Είσαι το λάθος μου το τελευταίο

«Τα λάθη είναι οι πύλες της ανακάλυψης» έλεγε ο Τζέημς Τζόις. Κι επειδή στη ζωή το undo δεν υπάρχει, μπορείς  απλά να τα αντιμετωπίσεις. Δεν είναι τόσο σκληρό όσο ακούγεται ?

Βέβαια, αν μόλις με ένα λάθος σου προκάλεσες μία μεγάλη ζημιά στη δουλειά σου, με αποτέλεσμα να απολυθείς ή έχασες για πάντα την καλύτερή σου φίλη, τα λόγια αυτά κάθε άλλο παρά σοφά σου φαίνονται. Κι όμως, μπορείς να τα αντιμετωπίσεις, πίστεψέ με! Ειδικά αν τα λάθη σου σε κάνουν να μην κοιμάσαι το βράδυ…
Και πώς θα γίνει αυτό; Όχι μόνο μειώνοντας τη ζημιά στο μικρότερο δυνατό μέγεθος, αλλά και μαθαίνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα, ώστε να βγαίνεις δυνατότερη μέσα από αυτά. Σου φαίνεται αδύνατο; Κι όμως! Σου δίνω ορισμένες μικρές, αλλά, πίστεψέ με, σωτήριες συμβουλές.

1. Παρ’ το πάνω σου.
«Όχι, όχι, κυρία, αυτός το έκανε, δεν φταίω εγώ». Επειδή έχεις περάσει προ πολλού τη σχολική ηλικία, παράτα και την αντίστοιχη συμπεριφορά. Παραδέξου ότι το λάθος είναι όλο δικό σου, και μην προσπαθείς να το φορτώσεις αλλού. Δεν σε τιμά ιδιαίτερα να δείχνεις άλλους με το δάχτυλο του Αρτέμη Μάτσα. Παρ’ το όλο πάνω σου και ετοιμάσου να το αντιμετωπίσεις.

2. Διόρθωσέ το αν μπορείς και ενημέρωσε για αυτό.
Επειδή κάθε λάθος έχει και τις συνέπειές του, δες τι μπορείς να κάνεις για να το αντιμετωπίσεις, και να τις περιορίσεις. Και μην ξεχνάς: Η σιωπή στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι χρυσός! Μην το παίζεις Μουγκοθόδωρος, μοιράσου το με αυτούς που σε αγαπάνε, θα δεις ότι θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν. Τα λάθη που προσπαθείς να χώσεις κάτω από το χαλί είναι αυτά που μπορούν να σε κάνουν να γλιστρήσεις και να πέσεις. Και να πονέσεις πολύ.

3. «Συγ-γνώ-μη- να -σου -ζη-τή-σω…»
Ζήτα συγγνώμη, ζήτα συγγνώμη, ζήτα συγγνώμη! Αν το λάθος σου έβλαψε κάποιον, βρες τον και ζήτησέ του συγγνώμη. Και ψιτ, να είναι ειλικρινής και να την εννοείς, χωρίς δεύτερες σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Και πάνω απ’ όλα, μη βγάλεις όλο σου τον εγωισμό και την περηφάνια, αρνούμενη να το κάνεις, γιατί συγγνώμη που θα στο πω, αλλά αυτό λέγεται γαϊδουριά. Μεγάλη. Πολύ μεγάλη.

4. Επικεντρώσου σε αυτό.
Κάνε focus, επί το ελληνικότερον. Μη λυπηθείς το μυαλουδάκι σου, στύψε το και δες: τι το προκάλεσε; Γιατί το έκανες αυτό;  Θα μπορούσες να το έχεις αποφύγει; Μπορεί να σου φαίνεται σαν να κλαις το γάλα πάνω από τη σπασμένη καρδάρα, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Ίσα ίσα που θα μπορέσεις να είσαι για πρώτη φορά ειλικρινής με τον εαυτό σου και να δεις τι μπορείς να κάνεις αλλιώς την επόμενη φορά. Κι έτσι η καρδάρα να φτάσει άθικτη στον προορισμό της.

5. Βρες τη ρίζα του κακού.
Και ξερίζωσέ την! Μία, δύο, τρεις… Επειδή σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν είναι σύμπτωση, εδώ σε θέλω! Έκανες λάθος που είχες ξανακάνει στο παρελθόν; Κάτι δεν πάει καλά. Κάποιο ζιζάνιο υπάρχει μέσα σου που σε οδηγεί εκεί. Καλά θα κάνεις, λοιπόν, να προμηθευτείς το πιο δυνατό εντομοκτόνο  για να το εξολοθρεύσεις μια για πάντα.

6. Μοιράσου ό, τι έμαθες από αυτό.
Μην είσαι μοναχοφαγού! Επειδή εσύ τράβηξες πολλά και ζορίστηκες, σημαίνει ότι πρέπει να το παθαίνει αυτό και όλος ο κόσμος; Μίλα όπου μπορείς για την εμπειρία που έχεις αποκτήσει από τα λάθη σου, πώς τα βίωσες, πώς τα αντιμετώπισες, τι σου έμαθαν. Να είσαι σίγουρη ότι θα βοηθήσεις πολλούς από αυτούς που σε ακούνε να μην κάνουν παρόμοια λάθη. Και είναι άσχημο στις μέρες που ζούμε να σε λένε σωτήρα; Δεν νομίζω…

Μπορεί σε τελική ανάλυση οι παραπάνω συμβουλές να μην κάνουν τα λάθη, ιδίως τα μεγάλα, να μοιάζουν λιγότερο μεγάλα, αλλά τουλάχιστον βοηθούν στο να τα αντιμετωπίσεις ευκολότερα και να τα προλάβεις πριν πραγματοποιηθούν για δεύτερη φορά. Και, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά αυτό δεν θα σε κάνει να κοιμάσαι πιο ήσυχη τα βράδια;