλους μας ξεχωριστά αφού ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις αποτρόπαιες πράξεις αδίστακτων ανθρώπων . ανήμποροι να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάσταση αυτή.
Ο κ.Κόκος αξίζει να μείνει για πάντα στην μνήμη μας. Χαρούμενος, να κάνει τις βόλτες του με το ποδήλατο του και να μοιράζει χαμόγελα σε όλους μας.
Η Ιωάννα Πιτσιλλή , από τη Λάρνακα εξέφρασε την βαθιά της λύπη για τον άδικο χαμό της φιγούρας της Λάρνακας, του κ.Κόκου και προτείνει σε όλους τους καλλιτέχνες τη πόλης μας να φροντίσουμε να αφήσουμε αναμμένη την εικόνα του κ.Κόκου.
«Μια τελευταία βόλτα κύριε Κόκο
Αν μπορούσα θα ζητούσα από το Θεό να σου δώσει την ευκαιρία, ή καλύτερα να δώσει σε μας την ευκαιρία να σε δούμε να γυρνάς στης πόλης τα στενά για μια βόλτα ακόμα, τελευταία.
Μια βόλτα με το ποδήλατο. Να βολτάρει για τελευταία φορά η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια σου μέσα στην πόλη μας.
Δεν σου άξιζε κύριε Κόκο τέτοιος θάνατος. Υπήρξες τίμιος και αυτό δεν ανταμείβεται έτσι. Με το σταυρό στο χέρι λένε δεν πας και πολύ μακριά. Διαφωνώ! Ίσως σε αυτή τη ζωή να μην πας πολύ μακριά. Μα είμαι σίγουρη πως στην άλλη, την αληθινή, ο σταυρός σε οδηγεί μπρος από του παράδεισου την πόρτα. Γίνεται κλειδί ο σταυρός και την ανοίγει. Μόνο για να σε δει ο Θεός να χαμογελάς. Γιατί η πόρτα του παραδείσου ήταν ήδη ανοικτή και σε περίμενε.
Θα μου άρεσε αν κάποιος γλύπτης φιλοτεχνούσε εσένα και το ποδήλατο σου.
Να το βλέπουμε για να μας θυμίζει εσένα και τη μοναξιά σου, την περηφάνεια και την τιμιότητα σου. Εσένα και την ανθρωπιά σου.
Να το βλέπουμε και να μας θυμίζει την φτώχεια της ψυχής μας. Την κατάντια και τη σαπίλα μας.
Κοιμήσου εν ειρήνη.»