Εγκαινιάζουμε την στήλη ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES: Ο απολογισμός του Λούη Περεντού το 2015 για τον οποίο έχουν στερέψει τα κοσμητικά επίθετα τα οποία μπορούν να τον χαρακτηρίσουν, διαβάστε γιατί…
Εγκαινιάζουμε στο ανανεωμένο larnakaonline και την στήλη ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES. Ναι σωστά αντιληφθήκατε.
Πρόκειται για τον γνωστό σε όλους μας στη Λάρνακα Λούη Περεντό: Ο άνθρωπος που μας ταξιδεύει καθημερινά με τις απίστευτες φωτογραφίες του, για αυτό και τον έχουμε χαρακτηρίσει ο γητευτής της φωτογραφίας. Είναι ο άνθρωπος που έχει το μεγαλύτερο αρχείο σε φωτογραφικό υλικό για τη Λάρνακα. Γνωρίζει απίστευτες ιστορίες για την πόλη μας τις οποίες και μοιράζεται μαζί μας. Πλέον θα έχει την δική του στήλη στην ιστοσελίδα μας. Αρθρογραφία, ελεύθερο κείμενο, απόψεις, παλιές ιστορίες, νέες και ότι άλλο θελήσει ο ίδιος. Εμείς πολύ απλά ότι και εάν γράψει θα τον απολαμβάνουμε…
Κάνει εισαγωγή με τον προσωπικό του απολογισμό του 2015. Μπορεί να πούνε κάποιοι και τι μας ενδιαφέρει. Διαβάστε, δείτε τις απόψεις του, ποιους στόχους έθεσε, ποιους υλοποίησε και θα καταλάβετε ότι η ζωή είναι κάτι περισσότερο από όσο εμείς νομίζουμε και κυρίως οι νέοι…
Απολογισμός:
- Κατάφερα να σταματήσω το κάπνισμα και νοιώθω τα ευεργετήματα καθημερινά.
- Από άγνωστο «θαυμαστή» μου πήρα τον πολύ τιμητικό τίτλο «αυτού που κρεμάζει τον ήλιο από τα δέντρα». Και συνέχισα να πίνω καθημερινά το πρωινό μου καφεδάκι με το Φίλο μας.
- Έχασα πολύ αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Το γαμπρό μου Νίκο Χριστοδούλου, το συμμαθητή μου Πέτρο Αναστασιάδη, τη συμμαθήτριά μου Θάλεια Μαυρουδή, την Νόννα Γεωργιάδου, τον Χριστάκη Σαββίδη, τον Πανίκο Κλεάνθους.
- Απέκτησα από τον υιό μου Δημήτρη το τέταρτο εγγονάκι, τον Μάρκο.
- Κάναμε στη Λεμεσό την πρώτη συνάντηση όλων των οικογενειών Περεντού και γνώρισα, μετά από χρόνια, συγγενείς που τους έβλεπα για πρώτη φορά.
- Έκανα ταξίδια στο εξωτερικό κι ελπίζω να συνεχίσω να τα κάνω. Η Χαλκιδική, με τη μοναδική ανατολή του Φίλου μας ήλιου, παραμένει ο αγαπημένος μου προορισμός.
- Ο χρόνος που πέρασε μου θύμισε κάτι που, προσπαθώντας να είμαι καλός με όλους, το είχα ξεχάσει. Ότι δηλαδή η ανοχή σε επαναλαμβανόμενα λάθη και κακόβουλες συμπεριφορές κάνει τους ανθρώπους να πατούν ακόμη και πάνω στην Αγία Τράπεζα. Και δεν κυριολεκτώ. Η ψυχή του ανθρώπου είναι από μόνη της μια άλλη Άγια Τράπεζα και δεν μπορεί ο καθένας να τη βεβηλώνει. Έχει και η καλοσύνη τα όριά της. Πικράθηκα, αλλά πήρα δυνάμεις να συνεχίσω να κάνω αυτό που ξέρω, όπως το ξέρω, κι ας μην αρέσει σε μερικούς. Την αξία της προσφοράς δεν την καθορίζουμε εμείς, αλλά ο χρόνος.
Εγώ συνεχίζω… Υπάρχει πολύς δρόμος για πολλά. Τίποτα ακόμη δεν έχει ξεκινήσει. Αφου, ό,τι ξεκινά, χάνεται μέσα στον ερασιτεχνισμό και την αντιζηλία. Οι νέες ιδέες μοιάζουν σαν άγουρα φρούτα. Μόλις τα δαγκώσεις πικρίζει το στόμα σου και δεν μπορείς να εκφέρεις λέξη. Και πάνε του βρόντου οι ιδέες και τα όνειρα.
Όμως τίποτα δε γίνεται χωρίς κόπο και θυσίες. Αν έγινε ο άνθρωπος για να τα βρίσκει όλα έτοιμα και να είναι κι ευτυχισμένος από πάνω, τότε καλά να πάθει. Να έρχεται στη ζωή και να φεύγει σαν ένας παρείσακτος που παίρνει μαζί του ό,τι έφερε. Αν είναι έτσι το παιγνίδι, τότε είμαστε χαμένοι από χέρι. Καλά κάνουμε να βγούμε από την πίσω πόρτα και να ψάξουμε γι άλλο γαλαξία.
Λούης Περεντός
