ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES: Χριστόφορος Θ. Παλαίσης ( 1872-1949)
Γεννήθηκε στ’ Αυγόρου Αμμοχώστου, ένα χωριό που γέννησε πολλούς και αξιόλογους λαϊκούς ποιητές. Τέλειωσε μόνο το Δημοτικό.
Στο σπίτι του, όπως μας αναφέρει ο Κωνσταντίνος Γ.Γιαγκουλλής στο βιβλίο του ΟΙ ΠΟΙΗΤΑΡΗΔΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ (2005), «από τον ίδιο ως την μικρότερή του κόρη, όλοι συνομιλούσαν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας τον ομοιοκατάληκτο 15σύλλαβο». Πρόκειται για λαϊκό ποιητάρη φαινόμενο και παραγωγικό. Σχετίστηκε με τους Βασίλη Μιχαηλίδη και Δημήτρη Λιπέρτη.
Ήταν ο πρώτος που έκανε χρήση της Αυκορίτισσας φωνής για να εκτελέσει τα τρίστιχά του. Οι φυλλάδες που εξέδιδε με θέματα από την Κυπριακή κοινωνία γνώρισαν πολλές εκδόσεις, ακόμη και μετά το θάνατό του. Εξέδωσε και ποιητικές συλλογές. Πολλοί μεταγενέστεροι και σημαντικοί ποιητές τον θεωρούσαν πρωτοπόρο. Σταχυολογώ πιο κάτω ελάχιστα δείγματα της δουλειάς του απο ποίημά του σχετικά με προβληματισμούς του αν έπρεπε να στείλει ένα παιδί του στο σχολείο.
Επίκαιρο το θέμα.. « Όσα ‘ννα δκιω στα σκολικά γοράζω του κουέλλες» «Τζαι πάλε δκιαλοϊζουμαι είντα ν’αμπαλαδκιάζω εν κουπανιέται το νερόν μούχτιν να χάννει τον τζαιρόν τζι άδικα να ξοδκιάζω.» «Το πλάσμαν το αγράμματον εν’σπίτιν δίχα κόννον τζαι ξύλον απελέτζητον που έμπην εις τον τόρνον». «Τούτος ο κόσμος εν τροχός, έρκεται τζαι πααίννει Τζαι με τα χρόνια ‘χουν να πουν ο νους πως κατεβαίννει.
Γιατί είπαν οι πρωτινοί, που΄χαν μυαλά τζαι μέτρα Με τες νεροσταξιματιές ελούκκωσεν η πέτρα».
Λούης Περεντός
