[ad_1]
Η νίκη στο ΓΣΠ και κυρίως ο τρόπος που επετεύχθη, ήταν για την ΑΕΚ κάτι περισσότερο από απλά τρεις βαθμούς. Μη γελιόμαστε, αλλιώς είναι να κερδίζεις τον Ερμή, την Πάφο και τη Δόξα στο σπίτι σου και διαφορετικό το ΑΠΟΕΛ, δηλαδή έναν διεκδικητή του τίτλου, μέσα στο ΓΣΠ.
Θα ξεκινήσω με την τακτική ανάλυση του ματς και προχωρώντας θα καταλήξω εκεί που πραγματικά έχω στο μυαλό μου. Δεν έχω δει χειρότερο ξεκίνημα της ΑΕΚ επί Κρίστιανσεν απ’ αυτό που είδα στο ΓΣΠ στο πρώτο τέταρτο του ματς.
Οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών ήταν μεγάλες, τα λάθη στο μεσοαμυντικό κομμάτι αρκετά, η μπάλα δεν κυκλοφορούσε και κάπως έτσι η ΑΕΚ ήταν πίσω στο σκορ και κινδύνεψε να δεχθεί ακόμη και τρία γκολ.
Από τη στιγμή που τη… γλίτωσε από ένα δεύτερο γκολ, ήμουνα βέβαιος ότι σιγά σιγά θα ανέβαζε την απόδοσή της. Όπερ και εγένετο. Σταδιακά βλέπαμε τη γνωστή ΑΕΚ, άρχισε να κυκλοφορεί σωστά την μπάλα, να δημιουργεί ευκαιρίες και να ισοφαρίζει.
Στο δεύτερο μέρος φάνηκε η μεγάλη διαφορά με το ΑΠΟΕΛ. Η ΑΕΚ μπήκε στο γήπεδο για να κερδίσει έχοντας αβαντάζ την εξαιρετική φυσική της κατάσταση. Αρκετοί παίκτες της ανέβασαν την απόδοσή τους σ’ αυτό το διάστημα, το κέντρο κυκλοφορούσε την μπάλα με το σωστό τρόπο και με έναν εκπληκτικό Καταλά στην άμυνα κι έναν φοβερό Τέτε στην επίθεση, έφτασε σ’ έναν μεγάλο θρίαμβο! Για μία ακόμη φορά η ομάδα του Κρίστιανσεν είχε την κατοχή με το μέρος της (46-54%) κι αυτό τα λέει όλα, στο ότι πήγε το παιχνίδι εκεί ακριβώς που το ήθελε!
Η νίκη αυτή δεν πιστοποιεί ότι η ΑΕΚ διεκδικεί τον τίτλο, αλλά ότι αυτή η ομάδα μπορεί κάλλιστα να τον κατακτήσει. Η ομάδα της Λάρνακας βροντοφώναξε ότι αυτό τον τίτλο τον θέλει πάρα πολύ!
Αφήνω την τακτική ανάλυση διότι για μένα άλλες ήταν οι… στιγμές της νίκης. Στο 3’, με το που δέχεται γκολ, οι Καταλά, Νίνου και Λαρένα σφίγγουν τις γροθιές τους και εμψυχώνουν τους υπόλοιπους.
Στο γκολ του Καταλά, ο αρχηγός μαζεύει όλους τους παίκτες γύρω του και τους δίνει οδηγίες! Εκπληκτικό! Στο δεύτερο μέρος ο (πάλι εξαιρετικός) Λαρένα φώναζε συνεχώς και παρότρυνε τους συμπαίκτες του. Αυτή ακριβώς η νοοτροπία έδωσε στην ΑΕΚ τη σπουδαία νίκη. Το ‘χω ξαναπεί: οι παίκτες στα αποδυτήρια θέλουν τον τίτλο όσο κανείς άλλος! Το έδειξαν και σήμερα….
Το +4 από το ΑΠΟΕΛ δεν λέει πολλά επί του παρόντος. Δεν αλλάζω λέξη από τα όσα έλεγα πριν το ματς. Ο δρόμος παραμένει μακρύς κι όλοι πρέπει να παραμείνουν προσγειωμένοι στο έδαφος. Μόνο έτσι θα πάρει η ΑΕΚ αυτό που προς το παρόν, δείχνει πως το αξίζει: το πρωτάθλημα…
Υ.Γ. Πραγματικά σκεφτόμουν μετά το ματς, ότι είναι κρίμα αυτή η ομάδα της τελευταίας διετίας, όταν κλείσει ο κύκλος της (κάποτε θα γίνει κι αυτό), να μην πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα. Ίσως να έφτασε ο καιρός…
Υ.Γ 1. Τώρα είναι η ώρα της ενίσχυσης.
Υ.Γ 2. Μάγκας ο Κρίστιανσεν. Σε τέτοιο ματς άφησε εκτός αποστολής τον Μοντέιρο. Στο β’ μέρος, ενώ περίμεναν όλοι τον Μιντίκκη και να πάει μπροστά ο Ορτίθ, αυτός βγάζει τον Εγγλέζου και βάζει εξτρέμ τον Κάντε! Ξεκάθαρο το μήνυμα στους ίδιους τους παίκτες του…
Υ.Γ 3. Ο Τέτε έκανε το καλύτερο του ματς με τη φανέλα της ΑΕΚ.
Υ.Γ 4. Στην ΑΕΚ είναι καλό να σταματήσουν να ασχολούνται με τον Βάντερ, όσο κι αν τους πίκραναν τα περσινά. Κρίστιανσεν και κάποιοι παίκτες δεν τα έχουν ξεχάσει. Φάνηκε από τις λογομαχίες με Καταλά και Ορτίθ, αλλά και με τον κόουτς, προς τον οποίο κινήθηκε… απειλητικά. Κάποιοι στην ΑΕΚ σκέφτηκαν τη γνωστή ρήση, «ουδείς πιο αχάριστος εκ του ευεργετηθέντος»…
Υ.Γ 5. Μαθαίνω ότι ο πρόεδρος έταξε έξτρα πριμ στα αποδυτήρια. Ίσως να μην είναι το μόνο… έξτρα μετά το «διπλό» στο ΓΣΠ!
Ανδρέας Βεντούρης
[ad_2]
Πηγή: Sport-fm.com.cy
