ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES: Τα παιδιά του προσφυγικού καταυλισμού «ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ»-1974 (pics)!
Ποιός δε θυμάται εκείνες τις μαύρες μέρες, όταν ο πόνος και ο πανικός είχαν γίνει καθημερινότητα του καθενός.
Πάνω από σαράντα χρόνια μετά, σκέφτομαι όλα αυτά τα πλάσματα του Θεού, που βρήκαν προσωρινό καταφύγιο, που έζησαν, που έκαναν όνειρα στους πρόχειρους καταυλισμούς που στήθηκαν για την ανάγκη. Τώρα θα έχουν μεγαλώσει, θα έγιναν γονείς, παπούδες, μπορεί μερικοί να έχουν ήδη φύγει με τον καημό της επιστροφής στα σπίτια και στις γειτονιές τους.
Ποιός θα τους δώσει το δικαίωμα στο όνειρο, ποιός θα τους επιστρέψει τις αγιάτρευτες μνήμες, ποιός θα τους εγγυηθεί ότι τα παιδιά τους θα μπορέσουν κάποτε να δουν αυτά που οι ίδιοι ονειρεύονται; Δεν υπάρχουν απαντήσεις όταν ο πόνος ακόμη λουφάζει στις γωνιές της μνήμης. Δεν υπάρχουν λύσεις όταν τα κλειδιά τα κρατούν οι δυνατοί. Το μόνο που υπάρχει είναι η ασίγαστη επιμονή για το δίκαιο και τα πολλά «γιατί» που ακόμη στριφογυρίζουν τις νύχτες μας.
Λούης Περεντός
