Ο Μάριος Κυριαζής (κέντρο στην φώτο) γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1956. Ήταν μαθητής στο Γυμνάσιο Αγίου Γεωργίου στη Λάρνακα, και μετά την στρατιωτική του θητεία πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει ιατρική.
Ο πατέρας του ήταν ένας γνωστός φαρμακοποιός και ο παππούς του ήταν ο Δρ Νεοκλής Κυριαζής, Κύπριος ιστορικός. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε τη σελίδα της Wikipedia εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Marios_Kyriazis
Επίσης, στη διεύθυνση: https://uk.linkedin.com/in/marios-kyriazis-0069a117
Τέλειωσε Ιατρική (MD) στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, και μετά από προκλινική εργασία στις ΗΠΑ, εργάστηκε στην Κύπρο και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συνέχεια ειδικεύτηκε στη Γεροντολογία με ειδικότητα στη βιολογία της γήρανσης και έγινε Chartered μέλος της ακαδημαϊκής οργάνωσης «Royal Society of Biology» στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει επίσης μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Γηριατρική από το Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου.
Είναι ερευνητής στο Κέντρο Εξέλιξης, Πολυπλοκότητας και Νόησης του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, και Ronin Research Scholar μεταξύ άλλων.
Εκτός από την ιατρική του σταδιοδρομία ίδρυσε επίσης το Ιατρικό Μουσείο Κυριαζή, ένα πολιτιστικό κοινωφελές ίδρυμα με στόχο να κρατήσει ασφαλή παλιά ιατρικά αντικείμενα και τις παραδόσεις της Κύπρου, και να εκπαιδεύσει το κοινό σχετικά με την ιστορία της παλιάς Κυπριακής ιατρικής. https://en.wikipedia.org/wiki/Kyriazis_Medical_Museum
Ο Δρ Κυριαζής προτάθηκε για υποψηφιότητα για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής (2017), με υποστήριξη από διάφορα τοπικά και Κυβερνητικά σύνολα. Το σκεπτικό για την πρόταση έγκειται στις συγκεκριμένες έρευνες του, σχετικά με την ανακάλυψη του ότι η αλληλοεπίδραση του ανθρώπου με το διαδίκτυο αλλάζει την ανθρώπινη βιολογία και μπορεί να καταργήσει την γήρανση (www.indispensablesoma.info)
Η έρευνα:
* Επεκτείνει τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου.
* Παρέχει ένα εντελώς νέο πλαίσιο για τη μελέτη της διαδικασίας της γήρανσης, και ενοποιεί πολλές θεωρίες και αντιλήψεις για τη γήρανση.
* Περιγράφει ένα άγνωστο τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες στον εγκέφαλο μπορούν να επηρεάσουν τα κύτταρα της γεννητικής σειράς, και διευκρινίζει μια σχέση μεταξύ αναπαραγωγής και της ανθρώπινης μακροζωίας.
* Ορίζει ένα νέο οικοσύστημα, μιά συγχώνευση του ανθρώπου με το διαδίκτιο.
* Περιγράφει μια νέα βιολογία, η οποία δεν βασίζεται πλέον στην αναπαραγωγή, αλλά στην δημιουργική και εξελισσόμενη αλληλοεπίδραση μεταξύ της ανθρωπότητας και της τεχνολογίας.
