Το μωρό τους ζύγιζε μόλις 708 γραμμάρια
«Με βοήθησαν να αλλάξω τα βρεγμένα μου ρούχα και με τύλιξαν με μια πετσέτα. Στην είσοδο της πολυκατοικίας με περίμενε το φορείο. Ξάπλωσα. Όλα είναι μπερδεμένα. Κάτι βγήκε – κάτι βγήκε από μέσα μου, τους φώναξα. Η νοσηλεύτρια σήκωσε το σεντόνι. “Είναι το μωρό”, είπε. Θυμάμαι τον Μάριο να ουρλιάζει εκείνη τη στιγμή. Έκλεισαν την πόρτα του ασθενοφόρου πίσω μου. Την είδα να πιάνει το ψαλίδι και άκουσα το μωρό να κλαίει. Μετά από αυτό λιποθύμησα».
Αυτή είναι η ιστορία της Ευαγγελίας Κυριαζή και του Μάριου Μενελάου, οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια αναπόλησαν στον «Φ» τη νύχτα που έγιναν πρόωρα γονείς. Όταν γεννήθηκε ο γιος τους, ο Ανδρέας-Νικόλας ήταν 5,5 μηνών και μόλις 708γρ. Σήμερα είναι ένα γλυκύτατο και υγιέστατο αγόρι, ένα θαύμα της ζωής και ο καλύτερος τρόπος για να εορταστεί η Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας, η οποία τιμάται κάθε 17 Νοέμβρη.
Η Ευαγγελία και ο Μάριος παντρεύτηκαν τον Μάιο του 2011. Η εγκυμοσύνη ήρθε αμέσως μετά. «Ήμασταν τρισευτυχισμένοι. Τι άλλο να θέλαμε από ένα παιδί;». Υπήρξαν αρκετά προβλήματα στην κύηση και μάλιστα χρειάστηκε να νοσηλευτεί, εντούτοις οι προγεννητικές εξετάσεις έδειχναν καλά το παιδί. «Ήταν αρκετά κρύο το συγκεκριμένο βράδυ. Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Δεκεμβρίου». Ο γιατρός που την παρακολουθούσε ήταν εκτός πόλης. Λόγω των ενοχλήσεων που ένιωθε τη συμβούλεψε να πάει στο Μακάριο Νοσοκομείο. Έτσι και έκανε. «Στις 20:30 με είδε ο γιατρός που ήταν βάρδια. Πιστεύω ότι τα σοβαρά λάθη που έγιναν στη διάρκεια της εξέτασης ευθύνονται και για τα όσα ακολούθησαν. Εκεί, με διαβεβαίωσαν ότι αυτό που ένιωθα δεν ήταν συσπάσεις και ότι έπρεπε να επιστρέψω στο σπίτι μου και να ξεκουραστώ».
Γύρισε πίσω νιώθοντας ακόμη τους πόνους στο σώμα της. «Ξαφνικά έγινε μέσα μου ένα μπαμ. Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμη. Έσπασαν τα νερά!». Ο Μάριος κάλεσε στις Πρώτες Βοήθειες για ασθενοφόρο, ενημερώνοντας πως η σύζυγός του ήταν μόλις 26 εβδομάδων. Το ασθενοφόρο καθυστέρησε να φτάσει και μέσα στην ανησυχία τους έμοιαζε με αιωνιότητα. Μια γειτόνισσα άκουσε τι συμβαίνει και πήγε να βοηθήσει. «Μου κρατούσε το χέρι και προσπαθούσε να μου εξηγήσει πώς να αναπνέω. Ο τοκετός ξεκίνησε στο σπίτι». Στη δεύτερη κλήση προς τις Πρώτες Βοήθειες, ο Μάριος ωρύονταν πλέον από το άγχος του. Το ασθενοφόρο τελικά έφτασε, με τον οδηγό και μια νεαρή νοσηλεύτρια.
Η περιγραφή της Ευαγγελίας για όσα ακολούθησαν είναι συγχυσμένη. Αρκετό καιρό αργότερα και μετά από συζητήσεις μπόρεσε να ενώσει τα κομμάτια του παζλ. Όπως της εξήγησε η νοσηλεύτρια, έπρεπε να δώσει οξυγόνο στο νεογέννητο, όμως, η μάσκα του ασθενοφόρου ήταν πολύ μεγαλύτερη σε μέγεθος και υπήρχε κίνδυνος να το τραυματίσει ή και να το τυφλώσει. Τελικά τύλιξε το παιδί και τοποθέτησε τον μηχανισμό για το οξυγόνο σε κάποια απόσταση. Όταν άνοιξε το ασθενοφόρο, το παιδί μεταφέρθηκε σε θερμοκοιτίδα και εκείνη μεταφέρθηκε σε άλλο δωμάτιο για να την περιθάλψουν. «Κάπως έτσι γίναμε γονείς».
Οι 100 μέρες στη θερμοκοιτίδα
Ο Μάριος είδε φευγαλέα το παιδί, όταν το έβγαλαν από το ασθενοφόρο. «Ένιωθα σαν να ήμουν μεθυσμένος. Δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Στην πραγματικότητα, είδα το μωρό μας για πρώτη φορά όταν ήταν στη θερμοκοιτίδα. Ρώτησα τη νοσοκόμα για την κατάσταση της υγείας του. Όπως μου απάντησε, το χρώμα του ήταν πολύ καλό. Ήταν ροδοκόκκινο αντί μελανό. “Θα ζήσει το μωρό;”», αναπόλησε με τρεμάμενη φωνή και δακρυσμένα μάτια. «Από εκεί και έπειτα περιμέναμε να αναπτυχθεί. Η αναμονή σε σκότωνε καθημερινά. Πάρα το μικρό του μέγεθος, παρουσίαζε μόνο πρόοδο». Όπως σχολίασε, το παιδί τους ξεκίνησε να τρέφεται με 2γρ. γάλα. Σιγά-σιγά άρχισε να αυξάνεται η ποσότητα σε 4γρ., 6γρ., 8γρ. Αντίστοιχα ξεκίνησε να αυξάνεται και το βάρος του.
