Αφιέρωμα στον Σκαλιώτη μουσικό Ανδρέα Βιολάρη που έφυγε από τη ζωή…
Γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα το 1920. Μητέρα του η Ελένη και πατέρας του ο Κυριάκος Πίροκκας. Από μικρός έδειξε ενδιαφέρο για τα εκκλησιαστικά κείμενα καθώς και τη μουσική συνεχίζοντας την παράδοση που έφερε ο πρόπαππός του από τη Σύρνη. Σε ηλικία 13 χρόνων πήγε για ένα χρόνο στο Σταυροβούνι, όπου υπηρέτησε ως δόκιμος μοναχός. Παρακολούθησε μαθήματα στην ψαλτική.
Ακολούθως πηγε στη Λευκωσία και έμαθε την τέχνη του υποδηματοποιού που την άσκησε στη συνέχεια στο χωριό του. Παράλληλα ασκείτο στη Βυζαντινή μουσική στις εκκλησίες της Χρυσαλινιώτισσας, του Αγίου Κασσιανού, της Αρχιεπισκοπής και της Φανερωμένης.
Επέστρεψε στο χωριό , έμαθε βιολι και άρχισε να συνοδεύει στους γάμους με το βιολί του τον πατέρα του που έπαιζε λαούτο και τον γαμπρό του Πέτρο που έπαιζε βιολί. Σε ηλικία 22 ετών παντρεύτηκε την Κατερίνα Κάϊλου, και λόγω της κρίσης του Β’ παγκοσμίου πολέμου έγινε κηροποιός.
Μετά το 1948, οτότε Μητροπολίτης Κιτίου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Γ’ του ανέθεσε να κατασκευάζει κεριά για τις εκκλησίες της πόλης και επαρχίας Λάρνακας, όπου μετακόμισε.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ ο Αντρέας Βιολάρης υπηρέτησε ως νεωκόρος και ως ψάλτης στο Μητροπολιτικό Ναό του Σωτήρος. Δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Η Πατρίδα, η οικογένεια, η δουλειά, ήταν οι μεγάλες προτεραιότητες που έθεσε στη ζωή του. Από το 1970 διορίστηκε ψάλτης με τον τίτλο του λαμπαδάριου σ αυτόν εδώ τον Ιερό Ναό του Αγίου Λαζάρου, όπου συνέχιζε να ψάλλει για 40 χρόνια.
Όλα του τα παιδιά τίμησαν το όνομα της οικογένειας συνεχίζοντας και τις παραδόσεις της.
Λούης Περεντός