«Η νεολαία δεν είναι τόσο απαθής και ασυγκίνητη στο φλέγον ζήτημα της Κύπρου και σίγουρα θα έρθουν πολύ δύσκολες καταστάσεις, μέχρι να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα, στο φως».
Με αυτά τα λόγια επέλεξε να κλείσει την κουβέντα μας, η 24χρονη αρχιτέκτονας Βασιλεία Κοκότση. Προσωπικά επέλεξα να ξεκινήσω μ’ αυτές τις γραμμές, αφού θεωρώ πώς όλη η ουσία της συζήτησης που είχαμε, κρύβεται σε αυτή την παράγραφο.
Την Βασιλεία την γνωρίζω αρκετά χρόνια και αυτό που μπορώ να πω ότι θυμάμαι απ’ αυτήν, είναι η έντονη αγάπη και το δέσιμο που είχε πάντα με την κατεχόμενη γη των γονιών της, την κωμόπολη της Μόρφου.
Πρόσφατα, σε μια από εκείνες τις αδιάφορες περιηγήσεις στο timeline του Facebook, την προσοχή μου τράβηξε μια κοινοποίηση με τίτλο «A line of memory: Varosha» από την ιστοσελίδα cy-arch.com.
Μια διπλωματική εργασία με επίκεντρο την ανοικοδόμηση και την αναγέννηση της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Μια καλοδουλεμένη εισήγηση, με πλήρη ανάλυση, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί επίσημη κρατική πρόταση για το μέλλον της Αμμοχώστου, μετά τη λύση του κυπριακού.
Πώς προέκυψε η ιδέα της συγκεκριμένης θεματικής για τη διπλωματική σου;
Η ιδέα και το έναυσμα της διπλωματικής ξεκίνησε πολύ διστακτικά στα πλαίσια της ακαδημαϊκής χρόνιάς 2015-2016 στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Είχα το ελεύθερο να διαλέξω τη θεματική που θα ακολουθούσα για έναν ολόκληρο χρόνο και έτσι αποφάσισα να διαλέξω την κλειστή περιοχή της Αμμοχώστου.
Διαβάστε περισσότερα στο city.sigmalive.com
