Η κυρία Θεοδώρα είναι από το Λιοπέτρι και είναι ίσως η μοναδική Κύπρια που… στην ηλικία των 94 ετών έχει εξαιρετική μνήμη και όραση
Κατάφερε και πάτησε γερά και στέρεα στη ζωή και έφτιαξε μια ευλογημένη οικογένεια. Αξιαγάπητη, περήφανη, καλοσυνάτη, ακούραστη και πάντα αισιόδοξη. Μπορεί να σου μιλάει με τις ώρες για όλα όσα είδε, άκουσε και έζησε στη ζωή της. Ξέρει ότι στην ηλικία των 94 ετών, η γερή μνήμη είναι θεϊκό δώρο και η καλή όραση μεγάλη ευλογία.
Η κυρία Θεοδώρα Νικόλα από το Λιοπέτρι αναφέρει στο ant1iwo:
«Γεννήθηκα στις 23/11/1923 στο Λιοπέτρι και είχα 8 αδέλφια. Η οικογένεια μου ήταν πολύ φτωχή. Ο πατέρας μου ήταν πηγαδάς και πολλές φορές πηγαίναμε μαζί με την αδελφή μου και τον βοηθούσαμε. Τον φώναζαν οι χωριανοί άμα ήθελαν να βρουν νερό στο χωράφι ή στην αυλή τους. Ήταν όμως και πολύ καλός ποιητής, ο καλύτερος ποιητάρης του χωριού.
Στα 19 μου παντρεύτηκα και με τον άντρα μου πέρασα καλά. Ήμασταν βέβαια πολύ φτωχοί αλλά ποτέ δεν άκουσα από το στόμα του πικρή κουβέντα. Κάναμε 8 παιδιά, 4 κορίτσια και 4 αγόρια. Ο άντρας μου δούλευε στην Αμμόχωστο και πήγαινε με το ποδήλατο στη δουλειά του. Βράδιαζε μέχρι να γυρίσει και πάντα τον περίμενα πλέκοντας καλάθια.
Πάνε 23 χρόνια από τότε που πέθανε και ευχαριστώ τα παιδιά μου, μέσα από τη καρδιά μου που με έφεραν κοντά τους και δεν με πέταξαν. Είναι διαρκώς δίπλα μου και με προσέχουν.
Δυστυχώς ένας από τους γιους μου, αρρώστησε και πέθανε πριν 4 χρόνια. Υποφέρω πολύ γιατί δεν φτάνει που έχασα τον έναν μου λεβέντη, έχω και έναν που έχασε πρόσφατα το φως του και είναι τυφλός.
Σε πολλούς ακούγεται περίεργο που…
Θυμάμαι σχεδόν τα πάντα, ακόμα και τα τραγούδια που μας είπαν στο γάμο μου. Γελώ όταν θυμάμαι εκείνο που έλεγε: «Το πάτημα της Θεορούς εν σαν της παπίρας, πρέπει να την πλουμίζουμε κάθε παθκιά τζιαι λίρα».
Τις τελευταίες μέρες με πονάνε τα μάτια μου όμως 10 μέρες πριν, έβλεπα τόσο καλά που περνούσα την κλωστή στο βελόνι. Οι εγγονές μου γελάνε κάθε φορά που με βλέπουν, δεν το πιστεύουν.
Κινούμε, περπατώ (βέβαια πάντα με την βοήθεια του περιπατητήρα (ΠΙ) και νιώθω καλά. Η αλήθεια πάντα πρόσεχα, δεν έτρωγα γλυκά και ψωμί. Δεν μου αρέσει το κρέας αλλά τα χόρτα.
Σε όλες τις γυναίκες της Κύπρου θα ήθελα να πω…
Να είναι τίμιες και εργατικές, να συμφωνούν με τους άντρες τους και να μην τσακώνονται. Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο μυστικό της μακροζωίας, να ζεις σε ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού σου να… φοβάσαι ότι θα αρχίσουν οι φωνές και οι καβγάδες…».
Πηγή: ant1iwo.com
