Τα απωθημένα ενός εβδομηντάρη…
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Κοινωνικής Δικαιοσύνης
Η δικαιοσύνη των εποχών είναι αδιάφθορη, ζυγίζει γεγονότα χωρίς βαρίδια, αποφασίζει τελεσίδικα ανοίγει νέες δομές, άλλες συνήθειες και ορισμούς. Μπορεί να ακούει με προσοχή τον κάθε φιλόσοφο του πεζοδρομίου, όμως κάθε της απόφαση είναι άσχετη με λογική και συναίσθημα, παίρνει τις αποφάσεις της κι όποιος ακούει συνεχίζει………
Η δικαιοσύνη των εποχών έχει πολλά φώτα για την κάθε σκιά, προκαλεί εκρήξεις στις ιδέες όσων ονειρεύονται, σπρώχνει την εξέλιξη με τη γνώση .
Δεν υπάρχουν στάσεις διαρκείας. Συνεχίζει την ιλιγγειώδη της πορεία χωρίς να περιμένει. Οι αλλαγές γίνονται αστραπιαία. Όσοι προλάβουν συνεχίζουν. Όσοι καθυστερούν, αναμασούν δικαιολογίες. Δεν είναι υποκειμενικό το όνειρο της κάθε γενιάς. Ομαδικά έρχονται οι αλλαγές. Τα νέα δεδομένα αντικατοπτρίζουν τη συντεταγμένη των ονείρων. Δεν υπάρχει χώρος για ενστάσεις και παράπονα.
Οι φοβίες του συντηριτισμού πολλαπλασιάζονται. Η αποδοχή της νέας τακτικής αναπόφευκτα απογοητεύει όσους επαναπαύονται στη ρουτίνα. Η δικαιοσύνη των εποχών έχει πολλά σενάρια για να προχωρήσει προς το μέλλον. Με αυτόματο τρόπο οριοθετεί τις δυνατότητες και στοχεύει στην προσφορά ευκαιριών στους νέους.
Λούης Περεντός
