
[ad_1]

Βάλε κάτω από το «σκάρτα» ό,τι θες και μπορείς να φανταστείς. Κέρατο (το συνηθέστερο), προσβλητική ή μειωτική συμπεριφορά, αχαριστία, αγνωμοσύνη, πέταγμα στην άκρη σαν να μην είσαι τίποτα, παρά μόνιμα και διαρκώς η ήσσων προτεραιότητα για εκείνον. Και εσύ, αντί να του κατεβάσεις ό,τι σου βρίσκεται εύκαιρο στο κεφάλι, αντί να φύγεις πρώτη, ευχαριστώντας τον καλό Θεό που σε προστάτευσε από έναν ακόμη @$^*$#, πέφτεις στη συλλογή και σκέψη σαν την καλύτερη μαθήτρια του Κομφούκιου. Η συνέχεια;
Μια τυφλή υπαρανάλυση του τι συνέβη. Ένα κατηγορητήριο πανέτοιμο (στις περισσότερες περιπτώσεις) να σε ισοπεδώσει μαεστρικά. Αλλά και πάλι, όχι, αν η αυτοενοχοποίηση δεν σου ταιριάζει ή απλά δεν μπορείς να το κάνεις, εσύ κάθεσαι και προσπαθείς να σκεφτείς όοοολους τους λόγους και όοοολες τις αιτίες, για τις οποίες συνέβη ό,τι συνέβη. Τις περισσότερες φορές, εκκινούμενη από κίνητρα, που κάθε άλλο παρά αλτρουιστικά είναι. Οι εν λόγω λόγοι σίγουρα είναι απλοί. Και αν η ανάγνωση τους μπορεί να σου προκαλέσει το σοκ που απαιτείται για να ξεκολλήσεις, here we go:
Νιώθεις ανεπαρκής για σχέση γενικότερα. Παρατηρώντας στη συμπεριφορά σου όλα εκείνα τα αρνητικά μοτίβα που δύνανται να επιβεβαιώσουν τη σκέψη σου αυτή, και μεγεθύνοντας τα σε τρομακτικό σημείο. Όσο πιο πολύ χωθείς μέσα στο πρόβλημα σου, όσο περισσότερο ψειρίσεις τη μαϊμού, τόσο θα εντοπίσεις κι άλλα χωλά σημεία, τόσο το κόμπλεξ κατωτερότητας και η ανασφάλεια στις σχεσιακές σου ικανότητες θα επιβεβαιωθούν, τόσο το μαστίγωμα θα γίνει αρτιότερο. Δεν είναι θέμα μαζοχισμού, αλλά δουλειά που πρέπει να κάνεις με τον εαυτό σου. Και ένας καλός ψυχαναλυτής είναι μία εξαιρετική πρώτη αρχή, στην αναζήτηση φωτός στο βάθος του τούνελ…
Προσπαθείς να εξαιρεθείς με κάθε τρόπο από την ευθύνη. Και τις τύψεις, που πιθανόν να έχεις, στο μερίδιο τουλάχιστον που σου αναλογούν. Ω ναι, κατά βάθος γνωρίζεις ότι και εσύ το προκάλεσες αυτό, και απλά προσπαθείς με κάθε τρόπο να πείσεις τον εαυτό σου για το αντίθετο. Συνεπώς, και προς το μέρος του θα κινηθείς, και προς φίλους και γνωστούς, που θα μπορέσουν να σε καθησυχάσουν, ώστε να πάψεις και εσύ να βασανίζεσαι. Σε κάθε περίπτωση, δεν επιθυμείς να είσαι εσύ η δακτυλοδεικτούμενη για ό,τι έγινε. Οι τρίτοι να μη λένε τίποτα, και από εκεί και πέρα το δικό σου φάουλ ας πάει στο καλό, δεν πειράζει…
Τον θες ακόμη σαν τρελή. Και ας σου έχει κάνει τα μύρια όσα. Μέσα από την εξαντλητική εξέταση του χωρισμού ή της συμπεριφοράς του, θεωρείς ότι θα βρεις τα σημεία εκείνα στα οποία έπασχες, και θα τα διορθώσεις άπαξ διά παντός. Δίνοντας σου μια δεύτερη ευκαιρία μαζί του, και αποδεικνύοντας του ότι την αξίζεις. Όχι, δεν πρόκειται να καταθέσεις τα όπλα έτσι εύκολα, θα το κυνηγήσεις το θέμα. Και αν χρειαστεί να μετατραπείς στην προσωπική του ψυχίατρο και θεραπεύτρια, θα το κάνεις και αυτό. Ακόμη και με ανεπαρκείς γνώσεις ψυχολογίας…
Προσπαθείς να ρίξεις το φταίξιμο εκεί που θες. Συνηθέστερα, σε κάποιον τρίτο ή τρίτη. Που δεν γουστάρεις καθόλου, και που στο πρόσωπο τους έχεις αντικρίσει τον ιδανικό αποδιοπομπαίο τράγο, πάνω στις πλάτες του οποίου θα στηθεί το λαϊκό δικαστήριο που θα τους καταδικάσει στην εσχάτη των ποινών. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, σε κάθε περίπτωση, οπότε θα σκάψεις όσο βαθιά χρειαστεί, προκειμένου να επιβεβαιώσεις την ιδέα που έχεις στο μυαλό σου για το εν λόγω άτομο. Το ξεκαθάρισμα θα γίνει, ακόμη και με το ζόρι, και η ίδια θα λάβεις την ηθική ικανοποίηση που αναζητάς, έστω και μετά θάνατον…
Διψάς για εκδίκηση. Συνεπώς, η ανάλυση των κινήτρων του αγοριού θα σου αποκαλύψει όλες εκείνες τις πτυχές και αδυναμίες του, καθώς και τα αδύναμα σημεία του, που θα σου επιτρέψουν να χτυπήσεις σαν έχιδνα τη στιγμή εκείνη που θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά. Είναι το κατεψυγμένο πιάτο που θα απολαύσεις μέχρι τελευταίας μπουκίτσας, οπότε θα επιστρέψεις στα ίδια γεγονότα και συμπεριφορές ξανά και ξανά. Προσπαθώντας να εκμαιεύσεις νέες αντιδράσεις, και να τα αποστραγγίξεις από όλο το νόημα τους, μετατρέποντας το στο δηλητήριο που θα εξυπηρετήσει τους σατανικούς σου σκοπούς…
Ο εγωισμός σου δεν το αντέχει. Και λειτουργείς αντίστροφα. Αντί να σταματήσεις να ασχολείσαι μαχαίρι μαζί του, πιστεύεις ότι η σιωπηρή ενασχόληση με το ζητηματάκι θα σου αποδείξει πόσο πολύ ο εν λόγω δεν άξιζε τον κόπο. Τι καταφέρνεις; Να γυρνάς στα ίδια και στα ίδια. Πληγώνοντας σε όλο και περισσότερο. Ένας φαύλος κύκλος, από τον οποίο δεν μπορείς να βγεις, αν δεν το αποφασίσεις. Δίνοντας σου μία δεύτερη ευκαιρία, προς κάτι το πολύ καλύτερο, Και κλείνοντας πίσω σου την πόρτα, σε έναν άνθρωπο που πρέπει να αποτελεί οριστικά παρελθόν. Μήπως ήρθε η ώρα, τι λες κι εσύ;
[ad_2]
Source link