Κάποιοι χορεύουν, για το γέλιο, για τα δάκρυα, την τρέλα, τον έρωτα, τους φόβους, τις ελπίδες, για τα όνειρα… για την ίδια τη ζωή και τις αντιφάσεις της, για εκείνα που έπλασες όταν ήσουν παιδί και μεγαλώνοντας τα δημιούργησες…. Γιατί τίποτα πολυτιμότερο από την ίδια την υγεία και τη ζωή, δεν υπάρχει.. κι ίσως κανείς να μην μπορεί να αντιληφθεί τόσο την αξία της, αν δεν περάσει, πρώτα από το «στραπάτσο» του… Λέγεται Ρομίνα Κωστέα. Ένα κορίτσι που χόρευε και χορεύει από τότε, που το ίδιο θυμάται τον εαυτό του. Μια γυναίκα που κάνει την Κύπρο υπερήφανη, τόσο στην ελληνική μουσική όσο και στη θεατρική σκηνή… Αέρινη και δυναμική. Μια γυναίκα που αποδείχτηκε πολύ πιο θαρραλέα και πολύ πιο δυνατή, απ’ ότι κι η ίδια πίστευε..
Διαβάστε περισσότερα στο hellasjournal.com