«Ήταν οι μικρές μας χαρές», πρόσθεσε η Ευαγγελία και συνέχισε ο Μάριος: «Την πρώτη φορά που ακούμπησα το παιδί, το δάκτυλό μου ήταν όσο ολόκληρο το πόδι του». Όταν γεννήθηκε ο Ανδρέας ήταν μόλις 708 γραμμάρια. Οι πνεύμονές του δεν είχαν ακόμη αναπτυχθεί. Ήταν τόσο μικροσκοπικός που έπρεπε να παραγγέλνουν πάνες και ρούχα από το εξωτερικό. Στην αρχή επιτρέπονταν να το βλέπουν από τη θερμοκοιτίδα μόνο δύο ώρες την ημέρα, στη διάρκεια του επισκεπτηρίου. «Διατηρούσα το μητρικό γάλα και δίναμε από αυτό στις νοσοκόμες. Με αυτόν τον τρόπο ένιωθα ότι προσφέρω στο παιδί μου. Είχα τρομερές τύψεις. Θεωρούσα ότι έχω ευθύνη. Πήγαινα να τον δω και του έλεγα “συγγνώμη αγοράκι μου”».
Μετά από 120 μέρες ζωής, στις 28 Μαρτίου, ο Αντρέας-Νικόλας μπήκε στο σπίτι του. Ζύγιζε 1.900 γραμμάρια. Είχε αποδείξει περίτρανα και με σθένος ότι θέλει να ζήσει. Το παιδί σήμερα είναι επτά ετών. Μετά από πολλή δουλειά και αγάπη, περπατά και είναι καλά στην υγεία του. «Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς τον Αντρέα. Νιώθω τυχερή. Μας έδωσε την ευλογία να γίνουμε γονείς και μας κάνει πάρα πολύ ευτυχισμένους», είπαν.
Ενίσχυση του Συνδέσμου «Μωρά Θαύματα» με €37.768
Με το συνολικό ποσό των €37.768 ενίσχυσε η κυπριακή εταιρεία πετρελαιοειδών Πετρολίνα τον Σύνδεσμο «Μωρά Θαύματα». Το ποσό της εισφοράς ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2018 στη Λάρνακα, στην οποία η Πετρολίνα παρουσίασε τον απολογισμό του 4ιυ Φεστιβάλ Προσφοράς και τίμησε τους υποστηρικτές και εθελοντές που βοήθησαν στην επιτυχή διοργάνωσή του. Το ποσό των €37.768, συγκεντρώθηκε από την εισφορά της Πετρολίνα ύψους €25.000 και από το ποσό των €12.768 που προήλθε από τις πωλήσεις φαγητών, ποτών, αναμνηστικών δώρων και εισφορών, στο 4ο Φεστιβάλ Προσφοράς.
Το 4ο Φεστιβάλ Προσφοράς Πετρολίνα του οποίου η επιτυχία ξεπέρασε φέτος κάθε προσδοκία, είχε ως στόχο να συμβάλει στην υλοποίηση του οράματος του Συνδέσμου για την ανέγερση νέας, σύγχρονης Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ) στο Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Βάσει της διάθεσης των κουπονιών και χωρητικότητας υπολογίζεται ότι επισκέφθηκαν το Φεστιβάλ πέραν των 12.000 ατόμων ενώ για την πραγματοποίηση του Φεστιβάλ εργάστηκαν περισσότεροι από 450 εθελοντές της Petrolina Community και παιδιά της Petrolina Kids Community και άλλοι εθελοντές στα 31 περίπτερα που λειτούργησαν.
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή ήταν η απονομή της τιμητικής πλακέτας στον Ολυμπιονίκη, Παγκοσμιονίκη και Rolex World Sailor of the Year 2018 Παύλο Κοντίδη, ο οποίος αποτελεί πλέον μέλος της οικογένειας Πετρολίνα μέσω της τριετούς συνεργασίας τους. Θερμές ευχαριστίες εισέπραξαν, επίσης, ο Κύπριος πρωταθλητής Ράλι Σίμος Γαλαταριώτης και ο Φιλανθρωπικός Οργανισμός «Γκολ στη Ζωή» για τη στήριξή τους και το εθελοντικό τους πνεύμα.
Η κ. Γεωργία Λευκαρίτη, Εκτελεστικός Σύμβουλος της Πετρολίνα, σε ομιλία της, ευχαρίστησε τους υποστηρικτές και εθελοντές της εκδήλωσης για τη συμβολή τους και ιδιαίτερα το προσωπικό της ΠΕΤΡΟΛΙΝΑ –τους πρατηριούχους και τις οικογένειές τους– για την ενεργό συμμετοχή τους. Τέλος ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον Παύλο Κοντίδη ο οποίος «με κύρια εφόδια τη θέληση, την αφοσίωση και τη σκληρή δουλειά κατάφερε να βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου ενώ παράλληλα με το ήθος και τη σεμνότητά του κατάφερε να κερδίσει τις καρδιές όλης της Κύπρου».
Παράλληλα, κατά τον χαιρετισμό της η πρόεδρος του Συνδέσμου «Μωρά Θαύματα» κ. Στέλλα Κυριακίδου ευχαρίστησε την Πετρολίνα για την εισφορά και τη στήριξή της.
Πηγή: philenews.com