Σύσκεψη υπό τους υπουργούς Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικο και Ενέργειας Γιώργο Λακκοτρύπη, για το θέμα μετακίνησης των εγκαταστάσεων αποθήκευσης υγραερίου και πετρελαιοειδών από τη Λάρνακα στην περιοχή Βασιλικού, αποφάσισε χθες (αποκαλύπτει η εφημερίδα “Α”) όπως ζητήσει από τις εταιρείες να τους δώσουν εντός μιας εβδομάδας χρονοδιάγραμμα στο οποίο εκείνοι θεωρούν ότι μπορούν να μετακινηθούν παρά το ισχύον διάταγμα που μιλά για μετακίνηση την 1η Ιανουαρίου 2017.
Αποφασίστηκε ακόμη, όπως οριστεί Επιτροπή, η οποία θα παρακολουθεί τις ενέργειες αυτές και θα φέρνει σε γνώση των δύο υπουργών την πορεία αυτών των εξελίξεων. Στη σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Εσωτερικών, συμμετείχαν εκπρόσωποι του Δήμου Λάρνακας, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λάρνακας και των εταιρειών πετρελαιοειδών. Στο υπουργείο Εσωτερικών έλαβε χώρα και δεύτερη συνάντηση των δύο υπουργών με τη Συντονιστική Επιτροπή των Εννέα Κοινοτήτων της περιοχής Βασιλικού.
Χρονοδιάγραμμα
Σε δηλώσεις του μετά τις δύο συναντήσεις, ο κ. Χάσικος είπε πως “δεν έχει τεθεί κανένα χρονοδιάγραμμα, με την έννοια ότι υπάρχει εν ισχύ το γνωστό διάταγμα”. Είναι εύκολο να λέμε, σημείωσε, ότι η μετακίνηση πρέπει να γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου ή παρόλο ότι υπάρχει διάταγμα που λέει ότι 1η του 2017 θα πρέπει να έχουν μετακινηθεί, εντούτοις είναι ανέφικτο, θα μπορούσαν να μετακινηθούν τον Ιούνιο του 2017 ή τον Δεκέμβριο του 2017 η τον Ιανουάριο του 2018. Αποφύγαμε, είπε, να μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, κι εκείνο που ζητήσαμε από τις εταιρείες είναι κατά τρόπο απόλυτα τεκμηριωμένο να μας δώσουν εντός μιας εβδομάδας το χρονοδιάγραμμα, στο οποίο εκείνοι θεωρούν ότι μπορούν να μετακινηθούν.
Η πραγματικότητα
Και ο κ. Χάσικος διευκρίνισε: “Δεν ισχύει το διάταγμα που είναι και διάταγμα δικαστηρίου; Βεβαίως ισχύει. Έχουμε από τη μια το διάταγμα του δικαστηρίου που μιλά για 1η του 2017 αλλά από την άλλη έχουμε την πραγματικότητα, η οποία λέει ¬ και το λέω κι εγώ ευθαρσώς – δεν μπορούν οι εταιρείες να μετακινηθούν μέχρι τον Ιανουάριο του 2017. Είναι αντικειμενικά αδύνατο. Εκείνο που κάνουμε ως κυβέρνηση είναι να τους θέσουμε προ των ευθυνών τους από τη μια αλλά και από την άλλη μέσα από ενέργειες που ήδη θα κάμουν είτε αυτό είναι αίτημα για άδεια από την Επιτροπή Ανταγωνισμού είτε αυτό σημαίνει κτίσιμο, οικοδομή εγκαταστάσεων, όλα αυτά θα πρέπει να τα έχουμε ενώπιον μας τεκμηριωμένα”, διευκρίνισε.
Η ολοκλήρωση
Εκείνο που θέλω να κρατήσετε, σημείωσε ο κ. Χάσικος, είναι ότι ούτε τα δικαστήρια αγνοούμε, πολύ περισσότερο δεν αγνοούμε τη θέληση του κόσμου, την απαίτηση του κόσμου για μετακίνηση των πετρελαιοειδών από τη Λάρνακα. Την ίδια στιγμή όμως, συνέχισε, ζούμε και μέσα στην πραγματικότητα. “Έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες, κάποιες εταιρείες έχουν ήδη κάμει μετακινήσεις. Η ολοκλήρωση, κι είναι εκεί ακριβώς που θα δούμε κατά πόσο και σε ποιο βαθμό αλλάζουν τα χρονοδιαγράμματα, θα εξαρτηθεί μέσα από τη μελέτη που θα έχουμε εντός εβδομάδος από πλευράς εταιρειών που να μπορούμε να πούμε τελεσίδικα ότι αυτό είναι το χρονοδιάγραμμα”, συμπλήρωσε.
