Λίγα λόγια καρδιάς για την Μαρούλλα Λάμπρου που στις 16 Νοεμβρίου κλείνει αισίως ένα αιώνα ζωής , από εμάς στην Παιδική Εξοχή που την ζήσαμε για πάρα πολλά χρόνια.
Η Κα Μαρούλλα γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1918 και ήταν το έκτο από τα εννιά παιδιά της οικογένειας Καλησπέρα. Πέρασε χαρούμενα παιδικά χρόνια και πάντα μιλά με νοσταλγία για την παιδική της ηλικία, για τα τραγούδια, τις επιθεωρήσεις και τα θεατρικά έργα που ανέβαζαν με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς .
Όταν απεφοίτησε από το Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας το 1936 εργάστηκε για τέσσερα χρόνια στην Cable & Wireless όπως λεγόταν η Αρχή Τηλεπικοινωνιών. Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Δημήτρη Λάμπρου και έζησαν μαζί εβδομήντα πέντε χρόνια με «την προκοπή και την τιμή τον βίο να διέπει». Για την φροντίδα των τριών τους παιδιών σταμάτησε να εργάζεται . Όντας όμως άτομο της ενέργειας και της προσφοράς , δεν παρέμεινε στα συζυγικά και μητρικά της καθήκοντα μόνο. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια ήταν ενεργό μέλος σε διάφορα σωματεία και συνδέσμους. Για πολλά χρόνια ήταν μέλος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Λάρνακας , Πρόεδρος του Inner Wheel Λάρνακας ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Κυπρίων Οικοκυρών και για 23 χρόνια εκτελούσε χρέη ταμία στο Μέλαθρο Ευγηρίας . Επισκεπτόταν συχνά το Μέλαθρο κρατώντας συντροφιά και παρηγορώντας τους ηλικιωμένους τρόφιμους . Στις εκδρομές που διοργάνωναν ήταν πάντα η ψυχή της συντροφιάς με τα ανέκδοτα τα ποιήματα και τα τραγούδια της . Για την προσφορά της στο Μέλαθρο τιμήθηκε από τον Δήμο Λάρνακας.
Το 1961 έγινε μέλος της Παιδικής Εξοχής Λάρνακας στην οποία υπηρέτησε και ως Αντιπρόεδρος για πολλά χρόνια. Στην Παιδική Εξοχή ανέπτυξε σημαντική δράση. Μαζί με τις άλλες κυρίες έραβαν, κεντούσαν κάθε Τρίτη και πωλούσαν τις ωραιότατες δημιουργίες τους κάθε χρόνο στην πανήγυρη του Κατακλυσμού για στηρίξουν οικονομικά άπορα και ασθενή παιδιά της πόλης μας.
Η Κα Μαρούλλα, πέρα από την κοινωνική της δράση, σαν άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα προικισμένη με δεξιότητες , χιούμορ και έμφυτο ποιητικό ταλέντο. Η ποιητική της συλλογή «Κάλλιον Αργά Παρά Ποτέ» εκδόθηκε τον Μάρτη του 2013.
Το ποίημα της «Θύμησες αγάπης και ευγνωμοσύνης το αφιέρωσε στις μακαριστές κυρίες της Παιδικής Εξοχής με την ευκαιρία των 70 χρόνων του σωματείου .
Εσταθήκετε αντρόσιην τζι’εψηλώσαμεν εμείς
τζιαί αν κάμνουμεν το γρέος αθρωπιάς τζιαι της τιμής ,
έμπου πκιάσαμεν την στράταν που χαράξετε εσείς
με το γαίμαν της καρκιάς σας τζιαί το νάμαν της ψυσιής
Οπλον σας τζιαί σύντροφος σας το βελόνιν , το σμιλίν
τζιαί εθαύμαζεν ο κόσμος την δουλειά σας την καλήν,
Εκεντούσατε καπάλιν δίχα ώρας νεπαμόν
τζιαί εγοράζετε το γάλαν ούλλων των φτωχών μωρών.
Σήμερα περάσαν τζιόλας εβδομήντα τόσα χρόνια
μα η μνήμη η δική σας εννάν πάντοτε αιώνια .
Στα εκατό της χρόνια είναι ένα συγκροτημένο άτομο με άποψη για ότι συμβαίνει . Είναι ήπιος χαρακτήρας ,προσηνής και αισιόδοξη. Ακόμη και τώρα που κλείνει ένα αιώνα ζωής είναι χαρά και απόλαυση να μιλά κάποιος μαζί της γιατί είναι ενήμερη για τα πάντα και μπορεί να μιλά με ανθρώπους όλων των ηλικιών. Αγαπά τον άνθρωπο, είναι θρησκευόμενη, με ανοικτό πνεύμα και εκπέμπει μια γνησιότητα που δύσκολα βρίσκει κανείς στις μέρες μας.
Χρόνια σου πολλά Μαρούλλα της καρδιάς μας. Στη ζωή σου και έδωσες και πήρες πολλή αγάπη . Να είσαι καλά. Η Παιδική Εξοχή σου εύχεται υγεία και κάθε καλό σε σένα και την οικογένεια σου.
Από τα μέλη της Παιδική Εξοχής Λάρνακας με πάρα πολλή αγάπη και εκτίμηση .
Λούης Περεντός
