Home ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΟΣ “Πάγωσα όταν το άγγιξα και κατάλαβα ότι ήταν το μωρό” – Η επιχείρηση που άλλαξε και την ίδια τη ζωή τους [ΒΙΝΤΕΟ]
“Πάγωσα όταν το άγγιξα και κατάλαβα ότι ήταν το μωρό” – Η επιχείρηση που άλλαξε και την ίδια τη ζωή τους [ΒΙΝΤΕΟ]

“Πάγωσα όταν το άγγιξα και κατάλαβα ότι ήταν το μωρό” – Η επιχείρηση που άλλαξε και την ίδια τη ζωή τους [ΒΙΝΤΕΟ]

Ενα και πλέον μήνα μετά τη λήξη των ερευνών για την υπόθεση που συγκλόνισε το παγκύπριο, η ομάδα της εταιρείας Brasal που συνέβαλε στον εντοπισμό των θυμάτων του κατά συρροήν δολοφόνου, στην Κόκκινη Λίμνη και στη Λίμνη Μεμί στον Ξυλιάτο, ανοίγουν την καρδιά τους και διηγούνται όσα τραγικά βίωσαν. Σε βίντεο που ετοίμασε η εταιρεία, οι δύτες εξομολογούνται για πρώτη φορά όσα έζησαν ψάχνοντας στους υγρούς τάφους των θυμάτων του Νίκου Μεταξά.

Θαλασσινά έργα, επιθεωρήσεις σε υποβρύχιο, εργασίες σε σχεδίες πετρελαίων και διορθώσεις σε βάθη μέχρι ογδόντα μέτρων. Αυτή ήταν η καθημερινότητα του Εντουάρντ, του Πάμπου, του Δημήτρη, του Αξελ, του Αγγελου, του Λι και του Βιτάλι, όλοι δύτες και μέλη του προσωπικού της ιδιωτικής εταιρείας Brasal Marine Services. Μέχρι εκείνη την Κυριακή, δεκατέσσερις του περασμένου Απριλίου. Την Κυριακή που το άψυχο σώμα της Μαρί Ρόουζ από τις Φιλιππίνες βρέθηκε στο φρεάτιο του τρόμου, στο μεταλλείο του Μιτσερού.

«Σε εκείνη την περίπτωση ήταν πολύ διαφορετικά. Είχαμε να κάνουμε με ανθρώπους. Με ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους σε πολύ δύσκολες συνθήκες.» δήλωσε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας.

Ο δύτης Άγγελος Νικολάου δήλωσε ότι «Ηταν κάπως απρόσμενο το πως βρεθήκαμε… οι συνθήκες. Θυμάμαι ήταν Δευτέρα του Πάσχα, να φτάνω στο λιμάνι Λεμεσού μου λέει ο συνάδελφος μου ετοίμασε τον εξοπλισμό σου πάμε Μιτσερό βοηθούμε για πτώματα. Μου πήρε κάποια στιγμή να καταλάβω τι μου έλεγε.»

Ενα και πλέον μήνα μετά τον τερματισμό των ερευνών της υπόθεσης που συγκλόνισε το παγκύπριο, τα μέλη της εταιρείας Brasal Marine Services που συνέβαλαν στις έρευνες για εντοπισμό των θυμάτων του Νίκου Μεταξά, ανοίγουν την καρδιά τους.

Τις εμπειρίες του μοιράζεται για πρώτη φορά και ο χειριστής του Sonar.

«Ηταν η πιο δύσκολη σωματική επιχείρηση κατάδυσης που έλαβα ποτέ μέρος, ειδικά όταν βρήκαμε τα σώματα των θυμάτων, αυτό είχε επίσης ψυχολογική επίδραση.» δήλωσε ο δύτης Αξελ.

Ο χειριστής του σόναρ είπε ότι «Δεν είχα και δεν περίμενα ποτέ μια τέτοια υπόθεση στην καριέρα μου. Ηταν σωματικά και συναισθηματικά μια πολύ δύσκολη δουλειά.»

Άλλος δύτης, ο Βιταλι είπε ότι «Με έκανε να νιώσω άσχημα γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω πώς ο δολοφόνος μπόρεσε να κάνει αυτά τα πράγματα.»

Χαρά, οργή και λύπη

Χαρά που έφεραν εις πέρας την αποστολή, αλλά ταυτόχρονα λύπη και οργή. Αυτά ήταν τα συναισθήματα που ένιωθαν οι δύτες, όταν εντόπισαν και ανέσυραν τις βαλίτσες. Τις τρεις βαλίτσες του θανάτου.

Ο δύτης Πάμπος Ομήρου περιγράφει και συγκλονίζει. «Του είπα Εντουαρντ εν η βαλίτσα. Εκείνη την ώρα ένιωσα χαρά αλλά έβγαινε και μια λύπη. Η χαρά για τον κόπο που έκανε η ομάδα αλλά νιώθουμε και λύπη όταν ξέρεις ότι μέσα στη βαλίτσα υπάρχει μια κοπέλλα 30 χρονών.»

«Απομακρύνθηκα. Ηταν κάτι που δεν ήθελα να δω. Η στιγμή εκείνη εν οργή. Διότι εν απάνθρωπο πράμα. Ηταν στιγμές που πιστεύω δεν θέλει να ζήσει κανένας. Ασχημες.» ήταν τα λόγια του δύτη / τεχνικού καταδυτικού εξοπλισμού, Δημήτρη Πούπο.

Ο εντοπισμός της 6χρονης Σιέρα

“Εντουαρντ, έλα Πάμπο, νομίζω ήβρα το. Ατε ρε πάμπο ρε. Εκουράστηκε ένα λεπτό ρε Εντουαρντ. Κάμε έτσι σιγά σιγά πιαστον αέρα σου. Βαστό το μες το χέρι μου. Ερκουμε σιγά σιγά πάνω. Εν το μωρό.”

Στις 12 Ιουνίου και μετά από πενήντα-εννέα ημέρες ερευνών, ο Πάμπος Ομήρου κρατά στην αγκαλιά του το άψυχο σώμα της 6χρονης Σιέρα Γκρέις. Ο ίδιος χαρακτηρίζει την επιχείρηση που οδήγησε στον εντοπισμό της ως την πιο δύσκολη κατάδυση της ζωής τους.

«Ο δύτης κάτω έπρεπε να κόβει δέντρα καλαμιώνες. Οταν έκανα ένα μέτρο πάνω, πήγα λίγο δεξιά άγγιξα κάπου εκείνη την ώρα πάγωσα. Εν εκατάλαβα ακόμα καλά τι είναι. Οταν το έπιασα στο χέρι μου στην αγκάλια μου το είδα, το είδα ότι είχε σχοινί πάνω. Του είπα Εντουαρντ νομίζω μπορεί να εν τούτο που γυρεύουμε.».

Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Brasal και τα μέλη της ομάδας επέστρεψαν στη δουλειά τους νιώθοντας περήφανοι για το αποτέλεσμα μίας ομαδικής δουλειάς, η οποία επέφερε το επιθυμητό αλλά σινάμα τραγικό αποτέλεσμα. Οι εμπειρίες, οι μνήμες και οι εικόνες των δύο εκείνων μηνών έχουν χαρακτεί στο μυαλό και στη ψυχή τους και θα τις κουβαλούν μαζί τους για μια ολόκληρη ζωή.

Δείτε ΕΔΩ ολόκληρη την συνέντευξη.

"]

Send this to a friend