Μένω ή φεύγω;

Το εν λόγω ερώτημα κάνει μέσα σου ένα ατελείωτο τικ τακ τικ τακ τικ τακ, σαν ασταμάτητο εκκρεμές που δεν αφήνει το μυαλό σου να ηρεμήσει. Και αφορά, όπως και τα περισσότερα πράγματα που συνωστίζονται εντός του, μια σχέση, η οποία φαίνεται να έχει πάρει τον δρόμο προς την οριστική ρήξη (ή δύση, αν είσαι του πιο ποιητικού). Το δεδομένο είναι αυτό: ότι βρίσκεσαι στο κέντρο ενός ακόμα σταυροδρομιού της ζωής σου,…

… και το αγόρι σου φαίνεται ότι έχει ήδη επιλέξει (ρωτώντας σε ή όχι, αδιάφορο) τον ένα από τους δύο δρόμους. Με σένα να βρίσκεσαι στην κεντρική διχάλα και να αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να τραβήξεις μαζί του, ή να επιλέξεις τον άλλο, αυτόματα μοναχικό δρόμο.

Αυτές οι στιγμές είναι σίγουρα από τις πλέον άβολες και στενάχωρες που θα συναντήσεις στη ζωή σου. Και δεν χρειάζεται να στο γράψω εγώ για να το καταλάβεις. Όπως και με κάθε τι συναφές που σου συμβαίνει, είτε σε επίπεδο σχέσης με τους γύρω σου, είτε οποιασδήποτε προσωπικής και επαγγελματικής κατάστασης, και το οποίο, όπως και όλα τα πράγματα στον κόσμο, φτάνει μοιραία στο αναπόφευκτο τέλος, με σένα να καλείσαι να απαντήσεις στο βασανιστικό ερώτημα αν θα το αφήσεις να πεθάνει και να αντικατασταθεί με κάτι νέο, ή αν θα το υπερασπιστείς με νύχια και με δόντια μέχρι τέλους, παραδομένη κι εσύ στη φθορά, η οποία το έχει κυριεύσει ανεπιστρεπτί.

Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη και σίγουρα δεν πρέπει να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία και εν βρασμώ. Η αντιμετώπιση τέτοιου τύπου ανήκει στα πλέον ασήμαντα και δευτερεύοντα ζητήματα, για τα

οποία η σχετική απόφαση λαμβάνεται μόνο με μία απλή σκέψη, που σημειωτέον τρέχει και γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός. Οι πιο σοβαρές αποφάσεις, όμως, που αφορούν ζητήματα στα οποία έχεις επενδύσει και έχεις καταθέσει μέρος της ψυχής σου, σπάνια κρύβονται πίσω από το αρχικό ερώτημα, το οποίο εξαντλείται σε πέντε σύντομες λέξεις. Και η πιο ασφαλής μέθοδος που προκρίνεται για την απάντηση του, είναι να θέσεις μία σειρά επιπλέον ερωτημάτων, καθοριστικών για τον ακριβή προσδιορισμό της κατάστασης και της αντιμετώπισης και διαχείρισης της από εσένα, σε άμεση συνάφεια με την προσωπική σου κατάσταση τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Α, και κάτι ακόμη: η απάντηση τους με απόλυτη ειλικρίνεια. Κάθε ψευδολογία και υπεκφυγή δίνουν άλλο ένα δυνατό χτύπημα στην αποσταθεροποίηση του ήδη αποσαρθρωμένου εδάφους. Και καθιστούν τη δική σου θέση ακόμη πιο επισφαλή. Με πλήρη ψυχραιμία και εντιμότητα απέναντι πρώτιστα στον ίδιο σου τον εαυτό και δευτερευόντως σε αυτό που έχεις να αντιμετωπίσει, εξέτασε:

