Home ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΟΣ Έφυγε από την ζωή επιχειρηματίας στην Λάρνακα – Μεγάλωνε με χίλια ζόρια 4 ανήλικα παιδιά όταν έχασε την γυναίκα του
Έφυγε από την ζωή επιχειρηματίας στην Λάρνακα – Μεγάλωνε με χίλια ζόρια 4 ανήλικα παιδιά όταν έχασε την γυναίκα του

Έφυγε από την ζωή επιχειρηματίας στην Λάρνακα – Μεγάλωνε με χίλια ζόρια 4 ανήλικα παιδιά όταν έχασε την γυναίκα του

Ήρωας, μαχητής της ζωής και πρότυπο άνδρα, είναι τα χαρακτηριστικά που τον φωτογραφίζουν, σύμφωνα με τα παιδιά του.

Του Μιχάλη Μενελάου

Ο λόγος για τον Γεώργιο Φ. Ιωαννίδη ο οποίος έκλεισε τα μάτια του στις 17/1 σε ηλικία 91 χρόνων.

Ο γιος του Χρίστος, τον αποχαιρέτισε με ένα δημοσίευμα στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Τα λόγια του συγκινούν, η ιστορία του Γ. Ιωαννίδη, αφήνει τους πάντες άφωνους για την δύναμη ψυχής αυτού του ανδρός.

Ο ίδιος ήταν 49 ετών όταν ο Αττίλας εισέβαλε την μικρή μας νήσο.

Παντρεμένος με την Θάλεια Τσόκου από το 1958, όπου μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά.

Από το 1943, διέμενε στην Αμμόχωστο όπου δημιούργησε την επιχείρησή του και πωλούσε υφάσματα σε όλη την Κύπρο καθιστώντας τον ένα καταξιωμένο επιχειρηματία μέχρι το 1974.

Τότε ήταν που τα τουρκικά στρατεύματα βομβάρδισαν την Αμμόχωστο και πήρε την απόφαση να φύγει από την αγαπημένη του πόλη «για λίγο», όπως ανέφερε, μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα.

«Φύγαμε βιαστικά δεν πήραμε τίποτα μαζί μας εκτός από τα ρούχα που φορούσαμε και αυτά λιγοστά αφού ήταν Αύγουστος και έκανε ζέστη και αφού θα γυρίζαμε σύντομα πίσω όπως μας έλεγε ο πατέρας μας». Αυτό τον συντρόφευε και στο υπόλοιπο της ζωή του. Ο πόθος για επιστροφή στον τόπο του.

«Πήγαμε στην θεία μου στον Άγιο Μέμνο και μετά στο Αυγόρου κάτσαμε δυο – τρεις μέρες», αναφέρει ο γιος του.

Στην συνέχεια πήγαν οικογενειακός στην Ορμήδια απέναντι από το κέντρο Ρομάντζο σε ένα χωράφι, όπου και έμειναν σε μια μάντρα ζώων για 40 ημέρες.

Στη συνέχεια συνέχισαν την «Οδύσσειά» τους στην Λεμεσό και συγκεκριμένα στην Μέσα Γειτονιά όπου έμειναν για ένα μήνα.

Τέλος έφτασαν στην «Ιθάκη» τους στην Λάρνακα.

Εκεί προσπάθησαν να ξανακτίσουν τη ζωή τους, με  την ελπίδα κάποτε να επιστρέψουν ξανά.

Η μητέρα τους όμως αρρώστησε βαριά. Ο πατέρας τους, με μια γυναίκα άρρωστη και τέσσερα ανήλικα παιδιά, γύριζε σε όλη την Κύπρο από το πρωί μέχρι το βράδυ για να εισπράξει όσους θυμόταν πως του χρωστούσαν.

Κάποιοι του έδιναν μέρος του χρέους, άλλοι «ξεχνούσαν» πως του χρωστούσαν.

Εκεί ο Γ. Ιωαννίδης, ενοικίασε ένα μαγαζί για πέντε λίρες τον μήνα και ένα δυάρι διαμέρισμα στην πολυκατοικία του Παυλήμπεη στην Λάρνακα για 3 λίρες τον μήνα.

Ο Παυλήμπεης ήταν φίλος και συνεργάτης του, λέγοντάς του πως μπορούσε να του πωλήσει οικόπεδα στις Καμάρες στην Λάρνακα για 300 λίρες το οικόπεδο και να του τα πληρώνει λίγα – λίγα.

Εκείνος γελούσε και του έλεγε χαρακτηριστικά «εγώ θα πάω πίσω στο Βαρωσι που να πετάξω τα λεφτά πάστα κάκκαφα».

Την ίδια ώρα, η υγεία της γυναίκας του χειροτερεύει. Η κατάσταση δεν βοηθούσε καθώς έμεναν σε ένα παγωμένο δυάρι με τέσσερα παιδιά και την γιαγιά των παιδιών να τους προσέχει όλους.

Ο Γιώργος Ιωαννίδης δούλευε από το χάραμα μέχρι το «βούττημα» του ήλιου για να μπορέσει να προσφέρει στην οικογένειά του.

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1976, όπου η κατάσταση της γυναίκας του χειροτέρευε μέρα με την μέρα. Σε μια κίνηση απόγνωσης, μαζεύει ό,τι είχε και την στέλνει για θεραπεία στην Αγγλία με στον αδελφό του.

15 μέρες μετά όμως, επιστρέφει πίσω στο νησί καθώς οι γιατροί δεν μπορούσαν να βοηθήσουν την κατάσταση. 

Έτσι η Θάλεια Τσόκου, πεθαίνει σε ηλικία 39 ετών.

Πίσω της αφήνει τέσσερα ανήλικα παιδιά με τον «ήρωα», όπως τον αποκάλεσε ο γιος του, να κουβαλάει στην πλάτη του τεράστιες ευθύνες.

Ο καθημερινός του αγώνας έκτισε την πρώτη του πολυκατοικία το 1979  στην περιοχή Δροσιάς στην Λάρνακα. Το ονόμασε «Thalia Court» στην μνήμη της γυναίκας του.

Η ζωή του ήταν η δουλειά μέρα – νύκτα, ακόμη και τα Σαββατοκυρίακα. «Δεν θέλει να έχει κοινωνική ζωή, δεν θέλει να ζει όπως τους άλλους που δεν έχασαν τίποτα. Είναι πρόσφυγας. Θέλει μόνο να ξαναγίνει ότι ήταν πριν το 1974 στο Βαρώσι. Θέλει να χτίσει ξανά το όνομα του. Θέλει να δώσει στα παιδιά του την ευκαιρία να σπουδάσουν όλα στην Αγγλία και να επιστρέψουν. Έχει ψηλές προσδοκίες για την οικογένεια του και τα παιδιά του», γράφει ο γιος του.

«Ήρωα Γεώργιο Φ Ιωαννίδη 43 χρόνια μετά τον πόλεμο δεν κατάφερες μόνο ένα πράγμα και αυτό επειδή δεν ήταν από το χέρι σου. Δεν κατάφερες να κρατήσεις το λόγο σου που μας είπες τον Αύγουστο του 1974 φεύγοντας από το Βαρώσι μας ότι θα φύγουμε για λίγο και μετά θα πάμε πίσω…»

Πηγή : tothemaonline

 

 

 

Send this to a friend