
[ad_1]

Δεν είναι εγκυκλοπαιδικό το ζήτημα, ούτε εμπλουτισμού των γνώσεων σου, όσο καθαρά πρακτικό και συμφεροντολογικό. Πάρε το και σαν μορφή πρόληψης, μια αντιβίωση που μπορεί να αποδειχτεί αρκετή για να εξουδετερώσει τον ιό που φωλιάζει μέσα του, απέναντι σου. Ναι, είναι τόσο προβλέψιμος, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον και, εκτός κι αν έπεσες πάνω σε τέρας υποκριτικής δεινότητος, τα χειρότερα μπορείς να τα προλάβεις.
Απλά γιατί μέχρι να ραγίσει εντελώς το γυαλί, και να σου πετάξει ένα «άντε γεια» φαρδύ πλατύ στα μούτρα, βάζοντας τους τίτλους τέλους στη σχέση σας, το αγόρι σου θα περάσει από διάφορα στάδια, σε καθένα εκ των οποίων έχεις μια κάποια δυνατότητα παρέμβασης, και αναστροφής της δυσμενούς εναντίον σου κατάστασης. Χαρτογράφησε τα ένα προς ένα, και σήκωσε τα μανίκια σου, για να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα όταν τα πράγματα μεταξύ σας σκουρύνουν επικίνδυνα:
Το στάδιο του αρχικού στραβώματος. Είναι εκεί που γίνεται ένα κάποιο κλικ στο μυαλό του. Μπορεί να είναι τόσο αστραπιαίο, όσο και σταδιακό. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει, και έχει να κάνει με το ότι συνειδητοποιεί ότι η κοπέλα που είχε στο μυαλό του ως ιδανική, δεν είναι καθόλου τέτοια, ή πάντως παραλλάσσει σημαντικά. Και πάντως αρκετά, για να αρχίσει να της ρίχνει πόντους ποινής στο προσωπικό του point system. Μπορεί να μην έχει κάνει και καθόλου με σένα, αλλά μην αμφιβάλλεις, εσύ θα είσαι ο αποδιοπομπαίος τράγος, ακόμη και για να δικαιολογήσει τις δικές του αδυναμίες. Ένα μαύρο σύννεφο μοιάζει να κάνει την εμφάνιση του πάνω από το κεφάλι του, και αν εγκαθίσταται για τα καλά στον ουρανό σας…
Το στάδιο της καχυποψίας. Κάπου εδώ, αρχίζει να αντιδρά σε αυτά που λες ή κάνεις, και να μην υπακούει τυφλά και αναντίρρητα σε όσα βλέπει από πλευράς σου. Παύει να είναι τόσο καλόβολος όσο στο παρελθόν, και γενικά έχει σηκώσει μία ομίχλη καχυποψίας, και σε έχει περιβάλλει ολόκληρη με αυτή. Κάθε σου κίνηση ακτινογραφείται, τίποτα δεν πέφτει κάτω, το κάθε τι μετράει και μπορεί να μετατραπεί σε εκπυρσοκροτούν όπλο. Η αφορμή να δικαιολογήσει τις αποφάσεις του είναι εμφανής και ένα γερό πάτημα, το ελάχιστο που περιμένει για να δώσει τη συνέχεια. Μεγάλη προσοχή και λεπτός χειρισμός, οι βασικές σου ελπίδες…
Το στάδιο του σοκ και της άρνησης. Είναι εκείνο όπου είτε οι φόβοι του επιβεβαιώνονται, είτε αυτό που θέλει ο ίδιος στο μυαλό του να επιβεβαιωθεί, ακόμη κι αν δεν ισχύει. Είναι σαν ένα κακούργημα, για το οποίο σου έχει ήδη απαγγείλει τις κατηγορίες, και μοιάζει πλέον να δένει, καταδικάζοντας σε σε ισόβια κάθειρξη. Ο ίδιος γίνεται πικρόχολος, σου μιλάει απότομα, αρχίζει να σε αποφεύγει, σε ειρωνεύεται, και γενικά σε αντιμετωπίζει ως κάτι ξένο προς αυτόν, κάτι από το οποίο θέλει να απαλλαγεί, αλλά δεν γνωρίζει πως, καθώς ο εγωισμός του τον οδηγεί σε μία άρνηση, η οποία αποτελεί και την τελευταία προμετωπίδα σου. Βρίσκεται όμως στον δρόμο, μέχρι να το ανακαλύψει…
Το στάδιο της τελικής απόφασης. Όπου το τοπίο στο μυαλό του έχει ξεκαθαρίσιει, η απόφαση του μοιάζει να είναι ειλημμένη, και ένα «τέλος» με πηχυαία γράμματα είναι έτοιμο να καρφωθεί στο μέτωπο σου σαν σφραγίδα. Ψάχνει απλά την κατάλληλη αφορμή ή χρονική στιγμή για να το κάνει, και δύσκολα μπορεί να αλλάξει γνώμη…
Τι μπορείς να κάνεις; Τα πάντα, εφόσον εξαρτώνται από σένα. Και να δράσεις έτσι, ώστε να διαλύσεις σε πρώτο στάδιο τις αμφιβολίες που μπορεί να σχηματίσει, και να παρέμβεις κατευναστικά, έστω και μετά τη δημιουργία τους, στο δεύτερο στάδιο, και να κάνεις ό,τι μπορείς, φερόμενη στρατηγικά, για να μειώσεις την ένταση του σοκ, και να ενισχύσεις τους μηχανισμούς άρνησης του, προς όφελος σου, στο τρίτο στάδιο. Εκείνο που δεν μπορείς να κάνεις είναι να ελέγξεις τους λόγους, που ανάγονται σε εκείνον και μόνο. Αν ο ίδιος τρώγεται με τα ρούχα του, και είναι αποφασισμένος να οδηγήσει τα πράγματα με συνοπτικές διαδικασίες, από το πρώτο στο τελευταίο στάδιο, δεν έχεις και πολλά περιθώρια ελιγμών. Και γιατί θα έπρεπε να κουραστείς με μανούβρες, στην τελική; Εφόσον ο ίδιος δεν γουστάρει κατά βάθος, η ίδια οφείλεις να είσαι εκείνη, που θα του το δείξεις πρώτη φόρα παρτίδα. Ανακτώντας τον έλεγχο των πραγμάτων, και μην αφήνοντας τον να σκεφτεί ότι είσαι μια γυναικούλα-έρμαιο των καταστάσεων που ο ίδιος ορίζει. Διατήρησε τον αυτοσεβασμό σου στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα, και απάντησε του όπως πρέπει να του απαντήσεις, εκεί που πρέπει. Ούτε θα τρελαθείς, ούτε και θα αγχωθείς ιδιαίτερα. Η πόρτα είναι ανοιχτή, τα σκυλιά δεμένα, και, εφόσον το πράγμα μεταξύ σας δεν ρολάρει, εσύ θα του δείξεις πρώτη τον δρόμο προς την έξοδο, μην κουραστεί κιόλας. Στοιχειώδες, αγαπητέ Watson…
[ad_2]
Source link