Γεωργίας Λοϊζου : «Στην αρχή νιώθεις άβολα, γιατί κοροϊδεύουν τους γονείς σου, νιώθεις ντροπή»
Oι λέξεις «μαμά» και «μπαμπάς» είναι ίσως οι πρώτες λέξεις ενός παιδιού, και σίγουρα οι πιο σημαντικές! Στην περίπτωση της 20χρονης Γεωργίας Λοϊζου ωστόσο, οι λέξεις αυτές δεν “ακούστηκαν” ποτέ. Οι γονείς της είναι κωφοί, και αυτό σημαίνει πως δεν έχουν ακούσει ποτέ τη φωνή της!
Την οικογένεια αυτή, την συνάντησα πρώτη φορά πριν από μερικούς μήνες στον ίδιο χώρο, όπου η Ειρήνη Λοϊζου, η μητέρα της, μέσα από μία αφοπλιστική συζήτηση, μας έδειξε πως είναι η καθημερινότητα ενός κωφού ατόμου στην Κύπρο του σήμερα.
Με τη Γεωργία λοιπόν, καθίσαμε και τα είπαμε στο δωμάτιό της και της ζήτησα να με βάλει για λίγο στη δική της, διαφορετική πραγματικότητα, να μου περιγράψει πώς είναι να μεγαλώνεις με δύο γονείς κωφούς.
«Είναι δύσκολο γιατί δεν ακούνε όταν φωνάξεις, πρέπει να πας εσύ κοντά τους, για να τους «πεις» ότι χρειάζεσαι κάτι»
Όπως μου εξήγησε, για τα παιδιά των κωφών, η νοηματική θεωρείται η μητρική τους γλώσσα, και η ίδια νιώθει πολύ πιο άνετα να επικοινωνεί με νοήματα, παρά με λόγια.
Μιλώντας για λίγο μαζί της, κατάλαβα πως στις περιπτώσεις όπως η δική της, υπάρχει μία αλληλεξάρτηση στη σχέση των παιδιών με τους γονείς. Τα παιδιά των κωφών έχουν πολύ περισσότερες υποχρεώσεις από ότι τα τα υπόλοιπα, και μαθαίνουν να ζουν με αυτές από πολύ μικρά.
Τα πιο απλά, όπως το να κάνεις ένα τηλεφώνημα, να πας για ψώνια, ή να παρακολουθήσεις χαλαρά τηλεόραση, δεν είναι και τόσο απλά, όταν μεγαλώνεις με δύο γονείς μη ακούοντες.
Στην Κυπριακή τηλεόραση, οι εκπομπές με παράλληλη μετάφραση στη νοηματική ή με υπότιτλους, είναι ελάχιστες, πράγμα που κάνει την κατάσταση δύσκολη για την ίδια, αφού τις περισσότερες φορές χρειάζεται να παίρνει το ρόλο της διερμηνέα.
«Στην αρχή νιώθεις λίγο άβολα, γιατί νιώθεις ότι κοροϊδεύουν τους γονείς σου, νιώθεις ντροπή»
Αυτό μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνια όταν την ρώτησα αν υπήρξαν φάσεις που η ιδιαιτερότητα της οικογένειάς της, την είχε φέρει ποτέ σε δύσκολη θέση.
Παρακολουθήστε το βίντεο που ακολουθεί, για να «μπείτε» κι εσείς έστω για λίγο… «στον κόσμο των κωφών»
