ΦΡΕΝΑΡΟΣ: Η ζωή της κυρίας Αρετής που παλεύει με την σκλήρυνση κατα πλάκας εδώ και 12 χρόνια
Η σκλήρυνση κατα πλάκας είναι μια ιδιαίτερη νόσος, πολύπλοκη, πολυπαραγοντική και η οποία εκδηλώνεται στον καθε ένα διαφορετικά” εξηγεί η κυρία Αρετή απο το Φρέναρος και συνεχίζει “Όσο νωρίτερα ξεκινά κανείς την θεραπεία, για την σκλήρυνση, τόσο περισσότερα προβλήματα μπορεί να αποφύγει. Εξαιτίας όμως αυτής της πολυπλοκότητας της ασθένειας, σπάνια γίνεται η διάγνωση στα αρχικά της στάδια όπως έγινε και στην δική μου περίπτωση”.
Η κυρία Αρέτη είχε αρρωστήσει και πίστεψε πως περνούσε μια συνηθισμένη ίωση. “Είχα όλα τα συμπτώματα. Πυρετό, ζαλάδες, εμμετούς. Μου έδωσαν αντιβίωση. Λίγες μέρες μετά ένιωθα ένα μούδιασμα στα άκρα μου. Τόσο στα πόδια όσο και στα χέρια. Τότε δούλευα σε ένα σουπερμαρκετ σε μια ταμειακή. Σιγά σιγά άρχισα να χάνω την ισορροπία μου. Καθώς περπατούσα έπεφτα”.
“Μου συνέστησε ο νευρολόγος , να κάνω μια εξέταση MRI, έτσι και έγινε. Στο MRI βρήκαν μια φλεγμονή στο κεφάλι και με συμβούλεψαν να κάνω παρακέντηση για να δουν τι συμβαίνει. Ο νευρολόγος όμως μου είπε πως δεν θα χρειαζόταν και πως θα μου έδινε κορτιζόλη, για λίγο καιρό και πως θα περνούσε. Μόλις τελείωσε όμως η θεραπεία αντί να γίνω καλύτερα έγινε χειρότερα. Άρχισαν να μουδιάζουν όλα τα μέρη του κορμιού και του προσώπου μου. Ένιωθα πως η ασθένεια, οποια και να ήταν αυτή εξαπλωνόταν. Γι αυτό και πήρα την απόφαση να ζητήσω την γνώμη ενός άλλου γιατρού. Έκει λοιπόν μου έκαναν παρακέντηση και ο,τιδήποτε χρειαζόταν για να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει. Όντως έδειξε πως αυτό που έπαθα ήταν απο μια φλεγμονή που έιχα στο κεφάλι μου. Με είχε δαγκώσει κουνούπι. Απο την δαγκωματιά ενός κουνουπιού ξεκίνησε και η φλεγμονή. Ξεκίνησα και πάλι τις θεραπείες με κορτιζόνη και έκανα χημειοθεραπείες για την μόλυνση. Τους πρώτους έξι μήνες, όπως μου ανέφεραν μετά, διακυβευόταν η ζωή μου. Βλέπετε τον πρώτο χρόνο δεν με ενημέρωναν οι δικοί μου τι ακριβώς είχα. Το ανοσοποιητικό μου σύστημα είχε καταρρεύσει και οι δικοί μου άνθρωποι φοβήθηκαν πως εαν με ενημέρωναν για την κατάσταση μου δεν θα μπορούσα να το αντέξω. Μέσα σε 15 ημέρες έχασα 15 κιλά. Είχαν εξαφανιστεί όλοι οι μυς απο το σώμα μου. Η αρρώστια κάλπαζε. Αποκορύφωμα; Όταν έχασα το δως μου. Για έξι μήνες δεν μπορούσα να δω τίποτα. Όταν με ενημέρωσαν για την ασθένεια μου και αντιλήφθηκα πως αυτή η διαδικασία ήταν μόνιμη πανικοβλήθηκα. Ένιωσα πως έχουν τελειώσει όλα, πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Ήρθα αντιμέτωπη όχι με την νόσο, αλλά με τις αλλαγές που θα συντελούσαν την καθημερινότητα μου. Τώρα πλέον θα κυκλοφορούσα με καροτσάκι. Ούτε στην τουαλέτα δεν μπορούσα να πάω μονάχη. Ντρεπόμουν να βγω έξω απο το σπίτι μου. Δεν ήθελα να με δουν οι άλλοι σε αναπηρικό καροτσάκι. Ένιωθα πως δεν ήμουν χρήσιμη. Δεν περιποιούμουν τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να έχω τον έλεγχο πουθενά, ούτε καν στο ίδιο μου το σώμα. Σήμερα είμαι 51 ετών και ζω με την νόσο εδώ και 12 χρόνια. Το πιο σημαντικό βήμα στην διαδικασία είναι η αποδοχή. Με την βοήθεια του κόσμου και με τις εισφορές του ταξίδεψα στην Γερμανία για τρεις φορές. Πήγα εκεί για να δυναμώσω, και με την ελπίδα να επιστρέψει ξανά η όραση μου. Στην Κύπρο πριν απο 12 χρόνια δεν υπήρχαν εξιδεικευμένα κέντρα και γιατροί για να με βοηθήσουν. Με πολλαπλές εργοθεραπείες και φυσικοθεραπείες είχα γίνει καλύτερα. Το φως μου επανήλθε αλλά δεν κατάφερα να περπατήσω ξανά. Εργαζόμουν 8 ώρες την ημέρα για την επανένταξη μου. Είχαμε και ψυχολόγους με την βοήθεια των οποίων κατέφερα να έχω μια πιο θετική στάση ζωής”.
Η 12χρονη πάλη της με την σκήρυνση κατα πλάκας, άλλαξε άρδην την ζωή της κυρίας Αρετής.
“Μέσα απο την ασθένεια μου, αισθάνομαι τυχερή για την στήριξη που δείχνει η οικογένεια μου,σε εμένα , Έμαθα να εκτιμώ το κάθε λεπτό που έχω στην ζωή, το κάθε λεπτό που αναπνέω. Δεν με αγχώνει το αύριο μόνο ο Θεός ξέρει. Στην καθημερινότητα μου διαβάζω θρησκευτικά και λογοτεχνικά βιβλία, πλέκω σμιλι και προσπαθώ να κάνω φυσιοθεραπεία μόνη μου, καθώς δυστυχώς δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι για να πάω σε κάποιον ειδικό . Με υπομονή, θέληση και πίστη κρατιέμαι ζωντανή. Έμαθα λοιπόν να ζω με την πολλαπλή σκήρυνση. Δυνάμωσα. Δεν το κρύβω. Αρχικά έιναι πολύ δύσκολο, όμως ο καιρός μαλάκωσε τον πόνο μου..”
Η κυρία Αρετή έδωσε συνέντευξη στην Βέρα Κοσμά απο το περιοδικό Vantage
