
[ad_1]
03/01/2016 10:55
Η ζωή θέλει ρίσκο…και όταν λέω ρίσκο δεν έννοω να ρισκάρεις να φας για πρώτη φορά ταϊλανδέζικο φαγητό και όχι το κινέζικο που τόσο πολύ σ’αρέσει.
Εννοώ ρίσκο! Να ρισκάρεις να τα διαλύσεις όλα στο πέρασμα σου γιατί απλά κάτι έχει αλλάξει. Να φύγεις και να μην κοιτάξεις πίσω. Να ζήσεις από την αρχή.
Ρίσκο είναι να φεύγεις από την τέλεια δουλίτσα σου γιατί δεν σε γεμίζουν πλέον οι άνθρωποι που την περιβάλλουν. Γιατί την λάτρευες αυτή τη δουλεία αλλά τωρα νιώθεις πως την κάνεις μηχανικά. Σπας στο πέρασμα σου όλα οσα έκτισες τόσα χρόνια. Αυτά τα χαρτάκια με τις σημειώσεις που έκανες καθημερινά πλέον είναι στο κάδο απορριμάτων και ενώ παλια δεν σε ένοιαζε τώρα τα βλέπεις και ραγίζει η καρδιά σου. Πας σπίτι και δεν ξέρεις αν θα βρεις κατι καλύτερο, κάτι που θα σε γεμίζει, κάτι που θα είναι όπως ήταν παλιά η δουλειά που μόλις άφησες…κάτι που θα νιώθεις δημιουργικός…!
Ρίσκο είναι να σπας τα δεσμά της ιδανικής φιλιάς γιατί φοβάσαι πως είναι μονόπλευρη η εμπιστοσύνη. Την είχες τόσο ψηλά αυτή τη σχέση κι όμως σε πρόδωσε. Και όλες αυτές οι φωτογραφίες που κοίταζες και χαμογελούσες τώρα σε κάνουν να δακρύζεις. Κι όλα αυτά τα μέρη που γελάσατε παρέα, που μοιραστήκατε σκέψεις, που κλάψατε μαζί τώρα μοιάζουν ξένα. Κι όλα όσα είχατε υποσχεθεί έχουν γίνει μπαλόνια και έχουν πετάξει… Τον ήθελες αυτό τον δεσμό. Σου έδινε δύναμη να προχωράς, συμβουλές για να αντέχεις και σκαλιά για να πατήσεις. Και τώρα απλά την έσβησες χωρίς να σε νοιάζει το αύριο…
Ρίσκο είναι να διαλύσεις την τέλεια σχέση γιατί πολύ απλά ο άνθρωπος σου έχει κάνει κάτι που σε πλήγωσε και δεν ξέρεις αν θα τον συγχωρέσεις. Να γαμήσεις το νευρικό σου σύστημα γιατί δεν θα μάθεις, όχι ακόμα τουλάχιστον, αν πήρες την σωστή απόφαση. Να διαλύεσαι γιατί τον σκέφτεσαι τόσο πολύ που πονάει όλο σου το σώμα. Να μην αντέχεις την μοναξιά γιατί σου λείπει η συντροφιά του. Τον είχες συνηθίσει ρε γαμώτο. Τον ήθελες μια ζωή στο πλάι σου. Και τώρα…και τώρα ρίσκαρες και τα διέλυσες όλα. Έτσι απλά! «Ρίσκαρε τα πάντα αλλά δέξου και το τίποτα».
Λατρεμένη μου φράση. Την είχα διαβάσει σε ένα θεατρικό πριν από 7 χρόνια και από τότε δεν λέει να φύγει από το κεφάλι μου. Ρισκαρε ρε παιδί μου και μη σε νοιάζει. Ρίσκαρε όσο κι αν πονάει. Ρίσκαρε ακόμα κι αν φοβάσαι. Ρίσκαρε γιατί μόνο έτσι θα ζήσεις αληθινά. Μόνο έτσι θα δεις τι πραγματικά υπάρχει εκεί έξω. Μόνο έτσι θα βρεις τα όρια σου. Μονο έτσι θα βρεις τον εαυτό σου. Ρίσκαρε και θα χαμογελάσεις ξανά…
[ad_2]
Source link