
[ad_1]

Οι αντιδράσεις σου σε αυτό που λέμε «ερωτική απογοήτευση κάθε είδους» από το έτερον ήμισυ απέχει από το να θεωρηθεί πολιτισμένη, από εδώ ως το Πεκίνο. Επέτειοι που δεν θυμήθηκε, συμπεριφορές του που θεώρησες απαράδεκτες, φάουλ του κάθε λογής, και κουτσουκέλες (από απλή σκέψη μέχρι κέρατο κανονικό) που ανακάλυψες, μετατρέπουν τον εσωτερικό σου κόσμο σε Κιθαιρώνα. Κι εσένα σε λυσσασμένη Βάκχα, ξαμολημένη στους λόφους του, διψασμένη για αίμα. Και αλίμονο του…
…Η αλήθεια είναι ότι οι συγκεκριμένες περιστάσεις κάθε άλλο παρά ενδείκνυνται για να μεταμορφωθείς εσωτερικά στη βασίλισσα Ελισάβετ, που αντιδρά με απόλυτη απάθεια στην είδηση ότι ο Φίλιππος κοιμήθηκε εκτός των βασιλικών καταλυμάτων. Από την άλλη, η ολική σου μεταμόρφωση από ένα χαμηλών τόνων κορίτσι σε τελευταία Κατίνα σε μπουζουκτζίδικο της Εθνικής Οδού, που μαλλιοτραβιέται με το διπλανό τραπέζι επειδή κάποια κοίταξε για πάνω από δέκα δεύτερα τον νταλικέρη της, δεν είναι αυτό που λέμε φυσιολογικό. Και μπορεί να οφείλεται στην απογοήτευση, η οποία σκάει σαν πυρηνική βόμβα μέσα σου και πρέπει να διοχετευθεί κάπου, για να μην σε εξοντώσει ολικά, οπότε η πρώτη προτίμηση είναι το σιχαμερό σκουλήκι που την προκάλεσε. Κι όμως, κάνεις πολύ, αλλά πολύ λάθος.
Κάθε αντίδραση που ξεπερνά τα όρια και ξεχύνεται με ορμή, εν είδει εκδικητικότητας, μπορεί να σου δίνει ηθική ικανοποίηση μεγαλύτερη του αναμενομένου, αλλά οδηγεί ασφαλώς και σε ένα άλλο αποτέλεσμα, το οποίο δεν ξέρω κατά πόσο το θες πραγματικά: και αυτό δεν είναι άλλο από το να χάσεις το όποιο δίκιο σου, κάτω από την καυτή λάβα της αγανάκτησης σου. αι το αγόρι σου, το οποίο μπορεί να τσάκωσες με την «κολλητή» σου χτες βράδυ (βλέπεις, σε φορτώνω, έτσι;) μπορεί να περάσει προς τα έξω ως αγνή και αμόλυντη λευκή περιστερά, και εσύ μία κομπλεξική άκαρδη σκύλα.
Θα μου πεις, τι σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Πρέπει να σε ενδιαφέρει. Και αυτό γιατί μέσα από τέτοια περιστατικά, έντονα και δραματικά δηλαδή, διαμορφώνονται εν πολλοίς οι απόψεις για τους υπόλοιπους ανθρώπους, καθώς και η σχέση σου μαζί τους. Η δε αντιμετώπιση αυτών προς το πρόσωπο σου, μπορεί επίσης να μεταλλαχτεί προς το καλύτερο ή χειρότερο, αναλόγως της στάσης που θα κρατήσεις. Κι αν δεν σε ενδιαφέρει καθόλου ο κοινωνικός σου περίγυρος, τότε να πάω πάσο, και να σου ευχηθώ καλή διαμονή στις σπηλιές.
Σε κάθε αντίθετη περίπτωση, έχω να σου προτείνω κάτι. Σε κάθε σχετικό σοκ, και αφού πρώτα περάσει η αρχική αίσθηση της βόμβας που εξερράγη εντός σου, προσπάθησε να δεις τα γεγονότα με άλλο πνεύμα. Και ειδικότερα, πνεύμα ευγένειας, ανεκτικότητας και καλών τρόπων. Χωρίς να ζηλέψεις τη δόξα του Ζαμπούνη, βέβαια, επιστράτευσε όλο το savoir vivre σου και φέρσου κυρία, με Κ κεφαλαίο. Ξέρεις γιατί;
- Είναι ακριβώς η αντίδραση που δεν θα περιμένει ο τρισκατάρατος. Και αυτό όχι μόνο θα τον εκπλήξει, αλλά θα τον κάνει να φανεί ακόμη πιο μαλάκας στα δικά του μάτια. Και οι τύψεις θα αρχίσουν να τρέχουν πάνω του με ρυθμό πολυβόλου…
- Ίδια αντίδραση θα επέλθει από φίλους και γνωστούς. Όλοι θα συμπαραταχθούν στο πλευρό σου, θα εξάρουν την αντιμετώπιση σου, και θα πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων κάθε δικαιολογία που αυτός θα προσπαθήσει να ψελλίσει.
