ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES: ΣΕΜΠΡΕΒΙΒΑ Ιστορίες του καφενέ και άλλα (ΓΙΑΝΝΟΥ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ)
Τρατάρισμα
«Η γιαγιά μου η Ευρυδίκη, είχαν να λένε στο χωριό, ήτανε μαστόρισσα στα γλυκά του κουταλιού, όσο βέβαια βαστούσανε τα χέρια της κατά τη συνήθη έκφρασή της. Όποτε ερχόταν ξένος στο σπίτι, ήτανε κανόνας απαράβατος να τον τρατάρει με τα Θεϊκά γλυκά της. «Γειά στα χέρια σου», της έλεγαν συνήθως και ακολούθως τη ρωτούσανε λεπτομέρειες.
«Το μυστικό είναι στο ξεπίκρισμα, στο ξάφρισμα, μα το κυριότερο στο να δέσει το σιρόπι….όπως και στο γάμο», απαντούσε αυτή χαμογελώντας. Αυτό που δεν ήξερε η γιαγιά, ίσως από άγνοια μπορεί και από μετριοφροσύνη είναι πως το μυστικό της τελικά, ήτανε η αγάπη της για τον άνθρωπο. Η ζεστασιά, η ηρεμία, η θετική αύρα που εισέπραττε ο καλεσμένος της την ώρα του κεράσματος, αναπόφευκτα έκανε το γλυκό πιο νόστιμο και μοναδικό.
Το πιο σημαντικό δε τρατάρισμα σ’όλη της τη ζωή ήτανε το 1930, όταν βγήκε από το ξωπόρτι του σπιτιού της και κέρασε τον παππού και την οικογένειά του στα αρραβωνιάσματά της. Το 1960 φρόντισε να κάνει το ίδιο και η κόρη της Χρυστάλλα, όπως και η εγγονή της η Ευρυδίκη το 1980 στα δικά της λογιάσματα.
Ήθη και έθιμα, αγαπημένα, έγιναν ο τρόπος ζωής μας και ευλαβικά μπολιασμένα από γενεά σε γενεά, έγιναν η παράδοση του λαού μας.
( Στη φωτογραφία η γιαγιά Ευρυδίκη με τον εγγονό της Γιάννο Σταυρινό).
Λούης Περεντός