• Τη δική σου θέση και στάση. Έχεις κουραστεί, βαρεθεί ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο χάσει σε μεγάλο βαθμό την επιθυμία να υποστηρίξεις την όλη κατάσταση; Ή είσαι διατεθειμένη να δώσεις κι άλλη ευκαιρία και όχι το τελειωτικό χτύπημα;
• Την ευθύνη σου στη διαμόρφωση των πραγμάτων. Μήπως είσαι, λιγότερο ή περισσότερο, υπεύθυνη για αυτό που αντιμετωπίζεις; Πρέπει αυτό να σε επηρεάσει στη λήψη της τελικής απόφασης, και αν ναι, σε τι ποσοστό;
• Την ψυχολογική σου κατάσταση. Έχει επιβαρυνθεί από το όλο ζήτημα; Έχει μεταβληθεί καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο προς την αρνητική μεριά του ισοζυγίου; Μπορείς να διαχειριστείς περαιτέρω μία αρνητική και δυνάμει επιδεινούμενη διαμόρφωση του κλίματος;
• Τη στάση του περιγύρου σου. Είναι υποστηρικτικός απέναντι σου; Πρόκειται να στραφεί εναντίον σου και αν ναι, σε ποια απόφαση σου; Σε απασχολεί κάτι τέτοιο;
• Τις συνέπειες που κάθε απόφαση περιέχει. Ποιες είναι αυτές; Μπορείς να τις αντιμετωπίσεις, ή ακριβέστερα είσαι πρόθυμη και με το κατάλληλο απόθεμα κουράγιου για όλο αυτό; Η ανάλυση συνεπειών δεν είναι ένα καθόλου εγωιστικό ζήτημα, αλλά επιβάλλεται να έχει καθοριστική θέση στη διαμόρφωση της τελικής σου στάσης. Τις προοπτικές για το μέλλον. Θα υπάρξει κάποια δραστική αλλαγή στην καθημερινότητα σου; Θα δυσκολευτείς να προσαρμοστείς σε μία νέα κατάσταση, η οποία πιθανόν να μην έχει σε τίποτα να κάνει με τη σημερινή; Αισθάνεσαι έτοιμη και δυνατή να αντεπεξέλθεις;
• Μπορεί να αισθάνεσαι σαν να απαντάς ερωτηματολόγιο Φυσικής, αλλά αυτή ακριβώς η μηχανιστική, ξερή και τυποποιημένη δομή είναι η μόνη κατάλληλη. Και αυτό γιατί είναι ξεκάθαρα straight και δεν επιτρέπει να υπεισέλθουν στις απαντήσεις σου παράγοντες δυνάμει αρνητικά επηρεαστικοί των αποφάσεων σου, αλλά αντιθέτως επιτρέπει την όσο το δυνατόν πλέον αδιαμεσολάβητη εκφορά των τελικών σου αποφάσεων, οι οποίες μπορεί και να σε εκπλήξουν εντελώς, για καλό ή για κακό…
• Μην περιμένεις να σου δώσω και εδώ συμβουλές και extra tips προς την ανεύρεση της μαγικής συνταγής. Και αυτό γιατί εν προκειμένω δεν υπάρχει. Κάθε περίπτωση είναι τόσο μοναδική και έχει τέτοιες ιδιαιτερότητες, που θέλει ξεχωριστή εξονυχιστική εξέταση, στάθμιση όλων των δεδομένων και ψύχραιμη κατάληξη σε ένα λογικό συμπέρασμα, αν θέλει να θεωρείται αποτελεσματική, και πάντως ωφέλιμη για το άτομο που τη χρειάζεται. Και το οποίο δεν είναι άλλο από εσένα την ίδια. Αν βλέπεις ότι δυσκολεύεσαι να θέσεις το δάχτυλο σου επί τον τύπον των ήλων, λυπάμαι, έχασες! Καμία σημαντική απόφαση και κίνηση δεν έχει γίνει χωρίς την ανάληψη του σχετικού κινδύνου, και ενός ενδεχόμενου ρίσκου. Και παράλληλα καμία σημαντική αλλαγή. Η οποία, όταν μιλάμε για κάτι το οποίο, είτε λέγεται έρωτας, είτε φιλία, είτε οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, έχει περάσει το σφύριγμα της λήξης, καθίσταται πλέον επιτακτική ανάγκη…
• Αν επιθυμείς η ζωή σου να παραμείνει σε ένα flat και σταθερό ισοϋψές επίπεδο, χωρίς την παραμικρή διακύμανση, και με τη συνακόλουθη έλλειψη εντάσεων, θετικών και αρνητικών, που αποτελούν την ίδια την ουσία της, είναι απολύτως δικαίωμα σου. Όπως και το να παραμένεις σε μία κατάσταση, την οποία αναγνωρίζεις ως βαθιά σάπια, αλλά δεν κάνεις το παραμικρό για να την ξεριζώσεις, από το φόβο του ξεβολέματος. Με άμεσο αποτέλεσμα, το σάπισμα και του υπόλοιπου συστήματος, το οποίο θα είναι πλέον αργά όταν αντιληφθείς… Για αυτό το λόγο, η απάντηση στον σημερινό τίτλο βρίσκεται μέσα σου και μόνο. Απάντησε στις προσωπικές σου ερωτήσεις, στάθμισε και κρίνε ελεύθερα, με βάση αυτό που είναι καλύτερο για σένα και θα σε πάει ένα βήμα μπροστά σε αυτή τη ζωή, χωρίς να σε αφήνει στάσιμη. Αυτό πρέπει να είναι το πρωταρχικό, και μόνο εδώ που τα λέμε κριτήριο. Και του οποίου η εφαρμογή θα έχει ως αποτέλεσμα, κάθε φορά που θα ξαναέρθεις αντιμέτωπη με το συναφές δίλημμα, να το ξεπετάς με την ταχύτητα του φωτός που λέγαμε προηγουμένως. Α, και ακόμη γρηγορότερα…