- Υπάρχει κάτι που μπορεί να σκοτώσει χειρότερα, ακόμη και από τη χειρότερη τιμωρία: και αυτό λέγεται αδιαφορία. Το να αντιδράσεις σαν να μην συνέβη τίποτε, να τον διαγράψεις μια για πάντα από τη ζωή σου, και απλά να φερθείς σαν να μην τον γνώρισες ποτέ, είναι κίνηση ματ και δείχνει ότι πέτυχες εις τριπλούν. Τον έχεις κάνει χώμα, και στο χέρι σου βρίσκεται αν θα υποβιβαστεί σε χαλικάκι ή αν θα τον δεχτείς πίσω μετά από πολλές θυσίες εκ μέρους του…
- Οποιαδήποτε ένδειξη ανωτερότητας και διάθεσης συγχώρησης, επίσης λειτουργεί υπέρ σου. Και ο ίδιος θα είναι πολύ πιο μαζεμένος, και εσύ θα μετατραπείς στη Αγία του χωριού, που αξίζεις σεβασμού και εκτίμησης, η οποία, τουλάχιστον τον πρώτο (πολύ) καιρό (και αυτό στα χέρια σου είναι) θα τηρείται απαρέγκλιτα.
- Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις το δίκιο σου, ή να τολμήσει ο οποιοσδήποτε να σου προσάψει το παραμικρό, γιατί απλούστατα δεν θα έχεις δώσει αφορμή για αυτό. Μάντεψε σε ποια πλευρά της ζυγαριάς θα γείρει το φταίξιμο και η λαϊκή κατακραυγή…
Θα μου πεις, όλα τα παραπάνω είναι και λίγο θέμα στρατηγικής, πίσω από την οποία να κρύβεται ακόμη περισσότερη οργή και θυμός. Και θα σου πω, ότι δεν έχεις άδικο, αν αυτό που σου έκανε ήταν τόσο χοντρό. Και αυτό γιατί σου απέδειξε ότι δεν σε λογαριάζει στιγμή, και δε σημαίνεις όσα πίστευες για αυτόν. Κοίταξε να δεις: το να καταπιείς αμάσητο το οποιοδήποτε παράπτωμα, είναι σαν την πολιτική κατευνασμού της Ελλάδος απέναντι στην Τουρκία, στις παραβιάσεις του εναερίου χώρου της: αποθρασύνει ακόμη περισσότερο, οδηγεί σε ολοένα και περισσότερες προσβολές και οδηγεί με σχετική βεβαιότητα σε πολεμική σύρραξη, από όπου δεν γνωρίζεις κατά πόσο θα διασωθείς. Από εκεί και πέρα, η απάντηση δεν μπορεί να επέλθει μόνο με ουρλιαχτά, σπασίματα και εσένα την ίδια να προσπαθείς να τιμωρήσεις ένα άτομο σαν κακομαθημένο 10χρονο που καταλαβαίνει μόνο από ξύλο και φωνές. Όχι. Απαιτείται να έχεις το δίκιο με το μέρος σου και την υποστήριξη των δικών σου ανθρώπων, και του περίγυρου γενικότερα, αναδεικνύοντας το δικό του σφάλμα και αποφασίζοντας, μέσα από τη δική σου στάση, αν θα είσαι διατεθειμένη να δώσεις οριστικά τέλος στην οργή. Και αυτό μόνο με την πιο πολιτισμένη δυνατή αντιμετώπιση μπορεί να συμβεί…
Προσοχή: δεν χρειάζεται να υιοθετήσεις το λουκ της άμοιρης χήρας, που κάθεται και κλαίει τη βαριά μοίρα της νυχθημερόν, επισύροντας τον οίκτο. Περηφάνια, και απόκρουση με πλήρη ευγένεια και ανωτερότητα αποτελεί τον χρυσό συνδυασμό που και θα σε βγάλει πολύ δυνατότερη από τον κυκεώνα που έχεις μπλέξει και θα σου δώσει το πάνω χέρι στην κατάσταση, που θα σε οδηγήσει στη σωστή αντιμετώπιση της κατάστασης και πάντα υπό τους δικούς σου όρους (το σημαντικότερο). Για αυτό, άσε στην άκρη για λίγο τις οιμωγές, τους θρήνους και τα ξεμαλλιάσματα, πάτα γερά στη γη και επίβαλλε τους δικούς σου ρυθμούς στο παιχνίδι. Θα δεις πόσα έχεις να κερδίσεις και τα οφέλη που θα έχεις. Και κυρίως, πόσο πιο αποτελεσματικά μπορείς να βάλεις στη θέση του αυτόν που πίστεψε ότι μπορεί να σε κάνει ότι θέλει, και κυρίως να σου ραγίσει την καρδιά…
[ad_2]
Source link