Το διάταγμα
Ερωτηθείς αν η καθυστέρηση της μετακίνησης επισύρει ποινές στις εταιρείες, ο κ. Χάσικος ανέφερε ότι “πρώτα-πρώτα να δούμε αν ευθύνονται οι εταιρείες για το ότι δεν μπορούν ως τον Ιανουάριο του 2017 να φύγουν. Κάποιος πρέπει να το εξετάσει και αυτό. Μήπως έχει ευθύνη και η ίδια η Πολιτεία; Από πλευράς διαδικασιών, εμείς λέμε ως κυβέρνηση ότι κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν έτσι ώστε να είμαστε εντός των πλαισίων του διατάγματος”. Ένα άλλο ερώτημα, συνέχισε, είναι ότι “το διάταγμα που εκδόθηκε τότε για τρία χρόνια, ήταν, θα έλεγα, εκτός τόπου και χρόνου” με την έννοια ότι απαιτείτο παραπάνω χρόνος. “Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να περάσω μήνυμα ότι είτε ως Κυβέρνηση λαϊκίζουμε, δηλαδή εκδώσαμε ένα διάταγμα και επιμένουμε στο διάταγμα, διότι σε αυτή την περίπτωση τι κάνεις αν δεν είναι έτοιμοι να μετακινηθούν; θα πάεις να κλείσεις τις εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών, δηλαδή να βουλιάξουμε την οικονομία, να κλείσουμε την Κύπρο διότι εκδώσαμε ένα διάταγμα που λέει Ιανουάριο του 2017 πρέπει να έχουν μετακινηθεί; Αυτά είναι τα ερωτήματα, άρα λοιπόν λογικά χωρίς να χαριζόμαστε των εταιρειών από τη μια και από την άλλη, σεβόμενοι και το δικαστήριο αλλά και τον κόσμο που απαιτεί μετακίνηση, να το διαχειριστούμε με ένα τρό¬ πο έτσι ώστε να υποβοηθήσουμε το συντομότερο δυνατό να γίνει μετακίνηση”, συμπλήρωσε.
Όχι βοήθεια
Σε ερώτηση αν οι εταιρείες έθεσαν θέμα οικονομικής βοήθειας, είπε πως αυτό το αίτημα κάποιων εκ των εταιρειών απερρίφθη από την πρώτη στιγμή, ότι η μετακίνηση θα γίνει χωρίς καμία επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και ιδιαίτερα του φορολογούμενου. Άρα λοιπόν, σημείωσε, δεν τίθεται θέμα οικονομικών ή βοήθειας από το κράτος ή χορηγίας ή άλλως πως. “θέλω να είμαι δίκαιος με τις εταιρείες. Έκαναν ό,τι μπορούν, μπορούν να κάμουν περισσότερα. Με την πίεση τη δική μας, ένα πρόβλημα που ήταν για δεκαετίες εκεί, ερχόντουσαν και έφευγαν κυβερνήσεις, όλοι μιλούσαν ότι θα μετακινηθούν οι εταιρείες πετρελαιοειδών από το συγκεκριμένο χώρο, κανένας δεν το έκαμνε. Εμείς τουλάχιστον βάλαμε τη βάση, δρομολογήσαμε τη διαδικασία τούτη, ήδη ξεκίνησαν κι εκείνο που απομένει είναι πότε θα ολοκληρωθεί αυτή η μετακίνηση”, πρόσθεσε.
Έχουν δίκαιο
Σχολιάζοντας τις ανησυχίες των εννέα επηρεαζόμενων κοινοτήτων της περιοχής Βασιλικού, ο κ. Χάσικος ανέφερε ότι έχουν δίκαιο διότι η περιοχή τους είναι πάρα πολύ επιβαρυμένη με πολλές άλλες μεγάλες βιομηχανίες. Με τη δημιουργία του ενεργειακού κέντρου, συνέχισε, αυτή η περιοχή επιβαρύνεται ακόμη πιο πολύ. Άρα έχουν δίκαιο οι κοινοτάρχες, οι κοινότητες, ο κόσμος εκεί να ανησυχεί τόσο για θέματα υγείας και θέματα οχληρίας, περιβαλλοντικά και άλλα.
Αντισταθμίσματα
Επίσης, σημείωσε ο κ. Χάσικος, δίκαια θέλουν να έχουν κάποια αντισταθμίσματα. “Να πω ότι εμείς ως κυβέρνηση, είμαστε δίπλα τους, να τους βοηθήσουμε και αντισταθμιστικά να πάρουν από τις εταιρείες αλλά την ίδια στιγμή το κράτος να φροντίσει για την υγεία τους πάνω από όλα και δεύτερο για την ποιότητα ζωής τους”, είπε. Ερωτηθείς για το τι μπορεί να προσφέρει το κράτος σε αυτές τις κοινότητες, ανέφερε ότι μπορούν να γίνουν έργα υποδομής. Επίσης, πρόσθεσε, οι ίδιες οι εταιρείες θα πρέπει να αναλάβουν ένα βάρος της επιβάρυνσης που δημιουργούν σε αυτές τις κοινότητες.
