Πριν πέντε χρόνια, ο Ραφαήλ Στυλιανού ήρθε αντιμέτωπος με τη «μοίρα» του, όπως ο ίδιος αναφέρει. Ωστόσο με θέληση, πίστη στον Θεό και πολλή αγάπη από τους οικείους του, ο 24χρονος δημοσιογράφος κατάφερε να βγει νικητής.
Διαβάστε την ανάρτησή του στο Facebook:
«Σαν σήμερα πριν ακριβώς 5 χρόνια. Θυμάμαι κλαίγοντας να φεύγω από την Θεσσαλονίκη όπου πήγα για να ξεκινήσω μια νέα αρχή να σπουδάσω αυτό που ήθελα πάντα αλλά η μοίρα μου έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Μόλις έφθασα στην Κύπρο πήγα εσπευσμένα στο γενικό νοσοκομείο Λεμεσού όπου εκεί μου είπαν τα άσχημα νέα. Άσχημες οι πρώτες μέρες για μένα να βλέπω ένα κόσμο να χάνετε και να βλέπω την ζωή μου στο τέλος της. Άρχισαν σίγα σιγά και οι χημειοθεραπείες και μπήκα και εγώ στο χορό όπως έλεγαν όλοι, έτσι πήρα και εγώ την μεγάλη απόφαση αφού μπήκα στο χορό θα χορέψω, με την βοήθεια του Θεού και με την μεγάλη δύναμη των δικών μου ανθρώπων, των φίλων και την μεγάλη στήριξη που πήρα από τον κόσμο ξανά στάθηκα στα πόδια μου και άρχισα να τα βλέπω όλα διαφορετικά. Έλεγα σε όλους πως αυτό που έπαθα δεν ήταν κάτι περισσότερο από μια μακροχρόνια ίωση που θα περάσει με μεγάλη υπομονή και με την βοήθεια όλων. Έτσι και έγινε τώρα μετά από 5 ακριβώς χρόνια και μετά από πολλές και αξέχαστες εμπειρίες και αρκετές χημειοθεραπείες είμαι πολύ καλά στην υγεία μου με την βοήθεια την δίκη σας και των φίλων μου.
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια μου που πότε δεν με άφησε μόνο μου ούτε ένα λεπτό πάντα στο πλευρό μου. Ακόμα ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους αληθινούς μου φίλους που πότε δεν λύγησαν και δεν με άφηναν πότε μόνο και πάντα με στήριζαν και μου έκαναν παρέα και ξεχνιόμουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κόσμο που με τα μηνύματα τους μου έδιναν δύναμη και υπομονή για να τα καταφέρω και έτσι και έγινε. Στο τέλος θα ήθελα να πω το πιο τεράστιο ευχαριστώ στους γιατρούς στου γενικού νοσοκομείου Λεμεσού και στους υπέροχους νοσηλευτές του αιματολογικού θαλάμου πού πάντα ήταν στο πλευρό ότι ώρα και στιγμή ήθελα.
Η δίκη μου συμβουλή σε όλους ζήσε την κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει το αύριο.
Για όλους που ζουν κάτι παρόμοιο μη φοβάστε να λέτε ότι έχετε καρκίνο, να μην το κρύβετε, να μη χάνετε ποτέ την πίστη σας. Η καλή ψυχολογία είναι το Α και το Ω. Να θυμάστε πάντα πως μετά από μια καταιγίδα βγαίνει πάντα ο ΗΛΙΟΣ”»
Πηγή: ant1iwo.com
